Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

 Πριν περίπου 14 δις χρόνια το σύμπαν αναδύθηκε  στην ύπαρξη από ένα γεγονός γνωστό ως Bing Bang.Tην αρχή του είναι δύσκολο να την φανταστούμε-το νεαρό σύμπαν ήταν απίστευτα θερμό-τόσο θερμό ώστε ήταν αδύνατη ακόμη η ύπαρξη ατόμων και εξαιρετικά πυκνό.Οι επιστήμονες πιστεύουν ,ότι σε ένα σημείο του χώρου,όλο το παρατηρήσιμο σύμπαν ,θα πρέπει να είχε το μέγεθος ενός κόκκου άμμου .Καθώς το σύμπαν διαστελλόταν  γινόταν ταχύτατα μεγαλύτερο και δραματικά ψυχρότερο.Άτομα δημιουργήθηκαν και μετά μόρια. Όλα τα αντικείμενα που έχουν  μάζα έλκουν το ένα το άλλο με μια δύναμη που λέγεται βαρύτητα. Όσο μεγαλύτερη μάζα έχει ένα σώμα τόσο μεγαλύτερη βαρύτητα έχει. Όσο πιο κοντά είναι τα  αντικείμενα τόσο μεγαλύτερη βαρυτική έλξη ασκείται μεταξύ τους. Η ύλη αποτελείται  από ορατή ύλη όπως τα αστέρια και αόρατη ύλη γνωστή σαν «σκοτεινή ύλη».Η βαρύτητα οδηγούσε την ύλη σε όλο και μεγαλύτερα συσσωματώματα .Η χωρίς αντίδραση βαρυτική έλξη της ύλης δημιουργούσε νεφελώματα ,στη συνέχεια τα νεφελώματα δημιουργούσαν αστέρια και τα αστέρια μεγαλύτερες συγκεντρώσεις ύλης τους γαλαξίες.Αφού κάθε κομμάτι ύλης στο σύμπαν ασκεί δύναμη σε κάθε άλλο κομμάτι ,αυτό δημιουργεί μια έλξη που επιβραδύνει το σύμπαν που συνεχίζει να διαστέλλεται  από την ενέργεια της μεγάλης έκρηξης.Προς το τέλος του 20 αιώνα οι αστρονόμοι βρήκαν ότι το σύμπαν έχει αρκετή μάζα ώστε να επιβραδύνει τη διαστολή του ,αλλά όχι αρκετή ώστε να σταματήσει τη διαστολή ή να φέρει σε σύγκρουση τα διάφορα κομμάτια ,αντίθετα το σύμπαν θα συνεχίζει τη διαστολή αλλά ποτέ δεν θα καταφέρει να σταματήσει.
Το  1990 οι αστρονόμοι είχαν προσδιορίσει το ρυθμό διαστολής του σύμπαντος.Τώρα ήθελαν να προσδιορίσουν πόσο είχε επιβραδυνθεί η διαστολή λίγα δισεκατομμύρια χρόνια πριν.Ήταν σαν να γνώριζαν τη τρέχουσα ταχύτητα και να ήθελαν να βρουν πόσο θα φρενάρει τα επόμενα  δις  xρόνια λόγω της βαρυτικής έλξης.Δύο ομάδες αστρονόμων προσπάθησαν να συγκρίνουν τη τρέχουσα ταχύτητα διαστολής του σύμπαντος με τη ταχύτητα διαστολής στο παρελθόν.Οι αστρονόμοι Saul Perlmutter από το εργαστήριο Lαwrence  του Berkley στη Καλιφόρνια και  ο Brian Schmith στο παρατηρητήριο του όρους Stromlo στην Αυστραλία,οδήγησαν  διεθνείς ομάδες σε μια προσπάθεια να ταυτοποιήσουν και να μελετήσουν ένα είδος  αστέρων που εκρήγνυνται γνωστών ως Type Ia(1-a) supernova*.Aυτά τα αστέρια είναι το κλειδί για τη μέτρηση τεράστιων αποστάσεων στο χώρο,επομένως η μελέτη τους είναι βασική  για την αποκρυπτογράφηση της διαστολής του σύμπαντος.