ΚΙΡΚΑΔΙΚΟΙ ΡΥΘΜΟΙ-Ο ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Στο Λύκειο Monkseaton στο Τάινσαϊντ της Βρετανίας έχει καταγραφεί πολύ μεγάλη πρόοδος το τελευταίο έτος. Οι απουσίες έχουν μειωθεί, η προσέλευση των μαθητών γίνεται στην ώρα της και τα αποτελέσματα στις εξετάσεις έχουν φθάσει στο ζενίθ. Ο διευθυντής του σχολείου Πολ Κέλεϊ δεν μπορεί να αποδώσει αυτές τις επιτυχίες στον καλύτερο τρόπο διδασκαλίας ή στην επιβολή αυστηρότερης πειθαρχίας. Απλώς αποφάσισε να ανοίγει το σχολείο στις 10 π.μ. αντί για τις 9 π.μ.

Εφηβοι-κουκουβάγιες
Η αλλαγή αυτή έγινε προκειμένου να συγχρονιστεί η σχολική ημέρα με το βιολογικό ρολόι των μαθητών. Οι έφηβοι είναι γνωστό ότι μοιάζουν με «κουκουβάγιες», προτιμώντας να μένουν ξύπνιοι ως τις πρώτες πρωινές ώρες και να κοιμούνται ως το μεσημέρι. Αυτό δεν αποτελεί αποκλειστικώς δικό τους σφάλμα: η φυσική καθυστέρηση στην έκκριση της ορμόνης μελατονίνης μεταφέρει τους «δείκτες» του βιολογικού τους ρολογιού αρκετές ώρες πίσω. Το σχολείο Monkseaton ευθυγραμμίζοντας τη σχολική ημέρα με αυτούς τους βιολογικούς ρυθμούς αποφεύγει το να διδάσκονται οι έφηβοι τα μαθήματά τους όταν ο εγκέφαλός τους μισοκοιμάται.
Kιρκαδικοί ρυθμοί
Στον σύγχρονο κόσμο οι ζωές μας υπαγορεύονται σε μεγάλο βαθμό από τον χρόνο. Ακόμη όμως και χωρίς ρολόγια, προγράμματα και ημερολόγια, το σώμα μας ακολουθεί τον χτύπο του εσωτερικού ρολογιού μας, που δεν είναι άλλο από τους κιρκαδικούς ρυθμούς. Κατά τη διάρκεια του 24ωρου βιώνουμε κύκλους φυσικών και νοητικών αλλαγών, οι οποίες πιστεύεται ότι προετοιμάζουν τον εγκέφαλο και το σώμα μας ώστε να αντεπεξέρχονται στα διαφορετικά καθήκοντα που έχουμε να φέρουμε εις πέρας σε διαφορετικές ώρες μέσα στην ημέρα.

Δεν είμαστε ίδιοι πρωί και βράδυ...
Ο πιο εμφανής από αυτούς τους κύκλους είναι εκείνος του ύπνου και του ξύπνου, υπάρχουν όμως και πολλοί άλλοι. Οι κιρκαδικοί ρυθμοί επηρεάζουν τα πάντα• από το πώς αποδίδουμε σε φυσικά και πνευματικά καθήκοντα ως το σε ποιες ώρες της ημέρας είναι πιο αποτελεσματικά τα φάρμακα. «Δεν είμαστε ο ίδιος οργανισμός το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα» λέει ο Ράσελ Φόστερ, που μελετά τους κιρκαδικούς ρυθμούς στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Ο κύριος «διακόπτης» των κιρκαδικών ρυθμών είναι ένα μικροσκοπικό τμήμα εγκεφαλικού ιστού που ονομάζεται υπερχιασματικός πυρήνας (SCN) και βρίσκεται λίγο επάνω από τα οπτικά νεύρα. Αυτό το βιολογικό ρολόι συλλέγει πληροφορίες σχετικά με το φως από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού και τις αναμεταδίδει στο υπόλοιπο σώμα μέσω νευρικών παλμών και ορμονών.
Μεταξύ αυτών είναι η ορμόνη του ύπνου μελατονίνη και το «αντίπαλον» δέος της, η ορεξίνη. Ο SCN επιβάλλει επίσης τους ρυθμούς του στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, στην πέψη, στην κυτταρική διαίρεση, στη θερμοκρασία του σώματος κ.ά. Το μοτίβο της δραστηριότητάς του επαναπροσδιορίζεται κάθε ημέρα από το φως, γεγονός που επηρεάζει την έκφραση «γονιδίων-ρολογιών» των οποίων η δραστηριότητα ακολουθεί έναν 24ωρο κύκλο.
Ο SCN δεν είναι όμως η αρχή και το τέλος του βιολογικού μας ρολογιού. Πολλά από τα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος περιέχουν δικά τους εσωτερικά ρολόγια τα οποία φθάνουν στο ζενίθ και στο ναδίρ της λειτουργίας τους μέσα στην ημέρα. Για παράδειγμα, κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλούν φλεγμονές και ονομάζονται σιτευτικά είναι πιο δραστήρια νωρίς το πρωί, γεγονός που ίσως εξηγεί για ποιον λόγο διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος όπως το άσθμα εκδηλώνονται με εντονότερα συμπτώματα κατά τις πρωινές ώρες. Και τα δερματικά κύτταρα φαίνεται να έχουν κιρκαδικούς ρυθμούς καθώς πολλαπλασιάζονται τη νύχτα και παράγουν περισσότερα έλαια κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και με τα κύτταρα του στομάχου που εκκρίνουν την ορμόνη της πείνας γκρελίνη.

Ο μαέστρος του οργανισμού
Αυτά τα επί μέρους εσωτερικά ρολόγια δεν είναι πλήρως ανεξάρτητα από το «μεγάλο ρολόι» του οργανισμού. Ο SCN μοιάζει σαν τον διευθυντή μιας ορχήστρας, παράγοντας ένα σήμα το οποίο καθοδηγεί το... παίξιμο των μουσικών. «Εάν κάποιος πυροβολήσει τον μαέστρο, τα μέλη της ορχήστρας θα συνεχίσουν να παίζουν, ωστόσο το καθένα με τον δικό του ρυθμό με αποτέλεσμα να χαθεί η αρμονία του συνόλου» αναφέρει ο Φόστερ. Ατομα των οποίων ο SCN σταματά να λειτουργεί εξαιτίας τραυματισμού ή ασθένειας χάνουν τον τακτικό 24ωρο κύκλο τους.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τόσο η φυσική όσο και η νοητική μας κατάσταση εμφανίζουν μεγάλες διακυμάνσεις ανάλογα με την ώρα της ημέρας. Για παράδειγμα, η θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος είναι στο χαμηλότερο σημείο της γύρω στις 4.30 π.μ., αυξάνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας και φθάνει στο ανώτατο σημείο της γύρω στις 7 μ.μ. Και τα επίπεδα της αδρεναλίνης αυξομειώνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Οι αλλαγές αυτές επιδρούν στο πώς αποδίδουμε σε διαφορετικά καθημερινά καθήκοντα.«Υπάρχουν αρκετά στοιχεία που μαρτυρούν ότι οι κιρκαδικοί ρυθμοί ορίζουν πολλές πτυχές των ανθρώπινων επιδόσεων, συμπεριλαμβανομένων των αθλητικών» αναφέρει οΤζιμ Γουότερχαους από το Πανεπιστήμιο Liverpool John Moores στη Βρετανία. Καθώς η θερμοκρασία του σώματος και τα επίπεδα της αδρεναλίνης ανεβαίνουν το απόγευμα, οι φυσικές επιδόσεις τείνουν να βελτιώνονται. Την ίδια στιγμή όμως η ικανότητα να φέρνουμε εις πέρας πολύπλοκες πνευματικές «αποστολές», όπως η λήψη δύσκολων αποφάσεων, μειώνεται όσο περνούν οι ώρες της ημέρας.
Δεν ακολουθούν όμως όλοι οι άνθρωποι το ίδιο μοτίβο. Ορισμένοι είναι πρωινοί τύποι, που σημαίνει ότι προτιμούν να ξυπνούν νωρίς και να κοιμούνται επίσης νωρίς το βράδυ, ενώ άλλοι είναι βραδινοί τύποι, δυσκολεύονται δηλαδή να λειτουργήσουν το πρωί, αλλά «μεγαλουργούν» τη νύχτα. Αυτοί οι «χρονότυποι» προσδιορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τα γονίδια, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού βρίσκεται κάπου ανάμεσα στις δύο κατηγορίες.
Στο απώτατο άκρο αυτού του φάσματος υπάρχουν κάποια άτομα με μια σπάνια αλλά θεραπεύσιμη διαταραχή που ονομάζεται οικογενές σύνδρομο προηγμένης φάσης ύπνου (familial advanced sleep-phase syndrome, FASPS). Τα συγκεκριμένα άτομα ξυπνούν τις πρώτες πρωινές ώρες και κοιμούνται πολύ νωρίς το βράδυ. Γνωρίζουμε πλέον ότι το σύνδρομο FASPS προκαλείται από μία και μόνο μετάλλαξη σε ένα γονίδιο που ονομάζεται ΡΕR2 και το οποίο είναι ένα από τα «χρονογονίδια» που είναι υπεύθυνα για το «κούρδισμα» του SCN.

