Τηλεσκόπιο «είδε βαρυτικά κύματα της Μεγάλης Έκρηξης» Εφόσον επιβεβαιωθεί, η ανακάλυψη θα είναι η μεγαλύτερη του αιώνα και πιθανότατα θα βραβευθεί με Νομπέλ

Τηλεσκόπιο που λειτουργεί σε βάση του Νότιου Πόλου ανίχνευσε για πρώτη φορά ρυτιδώσεις στον χωροχρόνο που εμφανίστηκαν μια στιγμή μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές. Εφόσον επιβεβαιωθεί, η ανακάλυψη θα είναι «η μεγαλύτερη του αιώνα» και πιθανότατα θα βραβευτεί με Νομπέλ, σχολιάζουν ανεξάρτητοι ειδικοί.

Τα σήματα που κατέγραψε το εξειδικευμένο τηλεσκόπιο BICEP στην Ανταρκτική φέρεται να είναι ίχνη από τα λεγόμενα βαρυτικά κύματα, η τελευταία ανεπιβεβαίωτη πρόβλεψη του Αλμπερτ Άινσταϊν.

Η ανίχνευσή τους αφενός θα δικαίωνε τον πατέρα της Σχετικότητας, αφετέρου θα προσέφερε στήριξη στη λεγόμενη θεωρία του πληθωρισμού, σύμφωνα με την οποία το νεογέννητο Σύμπαν πέρασε από μια φάση απότομης διόγκωσης.

Η θεωρία, η οποία προτάθηκε ως εξήγηση για την παρατηρούμενη ομοιογένεια του Σύμπαντος, είναι σήμερα αποδεκτή από τους περισσότερους κοσμολόγους και θεωρητικούς φυσικούς, παραμένει όμως αναπόδεικτη.

Τα αποτελέσματα του BICEP δεν έχουν υποβληθεί ακόμα για έλεγχο και δημοσίευση στον επιστημονικό Τύπο, αναρτήθηκαν όμως στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv. Οι ερευνητές υπολογίζουν μάλιστα την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων σε περισσότερο από πέντε σίγμα, κάτι που σημαίνει ότι η πιθανότητα να οφείλονται τα αποτελέσματα σε καθαρή τύχη είναι μία στα 3,5 εκατομμύρια.

Τα συμπεράσματα των ερευνητών θα πρέπει να επιβεβαιωθούν, ωστόσο «η ομάδα [των ερευνητών] φαίνεται πολύ αξιόπιστη και αυτό που είδαν φαίνεται σαφές» σχολίασε στο New Scientist ο κορυφαίος φυσικός Άλαν Γκουθ του MIT, του οποίου η ομάδα πρότεινε τη θεωρία του πληθωρισμού τη δεκαετία του 1980.

Ρυτιδώσεις στον χωροχρόνο

Τα βαρυτικά κύματα είναι θεωρητικές ρυτιδώσεις στο χωροχρόνο οι οποίες διαδίδονται σαν κύμα με την ταχύτητα του φωτός -ουσιαστικά συμπιέζουν το χώρο σε μία κατεύθυνση και τον τεντώνουν προς μια άλλη. Η ύπαρξή τους προβλέφθηκε τo 1916 από τον Άινσταϊν ως συνέπεια της Γενικής Σχετικότητας, μέχρι σήμερα όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί.

Βαρυτικά κύματα παράγονται θεωρητικά από επιταχυνόμενα αντικείμενα μεγάλης μάζας. Μπορούν για παράδειγμα να παραχθούν από μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων που κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο.

Η κίνησή τους προκαλεί παραμορφώσεις στην καμπυλότητα του χωροχρόνου, η οποία μπορεί θεωρητικά να γίνει αντιληπτή στη Γη ως αμυδρή μεταβολή στις διαστάσεις μεγάλων αντικειμένων.

Όμως αυτό που φέρεται να ανίχνευσαν οι ερευνητές του BICEP αφορά τα πρώτα βαρυτικά κύματα που εμφανίστηκαν στο Σύμπαν, γνωστά ως «αρχέγονα» βαρυτικά κύματα.

Αυτές οι «δίνες» στα μοτίβα πόλωσης της ακτινοβολίας CBM φέρεται να είναι ίχνη βαρυτικών κυμάτων (Πηγή: BICEP II)

Τα κύματα αυτά εμφανίστηκαν αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη και αρχικά πρέπει να είχαν πολύ μικρό μήκος κύματος. Οι κοσμολόγοι όμως έχουν προβλέψει ότι ο πληθωρισμός, δηλαδή η απότομη διόγκωση του χωροχρόνου που ξεκίνησε 10^-34 δευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, ουσιαστικά τέντωσε τα βαρυτικά κύματα και αύξησε το μήκος κύματος σε μετρήσιμα μεγέθη.