Η έρευνα των supernova είναι μια επίπονη διαδικασία διότι η εκθαμβωτική λάμψη της έκρηξης των  supernova  διαρκεί μόνο λίγες εβδομάδες πριν αυτή ξεθωριάσει.Xρησιμοποιώντας μερικά από τα πιο ισχυρά τηλεσκόπια ερεύνησαν τον ουρανό για supernova ,ελπίζοντας  να τους συλλάβουν πριν εξαφανιστούν από τη θέα .Ύστερα από μερικά χρόνια είχαν αρκετές πληροφορίες από αυτά τα θνήσκοντα άστρα για τον τρόπο διαστολής του σύμπαντος.Αξιολογώντας τα δεδομένα οι αστρονόμοι διαπίστωσαν μερικά παράξενα αποτελέσματα.Οι  supernova ήταν αμυδρότεροι από ότι περίμεναν.Ήσαν τόσο αμυδροί που οι σουπερνόβα θα έπρεπε να είναι μακρύτερα από ότι περίμεναν να είναι .Αν ήταν όμως έτσι η διαστολή του σύμπαντος θα έπρεπε να επιταχύνεται όχι να επιβραδύνεται.Τι ήταν όμως αυτό που προκαλούσε τόση επιτάχυνση?Η βαρύτητα συνήθως έλκει τα σώματα ώστε να συγκεντρωθούν ποτέ δεν τα απωθεί ώστε να απομακρυνθούν.Κάποια δύναμη,μια ενέργεια που ακόμη δεν είχε ανιχνευθεί ,έπρεπε να επιταχύνει τη διαστολή.Τα μέλη  των επιστημονικών ομάδων είχαν σοκαριστεί με το αποτέλεσμα της έρευνας τους.Αν η ανακάλυψη τους ήταν αληθινή κάποια «σκοτεινή ενέργεια» θα έπρεπε να προκαλεί την επιτάχυνση της διαστολής του σύμπαντος.
To 1998 οι δυο ομάδες δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της έρευνας .Υποστηρίζοντας ότι η διαστολή του σύμπαντος επιταχύνεται και δεν επιβραδύνεται όπως ήταν η άποψη μέχρι τότε.
Οι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο ήταν ανοιχτοί σε αυτή τη πιθανότητα αλλά με πολλούς ενδοιασμούς. «Μια δικαιολογημένη θέση ήταν ότι οι παρατηρήσεις ήταν λάθος»δήλωσε ο Antreas Albrecht Φυσικός του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας.Οι αμφιβάλλοντες επιστήμονες γνώριζαν ότι υπήρχαν άλλες πιθανότητες να εξηγήσουν τις παράξενες παρατηρήσεις.Οι ομάδες είχαν μελετήσει αρκετά απομακρυσμένους supernovae ,εκρηκτικά άστρα που το φως τους είχε αρχίσει να ταξιδεύει 4-7 δις χρόνια νωρίτερα.Μπορεί αυτά τα παλαιότερα supernovae να ήταν αμυδρότερα λόγω της σύνθεσης των άστρων σε σχέση με τους πιο πρόσφατους supernova.Ίσως οι γαλαξίες, αλλά και ο χώρος ανάμεσα στους γαλαξίες να περιέχει περισσότερη αστρική σκόνη από ότι οι επιστήμονες πίστευαν ,ώστε αυτό να προκαλεί την εξασθένηση του φωτός από της εκρήξεις των supernova.