Μπορούμε να κουρδιστούμε;
Μπορεί επίσης κάποιος να... βάλει μπροστά το ρολόι τού οργανισμού του μέσω της έκθεσης σε έντονο φως νωρίς το πρωί, αν και πρώιμα ερευνητικά στοιχεία μαρτυρούν ότι το βιολογικό ρολόι κάποιων ανθρώπων αντιστέκεται περισσότερο στο «κούρδισμα» σε σύγκριση με άλλους, αναφέρει ο Στίβεν Μπράουν του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης στην Ελβετία. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στο τζετ λαγκ και τους είναι πιο δύσκολο να προσαρμοστούν στην εργασία σε βάρδιες σε σύγκριση με άλλους.
Και η ηλικία μπορεί να προκαλέσει βαθιές αλλαγές στο βιολογικό ρολόι. Τα πιο ηλικιωμένα άτομα συνηθίζουν να κοιμούνται λιγότερο και να ξυπνούν νωρίτερα. Ο Μπράουν και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν μάλιστα πρόσφατα έναν παράγοντα στο αίμα ηλικιωμένων ατόμων ο οποίος παρεμβαίνει στους κιρκαδικούς ρυθμούς των δερματικών κυττάρων κάνοντας τα κύτταρα να «ξυπνούν» νωρίτερα.

Αυτή η ανακάλυψη μαρτυρεί ότι είναι ίσως πιθανόν να αναπτύξουμε φάρμακα που θα μετατρέπουν τις «κουκουβάγιες» σε «πετεινούς» και το αντίστροφο. «Κάτι τέτοιο θα ήταν χρήσιμο όχι μόνο για τα γηραιότερα άτομα, αλλά και για εκείνους που εργάζονται σε βάρδιες καθώς και για όσους πάσχουν από σύνδρομα ύπνου» σημειώνει ο Μπράουν. Ακόμη και αν αυτό συμβεί μην ελπίζετε πάντως ότι οι νυσταγμένοι έφηβοι θα αποκτήσουν κάποια ημέρα μάτι-«γαρίδα» στις 9 το πρωί.

(Ο όρος κιρκαδικός προέρχεται από τις λατινικές λέξεις circa=περίπου και diem=ημέρα)

πηγή:vima science

ΑΣΤΙΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Στο τέλος του 19ου αρχές  20ου αιώνα αρχίζει ο αστικός   μετασχηματισμός της Ελληνικής κοινωνίας.Σημάδια αυτού του μετασχηματισμού βλέπουμε τόσο στην ενδυμασία αλλά και στις κατοικίες .Μέχρι το 1890 η ενδυμασία ιδιαίτερα των αγροτικών πληθυσμών της χερσαίας Ελλάδας ήταν η παραδοσιακή στολή της  φουστανέλας  μετά το 1900 πλέον έχει καθιερωθεί η «φράγκικη»ενδυμασία.Ο πληθυσμός της υπαίθρου μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα ,στην πλειοψηφία του κατοικούσε στις πεδινές περιοχές σε πλινθόκτιστες καλύβες, ενώ στις ορεινές σε πετρόκτιστες καλύβες χωρίς εσωτερικό διαχωρισμό .Στις πόλεις στη μεγάλη πλειοψηφία κατοικούσε σε ξύλινες πρόχειρες κατασκευές. Από τις αρχές του 1900 και μετά δημιουργούνται κατοικίες πέτρινες συνήθως με ισόγειο όπου υπήρχαν τα ζώα ή αποθήκες και πάνω η κατοικία που διέθετε διαχωρισμό συνήθως ξύλινο και ξύλινα πατώματα και συνδετικό υλικό της λαξευμένης πέτρας συνήθως αμμοκονίαμα (μίγμα ασβέστη και άμμου).Οι παρακάτω εικόνες δείχνουν αυτό το μετασχηματισμό .

Φουστανέλα,πουκαμίσα,γιλέκο,σιλάχι,ζωνάρι με τα εθνικά χρώματα  και μαντίλι καλαματιανό μεταξωτό.Tσαρούχι.

Την φορούσε στο γάμο του το 1915. 

Πιστόλα δίκανη εμπροσθογεμής του 1850.

Πρωτόγονη ,γέμιζε μπαρούτι και βόλια από μολύβι .

Διαθέτει δυο σκανδάλες και δυο κοκοράκια.

Ρολόι  του 1930 "OSCAR"  Swise made 17 juels

Ρολόι του 1940 Ιταλικής κατασκευής .

Αγοράστηκε από Ιταλό φαντάρο στη  κατοχή το 1943 με αντάλλαγμα μια κότα !!!

Η Κυρία Σταμάτα με την ομπρέλα της και τη σκούφια της με τη φούντα,αγκαζέ με το κύριο Κώστα το μουστακαλή , το  1910 φοράει τα "φράγκικα"

Πέτρινη καλύβα χωρίς συνδετικό υλικό (ξερολιθιά)

Kατασκευάστηκε το 1897 από Λαγκαδινούς τεχνίτες .Σταυροειδής μετά τρούλου.

Το καμπαναριό είναι μεταγενέστερο του 1957.

Κτίσμα του 1937

Κτίσμα του 1908

Δημοτική βρύση κτίσμα του 1870 επι Δημάρχου Τριπόλεως Α.Νικόπουλου

Κατοικία του ποιητή Κων.Καρυωτάκη. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο σπίτι αυτό στις 30 Οκτωβρίου 1896  

Κατοικία στο Λεβίδι Αρκαδίας

ΧΑΙΡΕ ΠΕΝΘΩΝ

Το Μαίναλο στο βάθος του οροπέδιου της Αρκαδίας

Η Κυρία με τη γούνα στη Τρίπολη μπροστά από το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο

Τυπικό λιτό  σπίτι του 1920 σε χωριό της Αρκαδίας.

