Aπό τη λίμνη Δόξα στη λίμνη Στυμφαλία

Eπιστρέφοντας από τις καλοκαιρινές διακοπές  στο νομό Ηλείας αποφάσισα να μην ακολουθήσω τη διαδρομή Πύργος-Πάτρα-Αθήνα ,αλλά μια εναλλακτική διαδρομή με κατεύθυνση προς τα ανατολικά περνώντας από την Αρχαία Ολυμπία και αναζητώντας τις πηγές των κυριοτέρων παραποτάμων του Αλφειού που είναι ο Λάδωνας και ο Αροάνιος,με στόχο να φτάσω στη λίμνη Δόξα. Ο οδικός άξονα που καταλήγει στη Κορινθία ,διασχίζει τις πλαγιές των δυο μεγαλύτερων οροσειρών της Βόρειας Πελοποννήσου .Από το χωριό Λυκούρια στα σύνορα Αρκαδίας –Αχαΐας αρχίζει η ανάβαση στη νότια πλαγιά του Αροανίων ορέων ή Χελμός με υψόμετρο 2355 μ. το τρίτο ψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου με πρώτο το Ταΰγετο (2407 μ).

Στα σλαβικά το όνομα Χελμός σημαίνει χιονισμένο βουνό αν και τον λένε και Αροάνια όρη εκ του Αροάνιου ποταμού που πηγάζει στο Πλανητέρο, μια θαυμάσια περιοχή στην πλαγιά του όρους.

Ο Χελμός έχει πλαγιές με μεγάλη κλίση και μέχρι τα 1800 μέτρα είναι καλυμμένος από έλατα ,ο επαρχιακός δρόμος φτάνει στα 1400 μέτρα υψόμετρο.
Στις πλαγιές του μόνο κατσίκια μπορούν να επιβιώσουν.

Κατηφορίζοντας τη βουνοπλαγιά συναντάς το οροπέδιο του Φενεού σε υψόμετρο 600 μέτρα .

Στους παλαιότερους χρόνους το οροπέδιο ήταν λίμνη ,διότι τα νερά του Δόξα και του Όλβιου ποταμού δεν έβρισκαν διέξοδο.Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ηρακλής δημιούργησε τις καταβόθρες και τα νερά βρήκαν διέξοδο στη θάλασσα. Τους χειμερινούς μήνες τα νερά λιμνάζουν σε ορισμένα σημεία του κάμπου σχηματίζοντας την εποχιακή λίμνη του Φενεού .Στα ανατολικά του ορεινού όγκου του Χελμού αρχίζει η οροσειρά της Κυλλήνης ή Ζήρεια,που ανήκει στο νομό Κορινθίας .Η Ζήρεια είναι η δεύτερη υψηλότερη οροσειρά της Πελοποννήσου, με υψόμετρο 2374 μ. Στις υπώρειες της Κυλλήνης βρίσκονται και δύο λίμνες, η τεχνητή λίμνη Δόξα και η λίμνη Στυμφαλία η οποία αποτελεί σημαντικό υγρότοπο. Η Κυλλήνη καλύπτεται από δάση μαυρόπευκου και ελάτης που ανέρχονται μέχρι τα 1.800 μ, αλλά οι κορυφές της είναι ως επί το πλείστον γυμνές.

Η λίμνη Δόξα αποτελεί παράδειγμα παρέμβασης του ανθρώπου στη φύση χωρίς να αλλοιώνεται το περιβάλλον.

Από τη Νότιο Ανατολική πλαγιά του Χελμού ξεκινά ο χείμαρρος Δόξα, με τα νερά του τους χειμερινούς μήνες πλημμύριζε ο κάμπος της Φενεού καταστρέφοντας της καλλιέργειες των κατοίκων της περιοχής .Δημιουργήθηκε φράγμα στο ποταμό και έτσι δημιουργήθηκε η τεχνητή λίμνη σε υψόμετρο 900 μέτρα. Στο κέντρο της λίμνης υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου.(Παλαιομονάστηρο).Λέγεται και το «Ποντικονήσι της Κορινθίας».

  Παλαιότερα υπήρχε εκεί η Μονή Αγίου Γεωργίου, αλλά λόγω των πλημμυρών μεταφέρθηκε σε μικρή απόσταση από την αρχική της θέση, σε διπλανό ύψωμα.

Διασχίζοντας τη Ζήρεια μέσα από ένα πανέμορφο ελατόδασος περνάς από το χωριό Καστανιά που θυμίζει χωριά του Πηλίου,όπου και το δυσκολότερο μέρος της διαδρομής, φτάνεις στη Στυμφαλία και στην ομώνυμη μυθική λίμνη .

Το καλοκαίρι η λίμνη μετατρέπεται σε μεγάλο μέρος της σε έλος .Σύμφωνα με το μύθο οι ανθρωποφάγες όρνιθες που είχαν διωχθεί από λύκους από τον Ορχομενό της Αρκαδίας αποτελούσαν απειλή για τους ανθρώπους τα κοπάδια και τις σοδειές.Ο Ηρακλής με χάλκινα κρόταλα που του προμήθευσε η Αθηνά τις ανάγκασε να βγουν από τη πυκνή βλάστηση της λίμνης και τις εξόντωσε με τα βέλη του.Ο μύθος περιγράφει εμμέσως τη πραγματικότητα της αρχαίας εποχής,λόγω των πολλών πτηνών που συγκεντρώνονταν στη λίμνη δημιουργούσαν μεγάλο πρόβλημα στη σοδειά και  στα κοπάδια..Μετά τη Στυμφαλία που έχει παραδοσιακές ταβέρνες , το καλοκαίρι προσφέρουν γουρνοπούλα ,μπορείς να κατευθυνθείς προς Κιάτο ή να κατευθυνθείς προς Νεμέα για να φτάσεις Αθήνα.

Είχα φύγει από το Πύργο 8 το πρωί και έφτασα στην Αθήνα 6 ώρα το απόγευμα.