Έτσι οι ερευνητές στράφηκαν προς το διαστημικό τηλεσκόπιο Ηubble.Το 2000 η ομάδα του  Saul Perlmutter μελέτησε μια δωδεκάδα supernova,κατόπιν το 2002 ο Αdam Riess του Ινστιτούτου του διαστημικού τηλεσκοπίου μελέτησε 25 supernova που το φως του είχε ταξιδέψει πολλά δις χρόνια .Τα αποτελέσματα από τις παρατηρήσεις με το Ηubble ταίριαζε με το μοντέλο του επιταχυνόμενου σύμπαντος ,ωθημένο από την ισχύ της «σκοτεινής ενέργειας».
Τι είναι η σκοτεινή ενέργεια? 
 Η απλή απάντηση είναι ότι δεν γνωρίζουμε.H ύπαρξη της φαίνεται να συγκρούεται με πολλές από τις αντιλήψεις μας για τον τρόπο που λειτουργεί το σύμπαν .
Γνωρίζουμε ότι τα φωτεινά κύματα που τα ονομάζουμε και ακτινοβολία μεταφέρουν ενέργεια.Ο καθένας αισθάνεται αυτή την ενέργεια όταν βαδίζει στην  εξοχή μια καλοκαιρινή μέρα.
Η  περίφημη εξίσωση του Αϊνστάιν E = mc2   δηλώνει ότι η ύλη και η ενέργεια είναι ισοδύναμες μορφές του ιδίου πράγματος. .H παραγωγή ενέργειας στον ήλιο είναι ένα τέτοιο παράδειγμα όπου με πυρηνικές αντιδράσει η μάζα μετατρέπεται σε ενέργεια
Kάτι από το τίποτα
Γνωρίζουμε λοιπόν ,ότι η ενέργεια έχει πηγή την ύλη ή την ακτινοβολία.Τα αποτελέσματα της παρατήρησης στη διαστολή του σύμπαντος μας οδηγούν στην ιδέα ότι το διάστημα , ακόμα και όταν στερείται όλης της ύλης και ακτινοβολίας, έχει εναπομένουσα ενέργεια.
Η εν λόγω «ενέργεια του χώρου," όταν θεωρείται ότι είναι σε μια κοσμική κλίμακα, οδηγεί σε μια δύναμη που αυξάνει τη διαστολή του Σύμπαντος.
Ίσως σκοτεινή  ενέργεια προκείπτει από μια  παράξενη συμπεριφορά σε κλίμακες μικρότερες  από τα άτομα. Η φυσική των πολύ μικρών, που ονομάζεται κβαντομηχανική, επιτρέπει η ενέργεια και η ύλη  να εμφανίζονται από το τίποτα, αν και μόνο για  μια πολύ μικρή χρονική διάρκεια. Η συνεχής σύντομη εμφάνιση και εξαφάνιση της ύλης θα μπορούσε να παρέχει ενέργεια σε ένα  κενό χώρο.
. Θα μπορούσε η σκοτεινή ενέργεια να δημιουργεί μια νέα, θεμελιώδη δύναμη στο σύμπαν, κάτι που  θα αρχίσει να έχει αποτέλεσμα μόνο όταν το σύμπαν φθάνει σε ένα ορισμένο μέγεθος. Επιστημονικές θεωρίες επιτρέπουν  τη πιθανότητα ύπαρξης τέτοιων  δυνάμεων. Η δύναμη θα μπορούσε ακόμη και να είναι προσωρινή, με αποτέλεσμα το σύμπαν να επιταχύνει για μερικά δισεκατομμύρια χρόνια πριν αποδυναμώσει και ουσιαστικά εξαφανιστεί.