Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

ANΟΙΞΙΑΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ



Σπαθίφυλλο
Αζαλέα κόκκινο
Ανθούριο ή Φλαμίγκο
Κρίνος
Άνθος Αζαλέας
Αζαλέα 
Μαργαρίτα(μωβ) 
Άνθος κυδωνιάς
Μαργαρίτες
(πορτοκαλί,κίτρινο
λευκό)
Άνθη κορομηλιάς
Έλατο
Ανεμώνη

Aνθισμένη Νεκταρινιά
Ανθισμένη Βερικοκιά

Ταξιανθία άγριας
αχλαδιάς(γκορτσιά)





19 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Επίμονες Τρυφερότητες της Φύσης....

όση μόλυνση, όση ζημιά, όσο κόστος, όση φτώχεια,
πάντα πληθωρικά ΑνθίΖΟΥΝ....

Thalassenia είπε...

Πολύ όμορφα όλα, μα την αγκόρτσα πού την πέτυχες!!!
Χαίρομαι που σε βλέπω φίλε Κένταυρε.

α Κενταύρου είπε...

@reflection
Oτι εκθέτω ζουν στην Αθήνα ,στο σπίτι μου ή στη γειτονιά μου.Σήμερα πέτυχα ανθισμένη κερασιά και βυσσινιά.Σπανίζουν τα φυτά αυτά στην Αθήνα,συνήθως τα δένδρα εδώ δεν είναι οπωροφόρα που κάνουν άνθη αυτή την εποχή είναι διακοσμητικά .Εσύ βλέπεις τη ποιητική πλευρά της ομορφιάς την μεταφράζεις σε λέξεις,η δική μου ματιά είναι περισσότερο του ερευνητή,ψάχνω να βρω τη διαφορετικότητα και τη σκοπιμότητα αυτής της διαφορετικότητας,στο χρώμα,στη θέση του άνθους.

α Κενταύρου είπε...

@Η Thalassenia
Μετά το θάνατο του πατέρα σου έλειψες από τα μπλογκ.
Τη γκορτσιά τη βρήκα στη Πεντέλη.Την ανακάλυψα πριν δυο χρόνια.Ένας επαρχιώτης σαν και μένα,νοσταλγός των χρόνων της παιδικής του ηλικίας, μπόλιασε την μισή σε αχλαδια τύπου ¨"κοντούλα" που κανει ένα πρώιμο αχλάδι με άρωμα.Το εντυπωσιακό είναι ότι πρώτα ανθίζει το μισό δένδρο που είναι γκορτσιά και μετά η αχλαδιά.Γύρο στον Ιανουάριο πήρα μόσχευμα της κοντούλας και το φύτεψα στο κήπο της πολυκατοικίας.Άνθισε το μόσχευμα το άνθος της είναι μικρότερο της γκορτσιάς,έβγαλε φύλλα,περιμένω να δω αν θα βγάλει αρκετές ρίζες να υποστηρίξει τη βλάστηση.

ξωτικό είπε...

Mπράβο αστερισμούλι μου !!!!
Τι να κάνεις κι εσύ είδες κι απόειδες οτι τα ξωτικά έχουν πέσει σε χειμερία νάρκη και έπιασες δουλειά :-))
Η αζαλέα σας με τα βότσαλα πολύ με συγκίνησε !!!
Όμορφη εικόνα να σε φαντάζομαι να τριγυρνάς και να μαζεύεις άνοιξη για να μας την προσφέρεις !!!

Φιλιά ανθισμένα και στους δυό σας !!!

(Μπορώ να μην ...ανθίσω έστω και λιγουλάκι μ'αυτά που βλέπω ;;;;; γι αυτό δεν μας τα χάρισες άλλωστε ;;
αυτό πάει στην δική μου ανάρτηση και στο σχόλιό σου όπως καταλαβαίνεις ;-)

α Κενταύρου είπε...

@ ξωτικό
Όπως τόνισα και παραπάνω στη Κάκια που δίνει το ποιητικό τόνο,εγώ δίνω τη ματιά του φυσιοδίφη και αναμένουμε οσονούπω και τη καλλιτεχνική ματιά.Οι καλλιτέχνες της φωτογραφίας θα δώσουν το κατάλληλο φωτισμό ,θα φωτογραφήσουν από κατάλληλη θέση με τα κατάλληλα τεχνικά μέσα.Αλλά το κυριότερο πολλοί φωτογράφησαν τα Γιάννενα,οι δικές σου όμως φωτογραφίας αποτύπωσαν και τη ψυχική διάθεση μιας χειμωνιάτικης μέρας,με τους αντικατοπτρισμούς στην ηρεμία της λίμνης

Άστρια είπε...