Ο ξύλινος εξώστης έχει καταστραφεί

H άλλη όψη του σπιτιού.

Το οροπέδιο της Μαντινείας από το αλώνι

O παράξενος Ναός της Αγίας Φωτεινής

Κατασκευάστηκε το 1973 ,ανήκει στο Μαντινειακό Σύνδεσμο και βρίσκεται κοντά στο Θέατρο της Αρχαίας Μαντινείας

Η εκκλησία ξεχωρίζει για την πρωτότυπη αρχιτεκτονική της που είναι κράμα διάφορων ρυθμών, από την παραδοσιακή ελληνική αρχιτεκτονική μέχρι την βυζαντινή αρχιτεκτονική, όπως και τον αγιογραφικό της διάκοσμο που παραπέμπει στην κλασική αρχαιότητα. Ο περίβολος του ναού διακοσμείται από κατασκευές αρχαιοελληνικής έμπνευσης και μνημειακού χαρακτήρα.Αρκετά από τα δομικά στοιχεία του Ναού είναι από παλιά κτίρια που κατεδαφίστηκαν.

Ο Ναός είναι έργο του Αρχιτέκτονα Κώστα Παπαθεοδώρου.

Αν δεν έχουν γραφεί, και γραφεί, για την Αγία Φωτεινή, ένα σωρό κείμενα, άλλα υπέρ κι άλλα κατά, “Αριστούργημα” ο ένας, “έκτρωμα” ο άλλος, “θαύμα του αιώνα” , “τι κιτς, θεέ μου” , “αρχαιοπρεπές” , “ένα ακαθόριστο σύμπλεγμα” , “το Βυζάντιο στο μεγαλείο του” . Στο παρελθόν μάλιστα  προκάλεσε και την επέμβαση της επίσημης Εκκλησίας, η οποία απαίτησε, και τελικά επέβαλε, την μερική αντικατάσταση των αγιογραφιών.

Η είσοδος του Ναού

Φρέαρ Ιακώβ

Ηρώον

Χαίρε Πενθών

ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ

KAΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Μπορεί η επιστήμη να απαντήσει στην ερώτηση«Γιατί»;

Η ανάπτυξη της επιστήμης  συχνά παρουσιάζεται ως σύγκρουση μεταξύ επιστήμης και θρησκείας,σύγκρουση ανάμεσα στο φυσικό και το υπερφυσικό. Αλλά ήταν εξίσου μια σύγκρουση , αν όχι περισσότερο, με τις  Αριστοτελικές έννοιες: μια αλλαγή από την έμφαση του Αριστοτέλη σχετικά με το «γιατί»των όντων ,στο   κυρίαρχο ρόλο του « πώς». Για να γίνει το «πώς»η επικρατούσα τάση, η επιστήμη χρειάστηκε να ξεπεράσει την αντίσταση, πρώτα και κύρια, από το ακαδημαϊκό κατεστημένο και δευτερευόντως από την εκκλησία. Η αντίληψη των Ακαδημαϊκών της εποχής ότι προέχει η ανεύρεση του «γιατί», εκπροσωπούμενη από τους μαθητές του Αριστοτέλη και τη σχολαστική παράδοση, ήταν τουλάχιστον εξίσου ηχηρή στην καταδίκη του Γαλιλαίου  όπως και της Εκκλησίας.Ο Γαλιλαίος, ξεκινώντας από φοιτητής και για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, ήταν σε σύγκρουση με τους  Φυσικούς Φιλοσόφους. (Τους οποίους δεν θα τους αποκαλούσαμε επιστήμονες με τη σημερινή σημασία).Η διαμάχη του με την εκκλησία ήταν κυρίως προς το τέλος της καριέρας του, αφού ήταν πενήντα ετών και πιο σοβαρά, όταν ήταν σχεδόν εβδομήντα. Η ίδια η εκκλησία, ακόμη και σήμερα επικαλείται τις γνωμοδοτήσεις των Φυσικών Φιλοσόφων για να δικαιολογήσει την καταδίκη της  ιδέας ότι η γη κινείται. Στο τέλος η επιστήμη και οι διαδόχοι του Γαλιλαίου νίκησαν  και η Φυσική Φιλοσοφία του Αριστοτέλη ηττήθηκε:To γεωκεντρικό σύστημα,  με μια σταθερή γη,και ένα τέλειο ουρανό  (η κυκλική τροχιά των πλανητών τροχιών και η τέλεια σφαιρικοί πλανήτες),ανατράπηκε οριστικά με τη διατύπωση των νόμων  του Κέπλερ. Βέβαια υπάρχει η απορία γιατί οι φιλόσοφοι περνούν ακόμα τόσο πολύ χρόνο στη μελέτη του Αριστοτέλη; 

Ωστόσο, ο Αριστοτέλης είχε μερικές καλές ιδέες που δυστυχώς εγκαταλείφτηκαν. Μια τέτοια ιδέα, είναι η κατάταξη των αιτιών που δίνεται από τον Αριστοτέλη. Οι τέσσερις τύποι αιτιών που εντοπίστηκαν είναι η αρχική  ,η υλική,η αποτελεσματική και η αιτία του τελικού σκοπού. Πίστευε ότι οι τέσσερις αυτές αιτίες ήταν αναγκαίες και επαρκείς για να εξηγήσει οποιαδήποτε φαινόμενα. Η αρχική αιτία είναι το σχέδιο , η υλική αιτία είναι αυτό από το οποίο είναι φτιαγμένο κάθε τι, η αποτελεσματική αιτία είναι το «πώς», και η τελική αιτία είναι το «γιατί». Στην οικοδόμηση ενός σπιτιού ,η αρχική  αιτία είναι ο σχεδιασμός και αποτελεί το πρώτο βήμα, η υλική αιτία είναι αυτό από το οποίο είναι κτισμένο  (το ξύλο, τούβλο, γυαλί, κλπ), οι αποτελεσματικές αιτίες είναι οι ξυλουργοί και τα εργαλεία τους , και η τελική αιτία είναι ο σκοπός για τον οποίο  κτίστηκε το σπίτι.

Ο Αριστοτέλης και οι οπαδοί του στην εποχή του  Μεσαίωνα έδωσαν έμφαση στην  τελική αιτία και τη καθαρή σκέψη. Η Επιστήμη καθιερώθηκε μόνο όταν η ανθρώπινη σκέψη απεγκλωβίστηκε από την τελική αιτία και την τυραννία του «γιατί». Η κινητήριος δύναμη για την επιστήμη ήταν η μετάβαση ,από την έμφαση στη καθαρή σκέψη και τη τελική αιτία (γιατί) και  επικεντρώθηκε σε παρατηρήσεις και την αποτελεσματική αιτία (πως) . Η επιστήμη έχει πλέον παραμερίσει την  Αριστοτελική έμφαση στο «γιατί» και μόνο η αποτελεσματική αιτία (πως) θεωρείται η αιτία με την έννοια του όρου  «αιτίας και αποτελέσματος" .