Ίσως η απάπαντηση  βρίσκεται σε ένα επι μακρόν άλυτο πρόβλημα ,δηλαδή τη σύνδεση της μικρής κλίμακας Φυσικής του μικρόκοσμού με τη μεγάλης κλίμακας του μακρόκοσμου που είναι σύμπαν.Η θεωρία της βαρύτητας του Αϊνστάιν ονομαζόμενη γενική σχετικότητα ,εφαρμόζεται για να εξηγήσει από τις κινήσεις των πλανητών μέχρι τις μαύρες τρύπες ,αλλά φαίνεται να μην εφαρμόζεται στη κλίμακα των σωματιδίων που δημιουργούν το άτομο.Για την ερμηνεία ατομικών φαινομένων χρειάζεται η θεωρία της κβαντομηχανικής η οποία όμως δεν εφαρμόζεται σε κλίμακες μεγαλύτερες του μεγέθους ενός ατόμου. Η δυνατότητα  συνδυασμού των δύο θεωριών, ίσως  παράγει μια φυσική εξήγηση για τη σκοτεινή ενέργεια.
Άγνωστη και περίεργη
Το μεγαλύτερο μέρος του σύμπαντος φαίνεται να αποτελείται από κάτι που  δεν μπορούμε να δούμε. Η σκοτεινή ενέργεια και σκοτεινή ύλη αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του σύμπαντος , είναι ανιχνεύσιμες  μόνο λόγω των αποτελεσμάτων τους στην ορατή ύλη. Μόνο το 4% του σύμπαντος είναι ορατό ,το 22% είναι σκοτεινή ύλη και το 74% σκοτεινή ενέργεια.
Γνωρίζουμε
το εξής: Επειδή ο χώρος είναι παντού, αυτή η σκοτεινή δύναμη -ενέργεια είναι παντού, και τα αποτελέσματά της αυξάνουν καθώς ο χώρος διαστέλλεται. Αντίθετα, η δύναμη της βαρύτητας είναι ισχυρότερη όταν τα αντικείμενα είναι κοντά και πιο αδύναμες, όταν είναι πολύ μακριά. Επειδή η βαρύτητα  εξασθενεί με την επέκταση του χώρου, η σκοτεινή ενέργεια δημιουργεί τώρα  πάνω από 2 / 3 του συνόλου της ενέργειας στο σύμπαν.
Ακούγεται
αρκετά περίεργο το γεγονός ότι δεν έχουμε ιδέα σχετικά με το 74% του σύμπαντος. Είναι σαν να έχουμε  εξερευνήσει όλη τη χερσαία έκταση για τον πλανήτη Γη και ποτέ  σε όλα τα ταξίδια μας δεν συναντήσαμε  έναν ωκεανό. Αλλά τώρα που έχουμε δει το θέαμα των κυμάτων, θέλουμε να γνωρίζουμε τι είναι αυτό το τεράστιο, παράξενο, ισχυρό πράγμα που τα δημιουργεί.
Η
παραδοξότητα της σκοτεινής ενέργειας είναι συναρπαστική.
Δείχνει
  ότι υπάρχει ένα κενό στη γνώση μας ότι πρέπει να συμπληρωθεί, δείχνοντας το δρόμο προς μια ανεξερεύνητη σφαίρα της φυσικής. Έχουμε μπροστά μας τις αποδείξεις ότι ο κόσμος θα μπορεί να διαμορφωθεί κατά πολύ διαφορετικό τρόπο από ό, τι φανταζόμαστε. Η σκοτεινή ενέργεια δείχνει   ότι έχουμε ακόμη πολλά να μάθουμε , και ότι είμαστε έτοιμοι για ένα άλλο μεγάλο άλμα στην κατανόησητου σύμπαντος.