Ανοιξιάτικα χαμόγελα:)

Τα ονόματα των δένδρων τα διάβασα σε παραβολή. Μεγαλωμένη σε πόλη, δεν μπορώ ν' αναγνωρίσω τα άνθη των δένδρων από όπου θα γίνουν καρποί. Μόνο να στέκομαι να θαυμάζω την ξεχωριστή ομορφιά τους, στη μορφή και στο χρώμα.
Όλα όμως τα άνθη με τον δικό τους τρόπο χαμογελούν στην ψυχή.

Και βέβαια, η "Φυσική" δεν θα μπορούσε να μένει ανεπηρέαστη μπροστά τους.
Κάποια από τα λουλούδια των φωτογραφιών φέρνουν τη σφραγίδα της 3α:)

Να είστε καλά και οι δύο:)

α Κενταύρου είπε...

@Άστρια
Oι μαργαρίτες της 3α από σπόρο μου μάζεψε.
Τα δέντρα από σπόρο της 3α σε γλάστρα φυτεμένα.Οταν έφτασαν σε ύψος 1 μέτρο περίπου τα μεταφύτεψα στο κήπο της πολυκατοικίας.Η αζαλέα και τα άλλα φυτά εσωτερικού χώρου της 3α.Έχουμε την αίσθηση οτι ζουν μαζί μας.Φέτος φύτεψα αρκετά μοσχεύματα τριανταταφυλλιάς,αλλά φύτεψα και για πρώτη φορά και σπόρους τριανταταφυλλιάς.Η τριανταφυλλιά είναι τρομερό φυτό ,πέρα από την ομορφιά του άνθους της.Είναι εξαιρετικά ανθεκτική στη ξηρασία.Αναπτύσσεται γρήγορα,κάνει αμέσως άνθη από τη πρώτη χρονιά που τη φυτεύεις,Κόβεις το μπουμπούκι της το βάζεις στο ανθοδοχείο και γίνεται τριαντάφυλλο, που κρατάει αρκετές μέρες.
Όταν δεις το άνθος δεν μπορείς πάντα να αναγνωρίσεις το καρπό που θα κάνει.Ένας γείτονας μου ένα χειμώνα εγκατέλειψε ένα δεντράκι σε γλάστρα στο δρόμο,είχε αρρωστήσει το μάζεψα το κλάδεψα ,όταν ήρθε η άνοιξη άνθισε αλλά δεν ξέραμε από τι δένδρο είναι ,είχα κάνει και σχετική ανάρτηση με το άνθος του,καταλάβαμε ότι είναι αχλαδιά από το ένα και μοναδικό αχλάδι.

Άιναφετς είπε...

Τι τρυφερή ανάρτηση Μιχάλη και σχόλια όλων!
Εγώ που ζω τόσα χρόνια μες τη φύση, με αγγίζουν βαθιά όσοι την σέβονται και την φροντίζουν, γιατί έχω μάθει πια, πως αν δεν αγαπήσεις τη φύση δεν μπορείς ν΄αγαπήσεις τον συνάνθρωπο σου, τόσο απλό!
Μη γελάσεις αν σου πω, πως με το πρώτο αχλάδι της "πρώην" εγκαταλελειμμένης αχλαδιάς, δάκρυσα...
Μπράβο και στα δυο σας, η φύση ξέρει ν' ανταμείβει!

α Κενταύρου είπε...

Ο άνθρωπος που την εγκατέλειψε είναι ένας εκλεκτός κύριος γείτονας μου ,υψηλόβαθμο στέλεχος μιας μεγάλης Τράπεζας,καθολικός και με καταγωγή από Τήνο τότε εργαζόταν από το πρωί μέχρι το βράδυ ,είχε αναθέσει τη περιποίηση της σε ένα κηπουρό.Ο κηπουρός μόλις την είδε άρρωστη και καχεκτικιά τη πέταξε.Μόλις προ ολίγου την επισκέφθηκα έχει βλαστήσει έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε.Φέτος για πρώτη φορά τη κατεβάσαμε στο κήπο την έβγαλα από τη γλάστρα και τη φύτεψα.Έχει υποστεί το σοκ της μεταφύτεψης και δεν έχει τη δύναμη ακόμη να βλαστήσει δυναμικά.Βλέπω όμως ότι άρχισε να βλαστάνει χαμηλά στο κορμό.Έχει καθυστερήσει να ανθίσει.Μια άλλη αχλαδιά που έχω φυτέψει δίπλα έχει ανθίσει,βέβαια είναι διαφορετική ποικιλία.

zoyzoy είπε...

Αυτή η εποχή με τον οργασμό της φύσης στο ζενίθ με μαγεύει!
Δεν είναι μόνο τα απίθανα χρώματα των λουλουδιών είναι και οι υπέροχες μυρωδιές που αναδύουν τα περισσότερα αυτήν την εποχή.

