Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΑLICE

   Aπό το Ευρωπαίκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN), ανακοινώθηκε ότι στις 7 Νοεμβρίου 11:20 ώρα κεντρικής Ευρώπης ο μεγάλος επιταχυντής αδρονίων (LHC), δημιούργησε τη πρώτη σύγκρουση βαρέων ιόντων μολύβδου σηματοδοτώντας την έναρξη του πειράματος ALICE.
Mέχρι αυτή την ημερομηνία ο επιταχυντής δημιουργούσε συγκρούσεις μεταξύ πρωτονίων που είναι πολύ ελαφρύτερα σωματίδια σε σχέση με τα ιόντα μολύβδου.
 
ΑLICE είναι το ακρωνύμιο για το μεγάλο πείραμα σύγκρουσης ιόντων. ( Α LARGE ΙΟΝ ΕOLLIDER ΕXPIREMENT) Το πείραμα ΑLICE σχεδιάστηκε για να δώσει απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα της δομής της ύλης.
1) Τι συμβαίνει όταν η ύλη θερμανθεί σε θερμοκρασίες 100.000 φορές μεγαλύτερη της θερμοκρασίας που επικρατεί στο κέντρο του Ήλιου;
2) Γιατί τα πρωτόνια και τα νετρόνια έχουν μάζα 100 φορές μεγαλύτερη από τα κουάρκς που τα αποτελούν?
3) Μπορούν τα κουάρκς εντός των πρωτονίων και των νετρονίων να απελευθερωθούν;
Στο πείραμα ΑLICE γίνεται σύγκρουση βαρέων ιόντων μολύβδου, ώστε να δημιουργηθούν στο εργαστήριο, συνθήκες ίδιες με εκείνες που δημιουργήθηκαν αμέσως λίγο μετά τη μεγάλη έκρηξη που δημιούργησε το σύμπαν.
ΤΑ δεδομένα που θα προκύψουν θα επιτρέψουν στους Φυσικούς να μελετήσουν ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ της ύλης γνωστής ως πλάσμα κουάρκ-γλουονίων,η οποία πιστεύεται ότι υπήρξε λίγο μετά την μεγάλη έκρηξη.
Όλη η ύλη που υπάρχει σήμερα στο σύμπαν είναι κατασκευασμένη από άτομα.Κάθε άτομο έχει ένα πυρήνα που αποτελείται από πρωτόνια και νετρόνια, ο πυρήνας περιβάλλεται από ένα νέφος ηλεκτρονίων.Τα πρωτόνια και νετρόνια έχουν δημιουργηθεί από κουάρκς που συνδέονται μαζί, μέσω άλλων σωματιδίων που λέγονται γλουόνια. Αυτή η απίστευτη ισχυρή δύναμη που συνδέει τα κουάρκς μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί στη φύση να υπάρχουν ελεύθερα κουάρκς.
Οι συγκρούσεις ιόντων μολύβδου εντός του επιταχυντή αδρονίων (LHC) δημιουργήσουν θα θερμοκρασία 100.000 φορές μεγαλύτερη από τη θερμοκρασία που επικρατεί στο πυρήνα του Ήλιου.Οι Φυσικοί ελπίζουν ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες τα πρωτόνια και τα νετρόνια θα διασπαστούν και θα απελευθερώσουν τα κουάρκς από το δεσμό που προκαλούν τα γλουόνια.Τότε θα δημιουργηθεί το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων, όπως δημιουργήθηκε όταν το σύμπαν ήταν εξαιρετικά θερμό.
Στόχος του πειράματος είναι να μελετηθεί το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων καθώς εκτονώνεται και συγχρόνως ψύχεται, παρατηρώντας πως προοδευτικά δημιουργεί σωματίδια από τα οποία αποτελείται η ύλη στο σημερινό σύμπαν.Πάνω από 1000 επιστήμονες από 94 ινστιτούτα από 28 χώρες εργάζονται πάνω στο πείραμα ALICE.
Η  Φυσική του πειράματος ΑLICE
Τα κουάρκς είναι δεσμευμένα εντός των πρωτονίων και των νετρονίων από μια δύναμη γνωστή ως ισχυρή αλληλεπίδραση, η δύναμη αυτή δημιουργείται μέσω της ανταλλαγής σωματιδίων που λέγονται γλουόνια.