* Ο όρος υπερκαινοφανείς αστέρες ή σουπερνόβα (supernova) αναφέρεται σε διάφορους τύπους εκρήξεων που συμβαίνουν στο τέλος της ζωής των αστέρων κατά τις οποίες παράγουν εξαιρετικά φωτεινά αντικείμενα και των οποίων η αρχική φωτεινότητά τους στη συνέχεια αδυνατίζει μέχρι του σημείου της αφάνειας μέσα σε λίγους μήνες.
Πηγή: NASA

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

XΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ


Στο καθηγητή της Ιατρικής Αθηνών, Χαρ. Μουτσόπουλο απενεμήθη φέτος το Αριστείο Μποδοσάκη του 2011, που θεσμοθετήθηκε από το Ίδρυμα Μποδοσάκη για να αναγνωρίζει και να προβάλλει καταξιωμένους διεθνώς Έλληνες επιστήμονες.
Η απονομή έγινε στις 18/5/2011 στο πλαίσιο τελετής, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια.
Το «ΑΡΙΣΤΕΙΟ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ» για το έτος 2011 απενεμήθη από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος, κατόπιν εισήγησης Διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής στον κλάδο της Ιατρικής Κλινικής Έρευνας, στο κ. Χαράλαμπο Μουτσόπουλο για την σημαντική συμβολή του στην κατανόηση της παθογένειας των αυτοάνοσων συστηματικών ρευματικών παθήσεων.
Αναφερόμενος στη βράβευσή του από το Ίδρυμα Μποδοσάκη ο καθηγητής κ. Μουτσόπουλος είπε: «H βράβευση από διεθνή επιτροπή αποτελεί ύψιστη ηθική ικανοποίηση. Για τα μέλη της ερευνητικής ομάδας του βραβευθέντος δημιουργεί ελπίδα ότι εφόσον συνεχίσουν να επιτελούν το ακαδημαϊκό τους έργο με αφοσίωση, εργατικότητα, επιμονή, υπομονή και στόχο την αριστεία οι κόποι τους θα αναγνωριστούν».
Ο Χαράλαμπος Μουτσόπουλος είναι   υπόδειγμα  Πανεπιστημιακού δασκάλου-ερευνητή.
Ασχολείται  με το φοιτητή και τη Πανεπιστημιακή Ιατρική εκπαίδευση ,σε αντίθεση με πολλούς Πανεπιστημιακούς καθηγητές που επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στο ιδιωτικό Ιατρείο τους.Έχει τη φήμη του αυστηρού καθηγητή στην αξιολόγηση των φοιτητών του.Απολαμβάνει παρόλη την αυστηρότητα του το σεβασμό των φοιτητών ,διότι είναι ίσως από τους πλέον διακεκριμένους επιστήμονες διεθνώς στην έρευνα των Ρευματικών παθήσεων,το όνομα του αναφέρεται στα Αmerican medical guides.
Ακολουθεί ένα σύστημα αξιολόγησης των φοιτητών του που βασίζεται στην αξιοκρατία.Απαιτεί τη συστηματική παρουσία των φοιτητών στη κλινική που προΐσταται  ,υποβάλλει ερωτήσεις κατά τη διάρκεια της κλινικής εξέτασης,όταν κάποιος από τους μελλοντικούς γιατρούς διακρίνεται τον αξιολογεί χωρίς να χρειάζεται να συμμετάσχει στις γραπτές εξετάσεις του μαθήματος.
Ο καθηγητής κ. Χαράλαμπος Μουτσόπουλος επικέντρωσε το ερευνητικό του έργο στις κλινικές εκδηλώσεις του συνδρόμου Sjögren, του συστηματικού ερυθηματώδους λύκου, του αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου και της αγγειίτιδας στα διάφορα όργανα και συστήματα.
Για το πρωτότυπο επιστημονικό του έργο έχει αναδειχθεί ως ο σημαντικότερος ερευνητής του συνδρόμου Sjögren παγκοσμίως.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο καθηγητής Μουτσόπουλος έχει γράψει άρθρα για το ευρύ κοινό, σε όλες τις μεγάλες ελληνικές εφημερίδες σχετικά με τα αυτοάνοσα νοσήματα, αλλά και για τα προβλήματα του ελληνικού Εθνικού Συστήματος Υγείας και των ελληνικών πανεπιστημίων.