Υπέροχα τα φυτά σου!

Ανοιξιάτικα φιλιά και απο'μενα!!

α Κενταύρου είπε...

@ zoyzoy
Διάβαζα την ανοιξιάτικη βόλτα που κάνατε στους υπέροχη εξοχή του νησιού σας.
Πιστεύω στις αυλές των Συριανών σπιτιών θα υπάρχουν θαυμάσια ανθισμένα λουλούδια.Ελπίζω να βρεις την ευκαιρία μέχρι το τέλος τις άνοιξης να τα φωτογραφίσεις να τα δούμε.Βέβαια σε σας τους νησιώτες σας απορροφά περισσότερο η εικόνα της θάλασσας.

Άιναφετς είπε...

Και για μας η μεταφύτευση είναι σοκ (σκέφτομαι τους μετανάστες)... η φροντίδα και η tenderness θα την βοηθήσουν να προσαρμοστεί!

α Κενταύρου είπε...

@ Άιναφετς
Τρυφερότητα!Πολλοί από μας υποστήκαμε το σοκ της μεταφύτευσης όταν φύγαμε από την επαρχία με την εσωτερική μετανάστευση.

Ανώνυμος είπε...

Να επιλέγεις την εστίαση macro όταν φωτογραφίζεις κοντινά αντικείμενα, συνήθως απεικονίζεται με ένα λουλουδάκι :)

α Κενταύρου είπε...

@ ηλιογράφος
Φωτογραφίες κινητού,δεν προσέχω τόσο τη τεχνική της φωτογραφίας όσο τη ταξινόμηση,το χρώμα και τη διαφορετικότητα.

Thalassenia είπε...

Aγαπητέ Κένταυρε
Η απώλεια του πατέρα άλλαξε την καθημερινότητα και έφερε ανειλημένες υποχρεώσεις. Δεν λέω βέβαια για την διάθεση που ήταν χάλια.
Να σου πω γιατί από όλα τα άνθη που έδειξες στάθηκα στην αγκόρτσα, όπως την έλεγε ο πατέρας.
Στον προαύλιο χώρο του Σισμονόγλειου νοσοκομείου έχει αγκόρτσες, -δείγμα παλαιότητας του αρχικού νοσοκομείου-
Σε μία επίσκεψη εκεί τις είδε και πλησίασα το αυτοκίνητο τόσο για να κόψει αγριοαχλάδια, που του θύμιζαν τα δύσκολα νεανικά του χρόνια και με αφορμή να αρχίσει την αντίστοιχη ιστορία -που δυστυχώς δεν θυμάμαι-
Επίσης το μπόλιασμα ήταν ειδικότητά του και ειδικά δύο σε ένα.
Βλέπεις τώρα γιατί έλειψα από τα blogs, γιατί δεν μπορώ ακόμα να αφήσω τις σχετικές μνήμες έξω από την σκέψη μου και δεν θέλω να γίνομαι κουραστική στην παρέα.
Θα μπορούσα να γράψω άλλα τόσα για τα υπόλοιπα άνθη που είναι ένα κι ένα!!!!!
Καλή σου νύχτα και στην 3α.
Να είστε καλά.

α Κενταύρου είπε...

@ Thalassenia
Aγκόρστια ο πατέρας σου γκορτσιά ,αγριαχλαδιά εμείς.Τα λέμε και αγριάπιδα και τα αχλάδια απίδια.
Η σχέση των ανθρώπων αυτών ήταν βιωματική και πρακτική.
Σπάνια φύτευαν διακοσμητικά δέντρα και αν τα φύτευαν κοντά σε σπίτια τόκαναν για κάποιο σκοπό ,ο συνηθέστερος για τη σκιά του.
Για πολλούς αστούς σήμερα η κηπουρική είναι χόμπυ,για αυτούς τα φυτά ήταν μέσα στη ζωή τους στη καθημερινότητα τους στοιχείο της επιβίωσης τους.Στην Αρκαδία καλλιεργούσαμε κερασιές,βυσινιές,μηλιές,αχλαδιές. Στα πιο άγονα εδάφη στις πλαγιές μυγδαλιές.Αυτή την εποχή ο κάμπος ήταν πανέμορφος από τα ανθισμένα δέντρα ιδιαίτερα τις κερασιές.

Thalassenia είπε...

Μην ξεχνάμε ότι μεγάλο ποσοστό αστών κατάγονται από την επαρχία και συνήθως έχουν βιώματα κοντά στην φύση, αλλά τα άφησαν πίσω τους.
Ανήκεις στο μικρό αριθμό των εξαιρέσεων γι αυτό φροντίζετε και αγαπάτε τα φυτά.