Ιχνη των «τεντωμένων» βαρυτικών κυμάτων

Το BICEP, το οποίο παρατηρεί τον ουρανό στο φάσμα των μικροκυμάτων, φέρεται να είδε τα ίχνη αυτών των «τεντωμένων» βαρυτικών κυμάτων στη λεγόμενη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (CBM): το αρχαίο υπόλειμμα μιας λάμψης που γέμισε τα πάντα όταν το νεαρό Σύμπαν έγινε ξαφνικά διαφανές περίπου 380.000 χρόνια μετά τη γέννησή του (σήμερα έχει ηλικία περίπου 13,8 δισ. ετών).

Συγκεκριμένα, το τηλεσκόπιο που βρίσκεται δίπλα στον αμερικανικό Σταθμό Άμουδσεν-Σκοτ στον Νότιο Πόλο, φέρεται να ανίχνευσε ίχνη των βαρυτικών κυμάτων από την πόλωση που προκαλούν στην ακτινοβολία CBM, δηλαδή τη μεταβολή στον προσανατολισμό των κυμάτων της ακτινοβολίας.

Όπως η ηλιακή ακτινοβολία πολώνεται καθώς σκεδάζεται (εκτρέπεται) από τα άτομα της ατμόσφαιρας, έτσι και η CBM πολώνεται καθώς σκεδάζεται από ηλεκτρόνια που συναντά στοn δρόμο της εδώ και 13,8 δισ. χρόνια. Τα βαρυτικά κύματα θα άλλαζαν το μοτίβο της πόλωσης και θα εμφανίζονταν ως «δίνες» που ονομάζονται B-modes.

Πρακτικά, όμως, η ανίχνευση αυτών των δινών είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση, αφού οι ερευνητές θα έπρεπε να αποκλείσουν τις παραμορφώσεις που προκαλεί η σκόνη στοn γαλαξία μας, η βαρύτητα άλλων γαλαξιών, ή τυχόν λαθών που εισάγει το ίδιο το τηλεσκόπιο.

Οι ερευνητές, όμως, λένε ότι πέρασαν τρία χρόνια αποκλείοντας αυτές τις εναλλακτικές εξηγήσεις.

Ισχυρό σήμα

Μάλιστα το σήμα που φέρεται να κατέγραψε το BICEP είναι ισχυρότερο από αυτό που προβλέπουν πολλά θεωρητικά μοντέλα, ένα χαρακτηριστικό που ίσως βοηθήσει τους θεωρητικούς φυσικούς να αποκλείσουν ορισμένα μοντέλα του πληθωρισμού.

Επιπλέον, τα αποτελέσματα δείχνουν να βρίσκονται σε συμφωνία με τις προβλέψεις της θεωρίας της ενοποίησης των δυνάμεων, σύμφωνα με την οποία όλες οι φυσικές δυνάμεις (βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητισμός, ασθενής και ισχυρή πυρηνική δύναμη) είναι εκφάνσεις μιας ενιαίας δύναμης που κυριαρχούσε τις πρώτες στιγμές ζωής του Σύμπαντος.

Θα περάσει όμως καιρός μέχρι να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα του BICEP. Περισσότερα στοιχεία ίσως προκύψουν από νέο χάρτη της ακτινοβολίας CBM από το νέο τηλεσκόπιο STP στην Ανταρκτική, το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Planck και το πείραμα Polarbear στη Χιλή.
Πηγή:To Bήμα

Το τηλεσκόπιο NuSTAR αποκαλύπτει το μυστήριο του πώς τα αστέρια εκρήγνυνται.

 Ο όρος υπερκαινοφανείς αστέρες ή σουπερνόβα (supernova) αναφέρεται σε διάφορους τύπους εκρήξεων που συμβαίνουν στο τέλος της ζωής των αστέρων κατά τις οποίες παράγουν εξαιρετικά φωτεινά αντικείμενα, αποτελούμενα απόπλάσμα, (ιονισμένη ύλη) και των οποίων η αρχική φωτεινότητά τους στη συνέχεια αδυνατίζει μέχρι του σημείου της αφάνειας μέσα σε λίγους μήνες.

Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στην αστρονομία , πώς τα αστέρια στο τέλος της ζωής τους καταλήγουν σε εκρήξεις σουπερνόβα.τελικά αποκαλύπτεται με τη βοήθεια του Φασματοσκοπίου Πυρήνων της NASA, (NuSTAR). Το παρατηρητήριο υψηλής ενέργειας ακτίνων Χ έχει δημιουργήσει τον πρώτο χάρτη του ραδιενεργού υλικού σε ένα κατάλοιπο υπερκαινοφανούς. Τα αποτελέσματα από ένα απομεινάρι που ονομάζεται Κασσιόπη Α (Cas A), αποκαλύπτουν πώς κρουστικά κύματα ενδέχεται να διαρρηγνύουν τα τεράστια αστέρια όταν πεθαίνουν.Οι υπερκαινοφανείς αστέρες (supernova) τροφοδοτούν το σύμπαν με πολλά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του χρυσού που χρησιμοποιούμε σε κοσμήματα, του ασβεστίου στα οστά και του σιδήρου στο αίμα.

"Γαλαξίας Πυροτεχνημάτων ."

Ο NGC 6946 είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας περίπου 22 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. Τον περασμένο αιώνα,παρατηρήθηκε να έχουν εκραγεί οκτώ σουπερνόβα σε αυτό το γαλαξία.Οι παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου Chandra , αποκάλυψαν τρία από τα παλαιότερα σουπερνόβα που έχουν εντοπιστεί ποτέ στις ακτίνες X, δίνοντας μεγαλύτερη αξιοπιστία στο ψευδώνυμό "Γαλαξίας Πυροτεχνημάτων ." Αυτή η σύνθετη εικόνα περιλαμβάνει επίσης οπτικά δεδομένα από το Παρατηρητήριο Gemini σε κόκκινο, κίτρινο και κυανούν.

ICE 434 NEBULA

IC 434 είναι ένα φωτεινό νεφέλωμα εκπομπής στον αστερισμό του Ωρίωνα . Ανακαλύφθηκε στις 1η Φεβρουαρίου 1786 από τον William Herschel .Περιλαμβάνει το σκοτεινό Νεφέλωμα Horsehead(Horsehead Nebula) και το νεφέλωμα της Φλόγας(Flame Nebula). Το νεφέλωμα Horsehead είναι σε απόσταση περίπου 1500 έτη φωτός από τη Γη. Είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα νεφελώματα λόγω του σχήματος του σύννεφου σκοτεινής σκόνης και αερίων που στροβιλίζονται, το οποίο έχει κάποια ομοιότητα με κεφάλι αλόγου όταν το βλέπουμε από τη Γη. Το σκοτεινό σύννεφο σκόνης και αερίου είναι μια περιοχή στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα , όπου ο σχηματισμός των άστρων λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή. Μια περιοχή του νεφελώματος που σχηματίζονται αστέρια και είναι γνωστή ως ένα αστρικό βρεφοκομείο , μπορεί να περιέχει πάνω από 100 γνωστά οργανικά και ανόργανα αέρια, καθώς και η σκόνη που αποτελείται από μεγάλα και σύνθετα οργανικά μόρια. Η περιοχή του νεφελώματος του Ωρίωνα που περιέχει το Horsehead είναι ένα αστρικό βρεφοκομείo.

Οι δίδυμοι μαθουσάλες του Σύμπαντος

Νέα εικόνα δύο «διάσημων» κβάζαρ που λάμπουν επί 14 δισ. έτη!

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εικόνα που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από δύο κβάζαρ που βρίσκονται κυριολεκτικά στην… αρχή του Κόσμου. Σύμφωνα με τους αστρονόμους τα δύο λαμπρά αντικείμενα γεννήθηκαν αμέσως μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.

Αρχαία και φωτεινά

Τα κβάζαρ είναι μακρινά και λαμπρά αντικείμενα του Σύμπαντος, που το καθένα  εκπέμπει ενέργεια εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από έναν γιγάντιο γαλαξία. Πρωτοανακαλύφθηκαν το 1960, όταν οι αστρονόμοι έψαχναν για πολύ ισχυρές ραδιοπηγές. Για αυτόν το λόγο ονομάστηκαν QUAsi-stellAR (ημιαστρικές ραδιοπηγές) ή ημιαστέρες.

Σήμερα ξέρουμε πως δεν έχουν καμιά ομοιότητα με τους αστέρες αν και στις φωτογραφίες μοιάζουν. Η μελέτη τους είναι ιδιαίτερα σημαντική λόγω της εικόνας που σχηματίζουμε για τα αρχαιότερα αντικείμενα του Σύμπαντος.