Eίναι ενδιαφέρουσες οι απαντήσεις του σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις.
Κατά καιρούς έχετε αναφερθεί με σκληρά λόγια και για την κατάσταση που επικρατεί ακόμα και μέσα στα Πανεπιστήμια της χώρας...
Έχω επισημάνει ότι η κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν επιτρέπει καμιά αισιοδοξία. Η ύπαρξη δύσκαμπτων διαδικασιών και κακού συντεχνιακού κλίματος έχει οδηγήσει πάρα πολλούς άριστους επιστήμονες σε ερευνητικά κέντρα και Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Τα Πανεπιστήμια παράγουν ένα πολύ σημαντικό δημόσιο αγαθό και χρηματοδοτούνται από τον φορολογούμενο πολίτη. Αποτελεί λοιπόν ευθύνη της πολιτείας και χρέος της να δημιουργήσει τις συνθήκες για τη σωστή λειτουργία των Πανεπιστημίων. Αλλά εκσυγχρονισμός σημαίνει τομές και ρήξεις με συντεχνιακά συμφέροντα. Oι προσλήψεις θα πρέπει να γίνονται με αυστηρά επιστημονικά-ακαδημαϊκά κριτήρια. Το ίδιο θα πρέπει να γίνεται και για τις εξελίξεις των ήδη υπηρετούντων μελών Δ.Ε.Π. Επιπροσθέτως, θεωρώ απαραίτητη την κατάργηση της μονιμότητας και την ανά πενταετία αξιολόγηση του έργου όλων των πανεπιστημιακών από ανεξάρτητη επιτροπή Eλλήνων και ξένων επιστημόνων, οι οποίοι δεν θα έχουν καμία σχέση με το πανεπιστήμιο που θα αξιολογούν. Τέλος, οι ιατρικές σχολές θα πρέπει να θέσουν ξεκάθαρους στόχους για το «προϊόν» που θέλουν να παράγουν, δηλαδή για το είδος των γιατρών που θα αποφοιτούν από αυτές. Αυτό θα επιτελεστεί μόνο με τη δημιουργία ενός αυστηρού πλαισίου λειτουργίας το οποίο θα καταργεί τη δημοσιοϋπαλληλική και συνδικαλιστική νοοτροπία των υπηρετούντων και θα αναδεικνύει ηγέτες πανεπιστημιακούς με ήθος και ακαδημαϊκά οράματα.
Ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν ορισμένους συναδέλφους σας να ασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα και ποιες οι επιπτώσεις στην άσκηση του ακαδημαϊκού τους λειτουργήματος;
O λόγος εξακολουθεί να είναι οικονομικός. O μισθός του καθηγητή Πανεπιστημίου είναι πολύ χαμηλός . Δεν μπορεί μια οικογένεια να συντηρηθεί με αυτόν τον μισθό. Πρόκειται ουσιαστικά για έναν μισθό μερικής απασχόλησης. Δηλαδή το κράτος μάς πληρώνει για μερική απασχόληση. Πώς είναι δυνατόν να παρακολουθείς τα διεθνή επιστημονικά τεκταινόμενα, να ταξιδεύεις και να ενημερώνεσαι όταν ο μισθός είναι τόσο μικρός και έχεις οικογένεια, παιδιά να σπουδάσεις κ.ο.κ. Εάν, λοιπόν, δεν έχεις ιδιωτικό ιατρείο δεν μπορείς εύκολα να τα βγάλεις πέρα. Η Ελλάδα πληρώνει τους καθηγητές με το ένα πέμπτο των μισθών που πληρώνουν οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Τα λαϊκίστικα ελληνικά συστήματα εξισώνουν τους πάντες και τα πάντα έχουν δημιουργήσει τεράστια αδιέξοδα.
Όπως έχετε αναφέρει σε μια παλαιότερη συνέντευξή σας ,το «μικρόβιο» της έρευνας σας είχε «προσβάλει» από την πρώτη στιγμή που μπήκατε στο Πανεπιστήμιο...
Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής και υπερηφανεύομαι πάντοτε ότι διαθέτω εξαιρετικούς συνεργάτες σε επίπεδο τόσο καθηγητών όσο και μεταπτυχιακών υποτρόφων και μεταδιδακτορικών συνεργατών. Όλα αυτά τα χρόνια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών έχουμε επιτύχει να φέρουμε σημαντικά κονδύλια από ευρωπαϊκά προγράμματα, από εθνικά ανταγωνιστικά προγράμματα της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας αλλά και από ιδιωτικές προσφορές ευγνωμονούντων ασθενών και από τη φαρμακευτική βιομηχανία. Oι έρευνές μας έχουν καταξιωθεί διεθνώς δημιουργώντας ένα πολύ καλό όνομα για την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτι που πρέπει να εκμεταλλευτούν οι νέοι επιστήμονες. Φυσικά πρέπει να γνωρίζουν ότι θέλει μεγάλη αφοσίωση για να μπορέσεις να επιτύχεις κάτι. Μεγάλη αφοσίωση αλλά και μεγάλη τρέλα! Και αυτό γιατί οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εργαζόμαστε στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα αντίξοες.
Στη εικόνα η ασθενής πάσχει από το αυτοάνοσο νόσημα συστηματικός ερυθηματώδης λύκος

Πηγή:Hμερήσιος τύπος



Κυριακή 15 Μαΐου 2011

ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΣΕ ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΑ - ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