Η ισχυρή αλληλεπίδραση είναι επίσης υπεύθυνη για τη δέσμευση των νετρονίων και των πρωτονίων εντός του ατομικού πυρήνα.
Αν και η ισχυρή αλληλεπίδραση είναι αρκετά γνωστή σήμερα, δύο πολύ βασικά θέματα παραμένουν άλυτα, η προέλευση  του περιορισμού των κουάρκς εντός των νουκλεονίων και ο μηχανισμός δημιουργίας της μάζας.Η άποψη είναι ότι η μάζα πρέπει να δημιουργείται από το τρόπο που οι ιδιότητες του κενού τροποποιούνται από την ισχυρή αλληλεπίδραση.
Ο εγκλεισμός των κουάρκς
Ποτέ δεν έχουν βρεθεί  ελεύθερα κουάρκς όπως και γλουόνια, φαίνεται να είναι δεσμευμένα και περιορισμένα  εντός σύνθετων σωματιδίων, όπως τα πρωτόνια και τα νετρόνια.Αυτό ονομάζεται εγκλεισμός. Ο ακριβής μηχανισμός που προκαλεί αυτόν τον εγκλεισμό παραμένει άγνωστος.
Δημιουργία της μάζας
Τα πρωτόνια και νετρόνια είναι γνωστό ότι αποτελούνται από τρία κουάρκς, αλλά προσθέτοντας της μάζες των τριών κουάρκς, μόνο το 1% της μάζας του πρωτονίου ή του νετρονίου καλύπτουν.Το 99% της μάζας του πρωτονίου ή του νετρονίου από πού προήλθε;
 Ο μηχανισμός που περιορίζει τα κουάρκς εντός των πρωτονίων και των νετρονίων είναι υπεύθυνος και για τη δημιουργία του μεγαλύτερου ποσού μάζας στο σύμπαν;
1) Εικόνα από τις πρώτες συγκρούσεις του πειράματος ALICE. Τα ίχνη δείχνουν τη πορεία των σωματιδίων που δημιουργήθηκαν μετά τη σύγκρουση των ιόντων μολύβδου, στις 11/8/2010 11: 29: 42. Κάνετε κλικ στη φωτο.
2) Το άνθος του Χρυσάνθεμου του ΞΩΤΙΚΟΎ δείχνει τη συμμετρία στη Φύση.Η ίδια μορφής συμμετρία πρέπει να δημιουργήθηκε με τη μεγάλη έκρηξη, τα σωματίδια της ύλης ακολούθησαν τις διευθύνσεις που δείχνουν τα μώβ πέταλα του άνθους.




Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

EΠΙΣΤΗΜΗ KAI ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Στην πορεία της ανάπτυξης της η Επιστήμη  έχει έρθει σε αντιπαράθεση με τη Θρησκεία.Τα βασικά ερωτήματα της Επιστήμης  είναι,  η ύπαρξη ή όχι  δημιουργού της ζωής ,του σύμπαντος ,του ορατού και αόρατου κόσμου ,η σκοπιμότητα της δημιουργίας. Είναι τα ίδια  ερωτήματα που οι Θρησκείες δίνουν απάντηση.
Τις περισσότερες φορές η Θρησκεία έχει γίνει ισχυρός πολέμιος των επιστημονικών απόψεων που εκφράστηκαν κατά καιρούς.Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, η θεωρία της εξελίξεως του Δαρβίνου εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να αμφισβητείται  από τη χριστιανική θρησκεία,η μετάβαση από το γεωκεντρικό  σύστημα στο ηλιοκεντρικό σύστημα που απείλησε το Γαλιλαίο με τη πυρά. Τα τελευταία χρόνια οι ανακαλύψεις της βιοτεχνολογίας βρίσκουν ισχυρή αντίδραση από τη Θρησκεία διότι η τεχνητή γονιμοποίηση, η κλωνοποίηση ,η παρέμβαση στο DNA θεωρούνται παρέμβαση στο έργο του Θεού.