Όμως στις  ανθρώπινες δραστηριότητες και οι τέσσερις  τύποι των αιτιών είναι χρήσιμοι. Για παράδειγμα, ας σκεφτούμε  τη περιπέτεια εξερεύνησης της Σελήνης . Η αρχική  αιτία ήταν ένα δεκαετές πρόγραμμα ,σχεδιασμένο και χρηματοδοτούμενο από τη κυβέρνηση της Αμερικής .Η υλική αιτία είναι τα διάφορα υλικά μέσα για τη κατασκευή των πυραύλων και των διαστημόπλοιων ,των μέσω επικοινωνίας και των στολών των αστροναυτών. Η αποτελεσματική  αιτία είναι οι άνθρωποι και οι μηχανές που έκαναν την  εργασία κατασκευής και πραγματοποίησαν το πρόγραμμα. Η τελική αιτία είναι ο σκοπός , όπως φαίνεται στις δηλώσεις του Κένεντυ πχ να πατήσει πρώτος Αμερικάνος στη Σελήνη, και φυσικά η εξερεύνηση του εδάφους της Σελήνης και τα συνακόλουθα συμπεράσματα.  Η χρησιμότητα της έννοιας τελική αιτία είναι καθοριστική για τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Τώρα, όταν πάμε από την ανθρώπινη δραστηριότητα στη δραστηριότητα των ζώων, χάνουμε την αρχική αιτία. Ας σκεφτούμε ένα πουλί κτίζει μια φωλιά. Η υλική αιτία είναι αυτό από το οποίο είναι κτισμένη η φωλιά, η αποτελεσματική  αιτία είναι το ίδιο το πουλί και η τελική αιτία είναι να παρέχει ένα ασφαλές μέρος για να μεγαλώσουν τα μικρά τoυ. Αλλά η αρχική αιτία δεν υπάρχει. Είναι αμφίβολο το πουλί να έχει ένα σχέδιο για τη φωλιά.Μάλλον η φωλιά  κτίστηκε ως αποτέλεσμα των ενστικτωδών ενεργειών που προκαλούνται από την αποτελεσματική αιτία.

Μια παρόμοια ανάλυση υπάρχει και για απλούστερους οργανισμούς. Μια πρόσφατη μελέτη της ζύμης έδειξε γιατί  (με την έννοια της τελικής αιτίας) κύτταρα ζύμης δημιουργούν ομάδες κυττάρων :Η εξήγηση είναι για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της εξόρυξης θρεπτικών ουσιών από το περιβάλλον. Έτσι, στην αντιμετώπιση των ανθρώπων, των ζώων ή ακόμα και οι δραστηριότητες της μαγιάς , η επιστήμη μπορεί και απαντά το γιατί ή σε ερωτήσεις τελικής  αιτίας. Στην περίπτωση της ζύμης η αποτελεσματική  αιτία θα είναι η μέθοδος των κυττάρων μαγιάς που χρησιμοποιείται για να κάνει τη σύνδεση και η υλική αιτία   οι ουσίες που χρησιμοποιούνται για τη συγκόλληση.

Όταν πηγαίνουμε από το έμψυχο στα  άψυχα χάνουμε, εκτός από την αρχική αιτία,και τη  τελική αιτία. Ο Αριστοτέλης εξήγησε την πτώση αντικειμένων από την άποψη της τελικής αιτίας :Σύμφωνα με αυτήν  τα αντικείμενα θέλουν να είναι στη φυσική θέση τους που είναι στο κέντρο του σύμπαντος, το οποίο  ο Αριστοτέλης πίστευε ότι ήταν το κέντρο της γης.Ο λόγος που επιταχύνονται  καθώς πέφτουν είναι ότι είναι  περιχαρή που  πλησιάζουν στη  φυσική   θέση τους!!!!! . Ο Νεύτωνας, αντίθετα, πρότεινε  ως αποτελεσματική αιτία: τη βαρύτητα. Δεν ήταν ο στόχος, δηλαδή η τελική αιτία, μόνο μια αποτελεσματική αιτία. Ένα ποτάμι δεν ρέει με στόχο να φτάσει τη θάλασσα, αλλά  πάει όπου η βαρύτητα το τραβά. Ομοίως με την εξέλιξη μέσω της φυσικής επιλογής, δεν έχει κάποιο σκοπό, αλλά μόνο πηγαίνει όπου η φυσική επιλογή την κατευθύνει. Αυτό φρικάρει   εκείνους τους ανθρώπους που επιμένουν στην αρχική  και τελική αιτία των φαινομένων. Με μεγάλη εφευρετικότητα,  έχουν προσπαθήσει να διορθώσουν  την κατάσταση, προτείνοντας ως αρχική  και τελική αιτία: την ευφυή σχεδίαση και τη θεϊστική εξέλιξη, αντίστοιχα.Ο ευφυής σχεδιασμός ισχυρίζεται ότι τουλάχιστον κάποιες από τις δομές που βρέθηκαν στους ζωντανούς οργανισμούς είναι το αποτέλεσμα της ευφυούς σχεδιασμού από έναν εξωτερικό παράγοντα και δεν είναι αποτέλεσμα της φυσικής επιλογής, ενώ στη  θεϊστική εξέλιξη ότι η εξέλιξη αυτή ελέγχεται από τον Θεό να παράγει Homo Sapiens . Στις σκέψεις αυτές δεν υπάρχει η χρησιμότητα της εξέλιξης ώστε με βάση αυτή να προβλεφθεί μια μελλοντική μορφή οργανισμού. Ως εκ τούτου, δεν έχουν θέση στην επιστήμη. Είναι αυτή η έλλειψη χρησιμότητας και όχι ο ρόλος του υπερφυσικού παράγοντα που οδηγεί στην απόρριψή τους ως επιστήμη.

 Συνοψίζοντας : Για τις δραστηριότητες των ζωντανών  οργανισμών, η επιστήμη μπορεί και απαντά στο ερώτημα «γιατί»και εκχωρεί μια τελική αιτία. Ωστόσο, για τα μη έμβια όντα η επιστήμη δεν έχει βρει ότι η τελική  αιτία είναι ιδέα χρήσιμη  και την έχει περιορίσει  στην απλότητα και την οικονομία . Ο Αριστοτέλης, οι οπαδοί και οι μαθητές του έκαναν το λάθος του ανθρωπομορφισμού της φύσης και απέδωσαν σε  αυτήν αιτίες που είναι κατάλληλες μόνο για τον άνθρωπο ή, στην καλύτερη περίπτωση, τα ζωντανά πλάσματα.

Πηγή :www.quantumdiaries.οrg

Εικόνα:(Galileo Galilei,  1564 –  1642)  Ιταλός αστρονόμος, φιλόσοφος και φυσικός.

Kαθιερωμένο Μοντέλο-Σωματίδιο Higgs

 H ύλη στο σύμπαν από την πιο απλή  μορφή της  έως και την πιο σύνθετη των πλανητών,του Ήλιου,των αστεριών ,των γαλαξιών υπήρξε αντικείμενο παρατηρήσεων ερευνών ,πειραματισμών από την εποχή των  αλχημιστών ,των αστρολόγων  ,της ανάπτυξης των  θρησκειών ,που βασίζονταν στη Μεταφυσική εξήγηση της δημιουργίας της ύλης μέχρι την σημερινή εποχή των αστροφυσικών που βασίζονται στις  αντιλήψεις των προσωκρατικών φιλοσόφων ότι μόνο με τη λογική μπορεί να ερευνήσεις τo κόσμο.

Η Φυσική των υψηλών ενεργειών προσπαθεί να μπει στα χωράφια της μεταφυσικής και να εξηγήσει με επιστημονικό τρόπο τη δημιουργία του κόσμου.