 Άνθισε στις αρχές του Απρίλη

                                                          
Οι καρποί της έδεσαν στα μέσα του Μάη
Οι φυσικοί καρποί είναι μικροί..Οι σύγχρονες καλλιέργειες οδήγησαν στο να δημιουργηθεί μία ποικιλία με μεγάλους καρπούς γνωστή με την ονομασία Φράουλα Ανανάσα, στο μέγεθος συμβάλουν και τα   λιπάσματα και δέχεται μεγάλη ποσότητα φυτοφαρμάκων για τη προστασία της .
Το φυτό φράουλα έχει μια εκπληκτική ιδιότητα ,το φθινόπωρο αναπτύσσει παραφυάδες που έρπονται στο έδαφος ,σε κάθε κλάδο υπάρχουν μάτια ανά 10 εκ.  στο κάθε μάτι  αναπτύσσεται ριζίδιο και δημιουργείται νέο φυτό .Από ένα αρχικό φυτό δημιουργούνται δεκάδες νέα φυτά ,που αποκόπτονται από το μητρικό φυτό.Aν αφεθεί ελεύθερο κατακλύζει το κήπο.

Xρώματα της άνοιξης








Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Αναζητώντας το νόημα της ζωής. O φόβος του θανάτου πίσω από την πίστη στον «ευφυή σχεδιασμό». Τρίζουν τα κόκαλα του Δαρβίνου με τη διάδοση του ευφυούς σχεδιασμού

 Για πολλούς ανθρώπους, η θεωρία της Εξέλιξης σκότωσε την πίστη στη μεταθανάτια ζωή και ακύρωσε την αίσθηση του σκοπού και του νοήματος που προσέφερε παραδοσιακά η θρησκεία. Σύμφωνα μάλιστα με μια νέα μελέτη, ο φόβος του θανάτου δημιουργεί στους ανθρώπους την τάση να απορρίπτουν την επιστήμη της Εξέλιξης για χάρη του «ευφυούς σχεδιασμού».

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία του ευφυή σχεδιασμού, στην οποία πιστεύουν σήμερα πολλοί Αμερικανοί, τα βιολογικά συστήματα και ορισμένα φαινόμενα του Σύμπαντος είναι τόσο πολύπλοκα ώστε είναι αδύνατο να δημιουργήθηκαν αυθόρμητα -πρέπει δηλαδή να έχουν σχεδιαστεί από κάποια ευφυή δύναμη. Μάλλον είναι το αποτέλεσμα ευφυούς σχεδίασης από το Θεό. Ο William Dembski  επίκουρος καθηγητής των θεμελιωδών εννοιών της επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Baylor  υποστηρικτής του εφυούς σχεδιασμού  έχει   το βασικό  επιχείρημα , ότι κάποια πράγματα δεν μπορεί να έχουν παραχθεί στην τύχη. Πιστεύει ότι ένα αντικείμενο πρέπει να είναι το προϊόν ευφυούς σχεδιασμού αν εμφανίζει "προσδιορισμένη πολυπλοκότητα". Αν γυρίσετε σπίτι και βρείτε τη φράση "Σ' αγαπώ" γραμμένη με πατατάκια στον καναπέ σας, η πιθανότητα να συμβαίνει κάτι τόσο προσδιορισμένο και πολύπλοκο καθαρά από τύχη, είναι σχεδόν μηδενική. Ο Dembski πιστεύει ότι κάποια πράγματα στη φύση ξεκάθαρα υποδεικνύουν προσδιορισμένη πολυπλοκότητα, π.χ. το μάτι. Είναι αλήθεια ότι ο ίδιος ο Δαρβίνος παραδέχτηκε ότι μοιάζει παράλογο να υποθέτει κανείς ότι  το μάτι, με όλες τις αμίμητες ικανότητές του να προσαρμόζει την εστίασή του σε διαφορετικές αποστάσεις, να δέχεται διαφορετικά ποσά φωτός, και να διορθώνει τις σφαιρικές και χρωματικές αποκλίσεις, μπορεί να έχει προκύψει από φυσική επιλογή…
Υποστήριξε , όμως ότι
αν αποδειχτεί ότι υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις από ένα τέλειο και πολύπλοκο μάτι σε ένα πολύ ατελές και απλό, με κάθε μια από αυτές να είναι χρήσιμη στον κάτοχο του· και αν επίσης το μάτι όντως ποικίλει ελάχιστα, και οι παραλλαγές κληροδοτούνται, που όντως ισχύει· και αν όποια παραλλαγή του οργάνου είναι χρήσιμη σε κάποιο ζώο υπό μεταβαλλόμενες συνθήκες διαβίωσης, τότε η δυσκολία του να πιστέψουμε ότι ένα τέλειο και πολύπλοκο μάτι θα μπορούσε να δημιουργηθεί από τη φυσική επιλογή, παρότι ανυπέρβλητη από τη φαντασία μας, δεν είναι αληθής.
Ουσιαστικά, ο ευφυής σχεδιασμός είναι μια παραλλαγή του δημιουργισμού, δηλαδή της άποψης ότι το Σύμπαν και ο άνθρωπος δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Η διαφορά είναι ότι ο ευφυής σχεδιασμός δεν κατονομάζει αυτή την «ευφυή δύναμη» και πλασάρεται ως επιστημονική θεωρία, παρόλο που διαψεύδεται από την επιστήμη.