Μεγάλοι επιστήμονες με επιχειρήματα έχουν αντιπαρατεθεί και έχουν πάρει θέση προασπίζοντας την επιστήμη ενάντια στο σκοταδισμό,στις αγκυλωμένες ιδέες  και στη παρεμπόδιση της επιστήμης στο έργο της.
Ο διάσημος φυσικομαθηματικός Στέφεν Χόκινγκ στο πρόσφατο βιβλίο του με τίτλο «Το Μεγάλο Σχέδιο» εκφράζει μια αθεϊστική άποψη που έρχεται σε αντίθεση με όλες τις μονοθεϊστικές Θρησκείες του κόσμου.   «Το χέρι του Θεού δεν ήταν απαραίτητο για να δημιουργηθεί το σύμπαν και να λειτουργήσει, το οποίο σχηματίσθηκε από μόνο του, με τη λογική των νόμων της φυσικής.Επειδή υπάρχει ο νόμος της βαρύτητας, το σύμπαν μπορεί και να δημιουργηθεί από μόνο του, εκ του μηδενός. Η αυθόρμητη δημιουργία είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχει κάτι, για τον οποίο υπάρχει το σύμπαν, για τον οποίο υπάρχουμε εμείς.Δεν είναι απαραίτητο να επικαλούμαστε τον Θεό για να ενεργοποιήσει το σύμπαν.» Παλαιότερα, ο Χόκινγκ υποστήριζε πως το να θεωρούμε τον Θεό δημιουργό του σύμπαντος δεν είναι κάτι ασύμβατο με την επιστήμη.
«Αν ανακαλύψουμε μία ολοκληρωμένη θεωρία, θα ήταν ο απόλυτος θρίαμβος της ανθρώπινης λογικής – γιατί τότε θα γνωρίζαμε το νου του Θεού», έγραφε στο βιβλίο του «Μία σύντομη ιστορία του χρόνου» το 1988.
Ωστόσο οι νέες θεωρίες στη φυσική, όπως λέει, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το σύμπαν δεν είχε ανάγκη τον Θεό για να δημιουργηθεί. Στο νέο βιβλίο του, αποδομεί τη θεωρία του Ισαάκ Νεύτωνα σύμφωνα με την οποία το σύμπαν δεν μπορεί να δημιουργήθηκε χωρίς το χέρι του Θεού.
Η κεντρική όμως επιστημονική ιδέα της άποψης του Χόκινγκ είναι ότι φαίνεται δεν υπάρχει καμία «θεωρία του παντός» που θα εξηγήσει το κάθε τι υπό ενιαία μορφή.
Όμως ακόμη και αν δεν είναι δυνατό να βρεθεί μια ενιαία θεωρία που να ερμηνεύει τα πάντα ,παρόλα αυτά η επιστήμη μπορεί να εξηγήσει τα αινίγματα της φύσης και χωρίς αυτήν,δηλώνοντας την ύπαρξη πολλαπλών συμπάντων.
Ο Χόκινγκ προωθεί την υπό αμφισβήτηση ριζοσπαστική ιδέα ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία μοναδική και ενιαία θεωρία για την κατανόηση του σύμπαντος και ότι η επιστήμη το καλύτερο που μπορεί να προσφέρει είναι απλώς να ανοίξει πολλά και παράλληλα «παράθυρα» σε μια άπιαστη πραγματικότητα,από τα οποία όμως δεν είναι το ένα πιο «αληθινό» από τα άλλα.Οποιαδήποτε θεωρία για το σύμπαν μπορεί να είναι σωστή,συνεπώς δεν τίθεται θέμα να βρεθεί μια ενιαία θεωρία «ομπρέλα»που να καλύπτει τα πάντα και όλες οι άλλες θεωρίες να σβήσουν.