Τα βασικά ερωτήματα που σχετίζονται με την ύλη  είναι:

 α)Ποια είναι δομή της  ύλης

β)Πως συγκροτήθηκε  η ύλη σε σύνθετες δομές από απλά σωματίδια .

γ)Πως δημιουργήθηκε η μάζα  των υλικών σωμάτων.

Το σύνολο των επιστημονικών απαντήσεων στα παραπάνω ερωτήματα αποτελούν το καθιερωμένο μοντέλο(Standard Model).

Το καθιερωμένο μοντέλο είναι μία απλή και κατανοητή θεωρία που εξηγεί τις εκατοντάδες των σωματιδίων  και τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις τους  χρησιμοποιώντας μόνο:

·         6 κουάρκ μαζί με τα 6 αντικουάρκ

·         6 λεπτόνια(μιόνιο,ταυ ,ηλεκτρόνιο και τα 3 νετρίνα τους),φυσικά κι άλλα 6 αντισωματίδια

·         Τα σωματίδια φορείς των δυνάμεων ,όπως το φωτόνιο,τα δυο μποζόνια W και Z και τα γλουόνια.

Από τα παραπάνω δομικά συστατικά της ύλη για να συγκροτηθούν πιο σύνθετα σωματίδια απαιτούνται δυνάμεις ,καλύτερα αλληλεπιδράσεις .

Σύμφωνα με το καθιερωμένο μοντέλο υπάρχουν οι εξής αλληλεπιδράσεις

·         Οι ισχυρές πυρηνικές αλληλεπιδράσεις με φορείς  τα χωρίς μάζα  μποζόνια που τα λένε γλουόνια.

·         Οι ασθενείς πυρηνικές αλληλεπιδράσεις  με φορείς τα δυο μποζόνια W και Z που έχουν μάζα.

·         Οι ηλεκρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις με φορείς τα φωτόνια.

Το καθιερωμένο μοντέλο είναι ο θρίαμβος της σωματιδιακής φυσικής της δεκαετίας του 1970.

Μια από τις μεγαλύτερες αδυναμίες του καθιερωμένου μοντέλου είναι ότι δεν περιλαμβάνει τη βαρυτική δύναμη που κυριαρχεί στο σύμπαν και είναι η αιτία δημιουργίας των μεγάλων συγκεντρώσεων ύλης όπως οι πλανήτες ,ο ήλιος ,οι γαλαξίες και εξηγεί και τις κινήσεις αυτών των δομών.

   Ένα άλλο πρόβλημα τις θεωρίας είναι ότι ενώ όλες οι θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις έχουν παρόμοια δομή γιατί μόνο τα μποζόνια W και Ζ των ασθενών αλληλεπιδράσεων έχουν μάζα?

Σωματίδιο Ηiggs

Το σωμάτιο Higgs προτάθηκε(το αποκάλεσαν «σωµατίδιο του Θεού»), πριν 50 χρόνια και έχει ένα ρόλο κλειδί στο Καθιερωμένο μοντέλο, δεδομένου ότι ο ρόλος του είναι να προσφέρει ερμηνεία σε ένα από  τα θεμελιώδη αναπάντητα ερωτήματα της Φυσικής μέχρι σήμερα,δηλαδή την προέλευση της μάζας όλων των άλλων στοιχειωδών σωματιδίων και ιδιαίτερα τη διαφορά ανάμεσα στο χωρίς μάζα φωτόνιο και στα βαριά μποζόνια W και Z που ευθύνονται για την ασθενή αλληλεπίδραση.Θεωρητικά  είναι υπεύθυνο για την ύπαρξη της ύλης, που χωρίς αυτή δεν θα υπήρχε ούτε βαρύτητα ούτε Σύµπαν.

Το μποζόνιο Higgs δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη,πιστεύουμε όμως ότι η μάζα του είναι μικρότερη από 1 ΤeV.

Για να βρεθεί το μποζόνιο Higgs απαιτείται να συγκρουσθούν δυο κουάρκ με κινητική ενέργεια τουλάχιστον 1 ΤeV.

Στον Ευρωπαικό Οργανισμό Πυρηνικής Ενέργειας (CERN)με τη βοήθεια του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων(LHC) γίνεται προσπάθεια ανίχνευσης του σωματιδίου Higgs.

Οι επιστήµονες θέτουν σε σύγκρουση δέσµες πρωτονίων για να δηµιουργήσουν συνθήκες αντίστοιχες µε τη μεγάλη έκρηξη( Big Bang)που δημιούργησε το σύμπαν.

Τα πρωτόνια βρίσκονται στους πυρήνες των ατόµων που είναι βασικές µονάδες της ύλης. Αποτελούνται από  τρία κουάρκ που συγκρατούνται από γλουόνια.

∆έσµες πρωτονίων επιταχύνονται µε το 99,9999991% της ταχύτητας του φωτός. Τα κουάρκ και τα γλουόνια µέσα στα πρωτόνια συγκρούονται και εκρήγνυνται µε ενέργεια ικανή για να δηµιουργήσουν τα µποζόνια Higgs.

Το σωµατίδιο Higgs  έχει 100-200 φορές τη µάζα ενός πρωτονίου και θα «ζήσει» λιγότερο από ένα εκατοµµυριοστό του δισεκατοµµυριοστού του δισεκατοµµυριοστού του δευτερολέπτου προτού διασκεδαστεί σε μια δέσμη άλλων σωµατιδίων.

Στις 13 Δεκεμβρίου 2011 τα πειράματα ATLAS  και CMS που κάνουν δυο ανεξάρτητες ομάδες  στο CERN ανακοίνωσαν την τρέχουσα κατάσταση της έρευνάς τους για το σωματίδιο Higgs. Τα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν βασίζονται στην ανάλυση σημαντικά μεγαλύτερου πλήθος δεδομένων από αυτά που χρησιμοποιήθηκαν για τις παρουσιάσεις στα καλοκαιρινά συνέδρια του 2011. Ακριβώς αυτό το πλήθος των δεδομένων επιτρέπει μια σαφή πρόοδο στην έρευνα για το Higgs αλλά δεν είναι αρκετό για μια ολοκληρωμένη απάντηση στο ερώτημα ύπαρξης του Higgs. Το κυρίαρχο αποτέλεσμα είναι ότι η μάζα του σωματιδίου Higgs (που προτείνεται από το Καθιερωμένο Πρότυπο), αν βέβαια υπάρχει το σωματίδιο, θα βρίσκεται στην περιοχή των 116-130 GeV (γίγα-ηλεκτρονβόλτ) κατά το πείραμα ATLAS και στην περιοχή των 115-127 GeV για το πείραμα CMS. Σοβαρές ενδείξεις παρουσίας του σωματιδίου βρίσκουν και τα δύο πειράματα στις αναφερόμενες περιοχές, αλλά όχι αρκετές ώστε να δικαιολογούν την ανακάλυψή του.

Στους επόμενους μήνες, και τα δύο πειράματα θα τελειοποιήσουν την ανάλυσή τους για τις σχετικές παρουσιάσεις στα χειμερινά συνέδρια του Μαρτίου. Παρ’ όλα αυτά, μια σαφής απάντηση για την παρουσία ή όχι του Higgs απαιτεί περισσότερα δεδομένα και θα πρέπει να την περιμένουμε πιθανά αργότερα μέσα στο 2012.


Peter Higgs Άγγλος θεωρητικός Φυσικός πρότεινε το σωματίδιο Ηiggs το 1964.

ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΧΡΗΜΑΤΑ

Η περίοδος 1941-42 για την κατεχόμενη Ελλάδα ήταν τραγική. Χωρίς τρόφιμα και με το σύνολο των πρώτων υλών της να το αρπάζει ο κατακτητής χωρίς να πληρώνει, το οικονομικό και νομισματικό σύστημα της χώρας θα καταρρεύσει.   Το χρήμα άρχισε να χάνει αξία του και ο πληθωρισμός ανέβαινε συνέχεια. Για να ικανοποιηθούν  οι αυξημένες  ανάγκες σε χρήμα τόσο για τις καταβολές που ζητούσαν οι αρχές κατοχής, όσο και για τις ανάγκες του δημοσίου, η τράπεζα της Ελλάδας αναγκάσθηκε να τυπώνει συνέχεια χρήματα.    Λόγω  του αυξημένου πληθωρισμού  συνεχώς θα τίθενται σε κυκλοφορία νέες εκδόσεις, με υψηλότερες ονομαστικές αξίες.    Η κορύφωση ήρθε με τα δύο τελευταία κατοχικά νομίσματα  των 10 και 100 δισεκατομμυρίων δραχμών που τυπώθηκαν τον Οκτώβριο του1944, λίγες μόνο μέρες μετά την απελευθέρωση.
   Μέσα σ’ αυτό το νομισματικό χάος στη διάρκεια της κατοχής ,το χρήμα έχασε όπως είναι φυσικό την αξία του. 

Νοέμβριος 1944: 1 λίρα = 71 τρισεκατομμύρια δραχμές

Ένα παράξενο αντάρτικο χαρτονόμισμα κυκλοφόρησε το 1944 από την  ("Κυβέρνηση του Βουνού") και δεν είχε βάση την παντελώς αναξιόπιστη τότε δραχμή, αλλά την οκά σιταριού. Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ χρησιμοποιούσε αυτό το χαρτονόμισμα που στην ουσία επρόκειτο για ομολογία, και μάλιστα άτοκη, για να προμηθευτεί τα αναγκαία για το αντάρτικο από τους χωρικούς, υποσχόμενο την εξόφληση του χρέους μετά την απελευθέρωση. Το ΕΑΜ όμως ηττήθηκε κι έτσι έμειναν για πάντα ανεξόφλητα. Λέγεται ότι κάποιοι αφελείς χωρικοί ελπίζοντας να βρουν το δίκιο τους προσκόμισαν αυτά τα χαρτονομίσματα στις τράπεζες απαιτώντας μάλιστα την εξόφλησή τους, αλλά αντί χρημάτων εισέπραξαν κατηγορίες ως συνεργάτες των ανταρτών.

   

Τα χρήματα είναι οικογενειακό κειμήλιο 

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

Στη εργασία του πάνω στη φιλοσοφία της επιστήμης, ο Karl Popper πρότεινε ότι "αυτό που διακρίνει την επιστήμη είναι πως οι υποθέσεις της μπορούν να διαψευστούν". Αυτό είναι γνωστό ως κριτήριο διαχωρισμού του επιστημονικού από το μη επιστημονικό, και έχει μεγάλη επίδραση στη ιδέα του τι κάνουν οι Φυσικοί. Σε ένα εργαστήριο, ακούει κάποιος σε συζητήσεις στους διαδρόμους: «Είναι αυτό διαψεύσιμο?». Ενώ μια μη επιστημονική θεωρία δεν έχει τη δυνατότητα να διαψευστεί. Για τον Karl Popper, η επαληθευσιμότητα μιας πρότασης δεν είναι ασφαλές κριτήριο για την ισχύ μιας θεωρίας. Μια εμπειρική παρατήρηση μπορεί να επαληθεύει μια θεωρητική πρόταση, ο έλεγχος διάψευσης της είναι το ασφαλές κριτήριο για την ισχύ της. Οσο περισσότερο αντέχει στη διάψευση, τόσο περισσότερο προσεγγίζει την αλήθεια. Παράδειγμα θεωρίας που αντέχει στη διάψευση είναι η θεωρία της σχετικότητας
Μια ρωγμή στη ισχύ της πρότασης της θεωρίας της σχετικότητας ότι η ταχύτητα του φωτός είναι η μέγιστη ταχύτητα στη φύση, δημιουργήθηκε με την πρόσφατη πειραματική υποψία ότι τα νετρίνα έχουν ταχύτητα μεγαλύτερη από τη ταχύτητα του φωτός. Μια μεταφυσική πρόταση σύμφωνα με το κριτήριο της διαψευσιμότητας του Popper δεν είναι επιστημονική, διότι δεν υπάρχει δυνατότητα ελέγχου και διάψευσης. Παράδειγμα η ύπαρξη της μετά θάνατον ζωής.
Η κοινότητα των φιλοσόφων έχει απορρίψει σε μεγάλο βαθμό τις ιδέες του Popper. Η κύρια κριτική είναι γνωστή ως Duhem-Quine Thesis:Είναι αδύνατον να ελέγξουμε μια επιστημονική θεωρία μεμωνομένα ,διότι ο πειραματικός έλεγχος απαιτεί μια ή και περισσότερες υποθέσεις σαν υπόβαθρο.
Να δούμε πως αυτό εργάζεται ή δεν εργάζεται σε ένα παράδειγμα από τη κλασσική θεολογία.
Παρακάτω, έχουμε μια δήλωση από το πρόβλημα του κακού:

Είναι ο Θεός πρόθυμος να αποτρέψει το κακό, αλλά δεν μπορεί;
Τότε δεν είναι παντοδύναμος.
Είναι ικανός, αλλά δεν το επιθυμεί;
Τότε είναι κακόβουλος.
Είναι και ικανός και το επιθυμεί;
Τότε από πού προέρχεται το κακό;
Δεν είναι ικανός , ούτε πρόθυμος;
Τότε γιατί τον αποκαλούμε Θεό;