Ο ευφυής σχεδιασμός δεν κάνει βέβαια λόγο για μεταθανάτια ζωή, επαναφέρει όμως την ιδέα ότι η ανθρώπινη ζωή βασίζεται σε ένα ανώτερο σχέδιο: «Αυτό που λέει ρητά ο ευφυής σχεδιασμός είναι ότι η ανθρώπινη ζωή έχει σκοπό -ότι βρισκόμαστε εδώ για κάποιο λόγο» σχολιάζει στο LiveScience.com η Τζέσικα Τρέισι, επικεφαλής της νέας μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας.

Όπως υποδεικνύει η έρευνά της, πολλοί άνθρωποι έχουν την τάση να προτιμούν τον ευφυή σχεδιασμό λόγω ενός μηχανισμού ψυχικής άμυνας απέναντι στο φόβο του θανάτου.

Για τις ανάγκες του πειράματος, περισσότεροι από 1.600 εθελοντές κλήθηκαν να σκεφτούν και να γράψουν είτε για τον θάνατό τους, είτε για κάποιο άσχετο θέμα όπως μια επίσκεψη στον οδοντίατρο.

Στην επόμενη φάση, κλήθηκαν να διαβάσουν άρθρα είτε του εξελικτικού βιολόγου Ρίτσαρντ Ντόκινς, είτε του οπαδού του ευφυούς σχεδιασμού Μάικλ Μπέχε. Στο τέλος, κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις για τα θρησκευτικά τους πιστεύω και να βαθμολογήσουν το κατά πόσο συμφωνούσαν με κάθε άρθρο.

Η ανάλυση των απαντήσεων έδειξε ότι ο φόβος του θανάτου σπρώχνει τους ανθρώπους πιο κοντά στον ευφυή σχεδιασμό και πιο μακριά από την θεωρία της εξέλιξης.

Η επίδραση αυτή ήταν μικρή αλλά στατιστικά σημαντική, αναφέρουν οι ερευνητές.
To ενδιαφέρον πάντως είναι ότι η ψυχολογική αυτή επίδραση εξαφανίστηκε όταν οι εθελοντές κλήθηκαν να διαβάσουν στο τέλος ένα ακόμα κείμενο: ένα άρθρο του αστρονόμου Καρλ Σέιγκαν με θέμα το νατουραλισμό, δηλαδή την άποψη ότι η ζωή έχει νόημα ακόμα κι αν δεν υπάρχει δημιουργός και σχέδιο.

Η διαπίστωση αυτή είναι σημαντική για τη διδασκαλία της βιολογίας και της εξέλιξης, εκτιμά η Δρ Τρέισι: «Το να μαθαίνουμε στον κόσμο ότι η επιστήμη ή η νατουραλιστική άποψη μπορεί να δίνει νόημα στη ζωή κάνει τους ανθρώπους να ενδιαφέρονται περισσότερο για τη θεωρία που έχει πραγματική επιστημονική εγκυρότητα, ακόμα κι όταν βρίσκονται σε μια κατάσταση υπαρξιακού άγχους»