Μια θεωρία που ο Χόκινγκ προτιμά είναι η λεγόμενη «Μ-θεωρία» των χορδών ,η οποία όπως πιστεύει αρκεί να εξηγήσει τα κεντρικά μυστήρια της φύσης ,δηλαδή γιατί υπάρχει κάτι και όχι τίποτε,γιατί υπάρχουν αυτοί οι φυσικοί νόμοι και όχι άλλοι κλπ.Η Μ-Θεωρία προβλέπει ότι παρά πολλά σύμπαντα δημιουργήθηκαν εκ του μηδενός και υπάρχουν παράλληλα με το δικό μας .Στο πλαίσιο αυτό ,ο Χόκινγκ θεωρεί ότι δεν χρειάζεται καθόλου ο Θεός για να εξηγήσει όλα αυτά ,αλλά αρκούν οι χορδές και τα πολυσύμπαντα,που εξηγούν την  «αυθόρμητη δημιουργία».
Ο Χόκινγκ επικαλείται ιδιαίτερα την ανακάλυψη, το 1992, ενός πλανήτη σε τροχιά γύρω από ένα άστρο άλλο από τον Ήλιο. «Αυτό καθιστά τη σύμπτωση των συνθηκών μας (ένας μόνο Ήλιος και μια τέλεια απόσταση ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο) πολύ λιγότερο αξιοσημείωτη, πολύ λιγότερο πειστική ως απόδειξη ότι η Γη σχεδιάστηκε προσεκτικά με το συγκεκριμένο στόχο να μας ικανοποιεί, εμάς τους ανθρώπους». 
Χαρακτηριστικές είναι και οι απόψεις  του Αινστάιν για την  επιστήμη  και  τη θρησκεία.«Η επιστήμη κατηγορήθηκε για κατώτερη ηθικότητα, αλλά αυτή η κατηγορία είναι άδικη. Η ηθική συμπεριφορά του ανθρώπου μπορεί να βασίζεται αποτελεσματικά στην συμπάθεια, στην ανατροφή και στους κοινωνικούς δεσμούς, δεν είναι απαραίτητη η θρησκευτική βάση. Θα ήταν σίγουρα πολύ μικρόχαρος ο άνθρωπος που θα περιοριζόταν από το φόβο και την τιμωρία ή την ελπίδα της μετά θάνατον ανταμοιβής».
«Μόνο το κοσμικό θρησκευτικό συναίσθημα είναι το ισχυρότερο και ευγενέστερο κίνητρο για την επιστημονική έρευνα. Η θρησκεία των απλών ανθρώπων είναι διαφορετική από των επιστημόνων. Για τους απλούς ανθρώπους ο Θεός  είναι ένα Όν που ελπίζουν να επωφεληθούν από την καλοσύνη του, και που φοβούνται την τιμωρία του».
«Το θρησκευτικό όμως συναίσθημα των επιστημόνων παίρνει τη μορφή ενός παράφορου θαυμασμού του φυσικού νόμου που αποκαλύπτει μια ανώτερη διάνοια.»
«Πιστεύω στον θεό του Σπινόζα*, που αποκαλύπτει τον εαυτό του στη σοφή αρμονία του κόσμου, και όχι σ` έναν θεό που ασχολείται με τις τύχες και τις πράξεις των ανθρώπων».
«Θέλω να ξέρω τις σκέψεις του Θεού. ΄Ολα τα άλλα είναι λεπτομέρειες».
«Δεν υπάρχει τίποτα το θεϊκό στην ηθική. Είναι μια καθαρά ανθρώπινη υπόθεση»

*Βaruch Sponoza γεννήθηκε στο Άμστερνταμ το 1632.Συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες μορφές του ορθολογιστικού  ρεύματος που κατέκλυσε την Ευρώπη  του 17 αιώνα.
Στις φιλοσοφικές  πραγματείες του ο Σπινόζα λίγο-πολύ αρνείται την αθανασία της ψυχής έντονα, απορρίπτει την έννοια του Θεού του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ και θεωρεί πως ο νόμος ούτε δόθηκε κυριολεκτικά από το Θεό, ούτε δόθηκε δεσμευτικά στους Εβραίους, αμφισβητώντας ευθέως την ιδέα περί εκλεκτού λαού.Αφορίστηκε από την Εβραική κοινότητα,η πράξη αφορισμού δεν ακυρώθηκε ποτέ.