Η δήλωση του προβλήματος αποδίδεται στον Επίκουρο, ίσχυε πριν τον Χριστιανισμό. Με τα κριτήρια διαχωρισμού του Popper αυτό θα ήταν μια επιστημονική υπόθεση. Εάν αποδεχτούμε την υπόθεση ότι υπάρχει ένας παντοδύναμος και πανάγαθος Θεός, τότε υπάρχει η διαψεύσιμη πρόβλεψη ότι το κακό δεν υπάρχει. Σε πρώτη ματιά, μοιάζει η υπόθεση να έχει διαψευστεί και ο Θεός δεν μπορεί να είναι συγχρόνως παντοδύναμος και πανάγαθος. Αλλά η άποψη Duhem-Quine απορρίπτει αυτή τη διάψευση. Μια από τις πολλές τοποθετήσεις στο πρόβλημα του κακού προέρχεται από το Gottfried Leibniz (1646-1716). Αυτός είναι ο αντίπαλος του Newton σχετικά με την προτεραιότητα της ανακάλυψης από το λογισμό. Στην εποχή του δεν υπήρχε διαχωρισμός επιστήμης και θρησκείας.Στη φιλοσοφία, ο Leibniz είναι κυρίως γνωστός για την αισιοδοξία του, υποστήριξε ότι κατά τη στιγμή της δημιουργίας, ο Θεός είχε να επιλέξει από πολλούς δυνατούς κόσμους. Ο Θεός, με την απέραντη σοφία του, αναγκαστικά επέλεξε να δημιουργήσει το καλύτερο όλων των δυνατών κόσμων.
Ο Leibniz, δήλωσε ότι οι άνθρωποι έχουν δει μόνο ένα πολύ μικρό μέρος του συνόλου της ύπαρξης. Στη θεολογία του,oι ψυχές υπάρχουν για πάντα και έτσι θα ήταν πρόωρο να κρίνουμε αν αυτός είναι ο καλύτερος δυνατός κόσμος, δεδομένου ότι έχουμε δει ένα τόσο μικρό ποσοστό του. Επικεντρώθηκε στην ερώτηση «το κακό από πού προέρχεται?" που είναι μία από τις υποθέσεις υπόβαθρο και όχι στις βασικές υποθέσεις της παντοδυναμίας και παναγαθότητας του Θεού. Σύμφωνα με τον Leibniz, ο λόγος που δεν καταλαβαίνουμε, από πού προέρχεται το κακό οφείλεται στην περιορισμένη γνώση και κατανόηση μας. Μόλις έχουμε μια καλύτερη κατανόηση, κατά πάσα πιθανότητα στη μετά θάνατον ζωή, θα δούμε από πού προέρχεται το κακό, ή την εμφάνιση του κακού. Σε αυτή τη προσέγγιση χρησιμοποιείται η άποψη Duhem-Quine για να απορρίψει τη διάψευση.Αν γίνει δεκτό το επιχείρημα του,τότε αποφεύγεται η διαψευσιμότητα της πρότασης.
Ενώ η αρχική πρόταση συναντα το κριτήριο διαχωρισμού της επιστήμης του Popper ,ο Leibniz έχει αφαιρέσει κάθε δυνατότητα διάψευσης .Όποιο αποτέλεσμα θα συνάδει με τη περιορισμένη αντίληψη μας για τον κόσμο και το πρόβλημα του κακού έχει αφαιρεθεί από την επιστήμη στη σφαίρα της θεολογίας και φιλοσοφίας. Εκεί ίσως που πρέπει να είναι.
Οι Φυσικοί ίσως σκεφτούν ότι αυτό είναι πρόβλημα για τη Θεολογία.
Υπάρχουν προβλήματα και στη φυσική που παρατηρούμε ότι μπορεί να αποφευχθεί η διαψευσιμότητα , αλλά με τίμημα τη μετάβαση από την επιστήμη στη μεταφυσική.
   
Στην εικόνα ο Gottfried Wilhelm Leibniz,Γερμανός μαθηματικός και φιλόσοφος

Thomas Kuhn : Η θεωρία των παραδειγμάτων(paradigm shift)

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η θεωρία της σχετικότητας και η κβαντομηχανική, κλονίζουν τις μέχρι τότε παραδοχές της κλασικής φυσικής και ειδικότερα τις αντιλήψεις αναφορικά με την αιτιότητα και την προβλεψιμότητα των βασικών συστατικών της ύλης.

Ο κλονισμός των αιτιοκρατικών αντιλήψεων στη φυσική και τις θετικές επιστήμες διαχέεται και στις θεωρητικές επιστήμες και κυρίως στη φιλοσοφία. Οι επιστήμονες αρχίζουν να απομακρύνονται από το θετικιστικό μοντέλο, το οποίο συναρτά μια θεωρητική γενίκευση μόνο από το εμπειρικό της υπόβαθρο . Όλο και περισσότερο πείθονται ότι το νόημα και η επαληθευσιμότητα μιας θεωρητικής πρότασης δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα πρωτογενούς εμπειρικής έρευνας, και με την έννοια αυτή η επαγωγική μέθοδος τίθεται σε αμφισβήτηση. Αντίθετα, μπορεί να υπάρχουν παραδοχές, οι οποίες δεν μπορούν να συσχετισθούν με τα αισθητηριακά δεδομένα.

Το αίτημα για πλήρη ανατροπή των στερεοτύπων σε κάθε μορφή επιστημονικής σκέψης εκφράζουν οι θεωρίες του Thomas Kuhn στη δεκαετία του 1960. Ο Kuhn αντιλαμβάνεται την επιστήμη ως ιστορικό φαινόμενο, δηλαδή ως φαινόμενο άμεσα συναρτημένο με την κοινωνική – πολιτισμική πραγματικότητα και την ορίζει ως "συστηματική οργάνωση μιας πολιτισμικής δραστηριότητας με τα δικά της αξιολογικά πρότυπα, παιδευτικές προδιαγραφές και δεοντολογία διαπροσωπικών σχέσεων" . Η επιστήμη είναι τρόποι με τους οποίους η επιστημονική κοινότητα προσεγγίζει την πραγματικότητα, είναι παραδείγματα(paradigm), δηλαδή συμπλέγματα ερμηνευτικών προσεγγίσεων, τρόποι θέασης του κόσμου, τα οποία είναι διαποτισμένα από το πνεύμα της εποχής. Κάθε εποχή έχει μια συγκεκριμένη μορφή επιστήμης, εκείνη που είναι συμβατή με συγκεκριμένες κοσμοαντιλήψεις της συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής και της συγκεκριμένης κοινωνίας ή κοινωνιών.

Ο Kuhn θεωρεί ότι κάθε επιστημονικό παράδειγμα είναι εξ ορισμού συντηρητικό, με την έννοια ότι "προσπαθεί να διατηρήσει τα γνωσιολογικά και θεσμικά πρότυπα που το χαρακτηρίζουν, ενσταλάζοντας τις ερμηνευτικές μεθόδους που το ευνοούν και εκπαιδεύοντας διανοητές και ερευνητές που θα προσανατολίσουν και στο μέλλον την εμπειρική μελέτη της φύσης προς προεπιλεγμένες κατευθύνσεις" . Ο νέος επιστήμονας αντιλαμβάνεται και αποδέχεται αυτές τις παραδοχές ωσάν να ήταν αυταπόδεικτες αλήθειες, οι οποίες -φυσικά- δεν πρέπει να αμφισβητηθούν.

Το ίδιο το παράδειγμα ως τρόπος θέασης της πραγματικότητας, έχει ως στόχο – όπως και κάθε φυσικό ον – την αυτοσυντήρησή του. Απαραίτητη προϋπόθεση γι΄ αυτό είναι να δοθεί αυτός ο τρόπος θέασης ως αληθής και να επιτευχθεί ευρύτερη πολιτιστική συναίνεση, ώστε αυτό το πολιτιστικό μόρφωμα να μην ανατραπεί. Η συναίνεση αυτή κρυσταλλώνεται και στο πλαίσιο της επιστημονικής κοινότητας. Ένας ολόκληρος μηχανισμός παραγωγής και διάδοσης της γνώσης (πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια) φροντίζει να διαχειριστεί αυτό το συγκεκριμένο πολιτιστικό μόρφωμα με τα πλέον προηγμένα λογικά και πειραματικά μέσα και να το εδραιώσει. Ο Kuhn θεωρεί πως στο πλαίσιο αυτό ό,τι κάθε φορά επικυρώνεται και διαδίδεται ως αλήθεια εξαρτάται από τους κατόχους της κοινωνικής εξουσίας (με την ευρύτερη έννοια), μέρος της οποίας αποτελούν και οι διευθύνοντες των εκπαιδευτικών οργανισμών και θεσμών 

Αυτή η κατάσταση αντιστοιχεί κατά τον Kuhn σε μια περίοδο επιστημονικού εφησυχασμού, την οποία αποκαλεί "κανονική επιστήμη". Πρόκειται για περίοδο όπου οι επιστήμονες προσπαθούν να επιβεβαιώσουν με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια τις βασικές παραδοχές του παραδείγματος και σημειώνεται σημαντική ανέλιξη των φυσικών γνώσεων. Σε αυτή τους την προσπάθεια οι επιστήμονες προσκρούουν σε καταστάσεις, τις οποίες το παράδειγμα δεν είχε προβλέψει. Τα ερευνητικά δηλαδή δεδομένα έρχονται σε αντίφαση με τις προσδοκίες του θεωρητικού μοντέλου. Στις περιπτώσεις αυτές δημιουργείται "ουσιώδης ένταση" στην επιστημονική δραστηριότητα και φέρνει την επιστημονική σκέψη σε αντίθεση με αιώνιες πίστεις και παραδοχές, οι οποίες αποτελούν τροχοπέδη για μια νέα σύλληψη της πραγματικότητας.