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΠΕΙΝΑ

Κατοχική πολιτική και λεηλασία
 Εμφάνιση της πείνας – Αιτίες

Τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Ελλάδα και καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της. Συγχρόνως, οι Βούλγαροι, με την άδεια των Γερμανών, καλύπτουν σχεδόν ολόκληρη την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη. Η χώρα διαιρείται σε τρεις ζώνες κατοχής: τη γερμανική (Θεσσαλονίκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, το μεγαλύτερο μέρος της Κρήτης, Μήλος, Αίγινα, Σαλαμίνα, το αεροδρόμιο Τατοΐου και Ελληνικού, Κηφισιά, Χαλάνδρι, Εκάλη, Ελευσίνα, λιμάνι του Πειραιά και σιδηρόδρομος Αθήνας-Θεσσαλονίκης), την ιταλική (Πελοπόννησος, Ήπειρος, Θεσσαλία, Κυκλάδες, Σποράδες, Σάμος, Ιόνια νησιά και ανατολική πλευρά της Κρήτης) και τη βουλγαρική.Η βουλγαρική περίπτωση εμπεριέχει ένα παράδοξο. Η Βουλγαρία κατέλαβε επαρχίες ενός κράτους προς το οποίο δεν είχε κηρύξει τον πόλεμο, ούτε ήρθε σε εχθροπραξίες μαζί του, ούτε απηύθυνε οποιαδήποτε προειδοποίηση ή τελεσίγραφο διατυπώνοντας κάποια αξίωση.
Χαρακτηριστικό, πάντως, και των τριων ήταν η αλόγιστη και χωρίς όρια εκμετάλλευση του ελληνικού πλούτου και η αδιαφορία για την απογύμνωση και την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας.  
ο επισιτισμός της Ελλάδος αποτελούσε ανέκαθεν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματά της. Ο ελληνικός αγροτικός πληθυσμός ζει με μεγάλη λιτότητα έχοντας ως κύριο διατροφικό μέσο το ψωμί. Η κατανάλωση κρέατος, γάλακτος και ψαριών καθώς και των προϊόντων πολυτελείας (τσάι, καφές, κακάο κ.ά.) είναι εξαιρετικά χαμηλή. Καθώς πλησιάζει η έκρηξη του πολέμου η κατάσταση επιδεινώνεται. Οι τοπικές επιστρατεύσεις, οι στρατιωτικές προπαρασκευές και η εκτέλεση αμυντικών έργων απορροφούν ολοένα και περισσότερα αποθεματικά ποσά. Ταυτόχρονα ο κίνδυνος της σύρραξης προξένησε δικαιολογημένο πανικό στον λαό με αποτέλεσμα την πρωτοφανή αγοραστική κίνηση σε ολόκληρη τη χώρα που εξαφάνισε κάθε διαθέσιμο απόθεμα αγαθών.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, οι πρώτες ελλείψεις έχουν αρχίσει να εμφανίζονται πριν ακόμη την έλευση του κατακτητή. Μετά την αρχή της Κατοχής η πείνα κάνει αισθητή την παρουσία της, χωρίς να φτάσει όμως ακόμη στο σημείο που θα βρεθεί αργότερα. Στις αρχές φθινοπώρου του 1941 ήδη τα εισοδήματα, οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν σχεδόν εκμηδενισθεί. Τα περισσότερα λαϊκά συσσίτια που ιδρύονται το καλοκαίρι διακόπτουν τη λειτουργία τους γιατί δεν διαθέτουν τα μέσα και δεν βρίσκουν τρόφιμα.
Επιπλέον η διαίρεση της χώρας σε τρεις ζώνες κατοχής κάνει πολύ πολύπλοκη τη διανομή τροφίμων. Εξάλλου, αν και η βουλγαρική ζώνη περιελάμβανε μόνο το 11% του πληθυσμού και το 15% του εδάφους, διέθετε ωστόσο το 40% της παραγωγής σιταριού, το 60% της παραγωγής σίκαλης και αβγών, το 50% των οσπρίων και το 80% του βουτύρου, προϊόντα που πρωταγωνιστούσαν στην ελληνική διατροφή. Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής η Βουλγαρία δεν αποδέχθηκε να παραχωρήσει κανένα από αυτά τα αγαθά στις υπόλοιπες ζώνες, οι οποίες εξάλλου περιελάμβαναν και τα μεγάλα αστικά κέντρα. Των τελευταίων μάλιστα ο αριθμός είχε αυξηθεί δραματικά μετά την αποχώρηση των στρατιωτών από τις εμπόλεμες ζώνες και τη μεταφορά τους εκεί, όπου περίμεναν ότι το ελληνικό κράτος θα τους μετέφερε στην ιδιαίτερη πατρίδα τους. Η κυβέρνηση από την άλλη δεν κατορθώνει να συγκεντρώσει το σιτάρι και τα άλλα γεωργικά προϊόντα από τη γερμανοϊταλική αγροτική ζώνη αφού οι χωρικοί κρύβουν τη σοδειά τους. Πολλοί, ιδιαίτερα οι εύποροι αγρότες, διατηρούν κρυφές αποθήκες, για να ανεβάζουν τις τιμές, ενώ αρκετές οικογένειες έχουν στη διάθεσή τους προμήθειες μέχρι την επόμενη σοδειά. Συχνά μάλιστα γίνονται εκκλήσεις από διάφορες αντιστασιακές ομάδες που προτρέπουν τους παραγωγούς να μην παραδώσουν στις αρχές τα γεωργικά προϊόντα, ώστε να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να σταλούν αυτά στη Γερμανία. Ουσιαστικά δηλαδή, στην ελληνική υπηρεσία εφοδιασμού φτάνει μόνο το 4% της ήδη μειωμένης σοδειάς σιταριού και μόνο το 2% των υπολοίπων δημητριακών.Η επίθεση του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση ματαίωσε κάθε πιθανότητα εφοδιασμού με σιτάρι από την περιοχή αυτή. Εξάλλου το αρχηγείο του Ράιχ διεμήνυε ότι, αφού άλλες χώρες όπως το Βέλγιο, η Νορβηγία και η Ολλανδία ήταν περισσότερο σημαντικές από την Ελλάδα, θα έρχονταν πρώτες στις αποστολές τροφίμων και έτσι η χώρα μας δεν είχε να περιμένει και να ελπίζει βοήθεια από τη Γερμανία.
Εκτός των άλλων, ένας καθοριστικός παράγοντας στο ζήτημα της πείνας ήταν ο αποκλεισμός των Συμμάχων. Η Μεγάλη Βρετανία είχε σφυρηλατήσει ένα σιδερένιο κλοιό γύρω από την ηπειρωτική Ευρώπη και κανένα εμπόρευμα δεν επιτρεπόταν να περάσει σε καμιά κατεχόμενη χώρα ούτως ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα εφοδιασμού των κατακτημένων χωρών του Άξονα... Η πολιτική αυτή, που είχε δοκιμασθεί και κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν απόλυτη και έπρεπε να διατηρηθεί με κάθε θυσία αφού θεωρούνταν αναγκαία για το νικηφόρο και σύντομο τέλος του πολέμου. Κάθε χαλάρωση του αποκλεισμού θα ευνοούσε τον εχθρό και έτσι ο πόλεμος θα παρατεινόταν. Μόνο η συμμαχική νίκη θα σήμαινε στην ουσία τροφή για την Ευρώπη.

Οι ανάγκες του πολέμου θα μπορούσαμε να πούμε ότι δικαιολογούσαν ένα τέτοιο μέτρο? όμως, στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα θιγόταν περισσότερο λόγω της θέσης της αλλά και επειδή ούτως ή άλλως ήταν αναγκασμένη να καλύπτει το διατροφικό έλλειμμά της με εισαγωγές από το εξωτερικό.
Από αυτή τη κατάσταση της πείνας και του υποσιτισμού η Ελλάδα κατόρθωσε να ξεφύγει τη δεκαετία του 1960.
Τις δυο τελευταίες δεκαετίες η χώρα υπέστη, τηρουμένων των αναλογιών, λεηλασία του εθνικού πλούτου  από εσωτερικούς και εξωτερικούς εκμεταλευτές ,δεν αντιμετωπίζει άμεσα το πρόβλημα της πείνας ,αντιμετωπίζει όμως το πρόβλημα της φτώχειας σε μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της.

Πηγή: www.istoria.gr