Η αντίφαση αυτή δεν οδηγεί αυτομάτως σε αμφισβήτηση του κατεστημένου παραδείγματος, αλλά γίνεται αντιληπτή περισσότερο ως μια προσωρινή αντιξοότητα, η οποία θα αντιμετωπισθεί στο άμεσο μέλλον. Όμως η συσσώρευση με τον καιρό αρκετών τέτοιων περιπτώσεων οδηγεί στη δημιουργία ενός κλίματος δυσπιστίας και αμφισβήτησης βασικών πτυχών του παραδείγματος και όλο και περισσότεροι επιστήμονες τολμούν να λειτουργήσουν εκτός των ορίων του παραδείγματος και να χρησιμοποιήσουν ανατρεπτικές υποθέσεις και μεθοδολογικά εργαλεία. Στη φάση αυτή πρόκειται για κρίση της κανονικής επιστήμης.

Κατά τον Kuhn, η κρίση αυτή μπορεί να παραλληλιστεί με πολιτική κρίση, η οποία προηγείται της ανατροπής πολιτικών-κοινωνικών συστημάτων. Στην ανατροπή του πολιτικού κοινωνικού συστήματος απαραίτητη είναι η γενική κοινωνική δυσαρέσκεια και αναταραχή ως συνέπεια αμφισβήτησης βασικών στοιχείων του συστήματος, καθώς και μια εναλλακτική πρόταση μαζί με μια νέα ηγετική ομάδα που θα αναλάβει την εφαρμογή αυτής της νέας πρότασης.

Στην επιστήμη -κατά όμοιο τρόπο – δύο είναι οι προϋποθέσεις για να ανατραπεί το παλιό παράδειγμα : α) να υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός ερευνητικών δεδομένων που αμφισβητεί τον πυρήνα αυτού του παραδείγματος και κάνει ανέφικτη την επιστροφή σε αυτό, και β) να έχει ήδη διατυπωθεί ένα εναλλακτικό παράδειγμα και να υπάρχει διαθέσιμη μια μάζα νέων ερευνητών που θα διεκδικούν την εξουσία στην επιστημονική κοινότητα.

Όμως η συμβατική επιστήμη δεν παραδίδεται αμαχητί, με συνέπεια να δημιουργούνται μέσα στην επιστημονική κοινότητα αντίπαλα στρατόπεδα, των οποίων η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Πρόκειται για τον πόλεμο των παραδειγμάτων, ο οποίος λήγει με την επικράτηση εκείνου, το οποίο σε μια δεδομένη ιστορική στιγμή μπορεί να προσφέρει εξηγήσεις για τα φαινόμενα πιο ριζοσπαστικές και περιεκτικές από εκείνες των αντιπάλων του.

Τέτοιες καταστάσεις ανατροπής των ιδεών μας για τον κόσμο θα μπορούσαν κατά τον Kuhn να αποτελούν "επαναστάσεις". Μετά από μια νικηφόρα επανάσταση, το νέο παράδειγμα οργανώνεται και αυτό όπως και το απερχόμενο ως σύστημα εξουσίας και συμπεριφέρεται με όμοιο τρόπο με τελικό στόχο την εδραίωσή του. Όμως η "ουσιώδης ένταση" υποβόσκει στην καρδιά του επιστημονικού γίγνεσθαι προετοιμάζοντας την επόμενη επανάσταση. Μετά από μια επιστημονική επανάσταση αλλάζουν τα ίδια τα δεδομένα και οι επιστήμονες είναι σαν να δουλεύουν σε έναν νέο κόσμο 


Ο Thomas Kuhn (1922-1996) εισήγαγε τον όρο paradigm shift (αλλαγή παραδείγματος) .Paradigm είναι μια επιστημονική θεωρία.

ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

Κατ’ αρχήν ένας ορισμός: ιδεολογία είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται ένα άτομο τον κόσμο που ζει. Η κυρίαρχη ιδεολογία, δηλαδή η ιδεολογία που πλειοψηφεί, είναι μια κατασκευή, δεν φυτρώνει στα μυαλά των ανθρώπων από μόνη της. Μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος, των ΜΜΕ, μορφών μαζικής κουλτούρας όπως ο κινηματογράφος κ.λπ., η πλειοψηφία των ατόμων αποκτούν μια ορισμένη πεποίθηση για το πώς λειτουργεί ο κόσμος. Η πεποίθηση αυτή αντιστοιχεί στα συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων. Δηλαδή η κυρίαρχη ιδεολογία έρχεται να επιβεβαιώσει στα μυαλά των ανθρώπων ως «αυτονόητες αλήθειες» τις προϋποθέσεις της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας της άρχουσας τάξης.

Όπως γράφουν οι Μαρξ και Ένγκελς:

«Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες. Με άλλα λόγια, η τάξη που είναι κυρίαρχη υλική δύναμη της κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα η κυρίαρχη πνευματική της δύναμη. Η τάξη που έχει στη διάθεσή της τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει ταυτόχρονα τα μέσα της πνευματικής παραγωγής, έτσι ώστε, μιλώντας γενικά, οι ιδέες αυτών που δεν έχουν τα μέσα της πνευματικής παραγωγής υποτάσσονται σ’ αυτά. Οι κυρίαρχες ιδέες δεν είναι τίποτε άλλο από την ιδεατή έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων, είναι οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις που συλλαμβάνονται σαν ιδέες, άρα είναι η έκφραση των σχέσεων που κάνουν μια τάξη κυρίαρχη, επομένως οι ιδέες της κυριαρχίας της».

H γυναικεία πολιτοφυλακή στη σημερινή Κίνα προστάτης της κυρίαρχης Ιδεολογίας και του λαού της Κίνας.
Πληθυσμός Ηνωμένων Πολιτειών 298. 444.215
Γυναικείος Κινεζικός Στρατός    324.701.244

ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ
Φωνή εκφωνητή.

""""""Πόσο πιστές στο καθήκον  είναι οι θυγατέρες του Κινεζικού λαού απαρνιούνται τη μόδα για χάρη της στολής .

Αυτή η στολή που δημιουργήθηκε για τη γυναικεία πολιτοφυλακή είναι το λαμπρό φως της Παρέλασης.

Ανάμεσα στις παρελαύνουσες είναι δημόσιοι υπάλληλοι,επιχειρηματίες,φοιτητές ,νέες από κάθε κομμάτι της κοινωνίας.

Η  έντονη ενέργεια τους,είναι η βιτρίνα  του λαμπρού μεγαλείου της πολιτοφυλακής.

Με τα φλογερά τους νιάτα ,δείχνουν  την αγάπη τους και τη πίστη τους  στη πατρίδα.""""""""