Δημιουργήθηκαν στο αρχέγονο Σύμπαν και η ηλικία τους συγκρίνεται με αυτή του ίδιου του Σύμπαντος. Αν και υπήρχαν πολλές θεωρίες για την προέλευσή τους η κυρίαρχη επιστημονική άποψη είναι πως τα κβάζαρ είναι πυρήνες γαλαξιών που περιέχουν στο κέντρο τους μια μεγάλη μαύρη τρύπα.

Πανάρχαιο δίδυμο

Τα δύο κβάζαρ που βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο εντοπίστηκαν το 1979. Λόγω του ότι οι ιδιότητές τους είναι όμοιες με εκπληκτικό και ανεξήγητο τρόπο, οι αστρονόμοι καταλήγουν να μιλούν για ένα και μόνο κοσμικό αντικείμενο. 

Το δίδυμο των κβάζαρ έχει λάβει την κωδική ονομασία QSO 0957+561 αλλά είναι περισσότερο γνωστό ως «Δίδυμα Κβάζαρ». Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι το δίδυμο βρίσκεται σε απόσταση που προσεγγίζει τα 14 δισ. έτη φωτός γεγονός που σημαίνει ότι είναι εκ των πρώτων αντικειμένων που δημιουργήθηκαν στο Σύμπαν. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι η Μεγάλη Εκρηξη από την οποία προέκυψε το Σύμπαν συνέβη πριν από 13.8 δισ. έτη.

Πηγή: Το Bήμα

Ν49 κατάλοιπο ενός υπερκαινοφανούς αστέρα (supernova)

To N49 είναι ένα κατάλοιπο υπερκαινοφανούς αστέρα (supernova)που βρίσκεται μέσα στο Μεγάλο  Nεφέλωμα του Μαγγελάνου , ένα δορυφορικό γαλαξία του Γαλαξία μας.

Δεδομένα ακτίνων-Χ από το  τηλεσκόπιο της ΝΑSA Chandra (μπλε) αποκαλύπτουν την παρουσία ενός αντικειμένου σε σχήμα  σφαίρας  προς τα κάτω δεξιά της εικόνας.

Αυτή η "σφαίρα", που   ταξιδεύει με ταχύτητα  5.000.000 μίλια ανά ώρα, είναι το αποδεικτικό στοιχείο ότι η έκρηξη του υπερκαινοφανούς αστέρα ήταν εξαιρετικά ασύμμετρη.

Το πείραμα της Υδρας

Ο Χρήστος Ζερεφός καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας ,προχώρησε σε ένα πείραμα επιστρατεύοντας έναν συνάδελφό του στην Ακαδημία Αθηνών, τον ζωγράφο Παναγιώτη Τέτση. Ο σπουδαίος ζωγράφος, εκλήθη να ζωγραφίσει επί δύο συνεχόμενες ημέρες το δειλινό από την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Υδρα. Εκείνο που δεν γνώριζε ο Τέτσης ήταν ότι τη μία ημέρα η ατμόσφαιρα ήταν επηρεασμένη από τη σκόνη της Σαχάρας και την επομένη είχε καθαρίσει. Οι τέσσερις ακουαρέλες που ζωγράφισε τα δυο δειλινά του Ιουνίου του 2010 διέφεραν εντυπωσιακά. Όταν μετρήθηκαν με τη μέθοδο του πηλίκου κόκκινου προς πράσινο, τα αποτελέσματα βρέθηκαν να ταιριάζουν με τις ψηφιακές μετρήσεις. «Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν έχουμε μαρτυρίες ότι έχει συμβεί ηφαιστειακή έκρηξη κι όμως παρατηρούμε να υπάρχουν στους πίνακες ενδείξεις συσσώρευσης αιωρούμενων σωματιδίων σε εποχές που δεν υπήρχε ατμοσφαιρική ρύπανση. 

Πρέπει τώρα να εξετάσουμε αν υπήρξε κάποια έκρηξη που δεν είναι καταγεγραμμένη. Είναι σαφές πάντως ότι με τον τρόπο αυτόν μπορούμε να συμπληρώσουμε τις χρονοσειρές και να δούμε πώς εξελίχθηκαν τα αιωρούμενα σωματίδια στην Ευρώπη αλλά και σε όλη τη Γη», καταλήγει ο κ. Ζερεφός. Σε μια ενδιαφέρουσα διάλεξη ο κ.Ζερεφός παρουσίασε την ερευνητική του εργασία στο Μέγαρο Μουσικής.,παρουσία και του Ζωγράφου Παναγιώτη Τέτση..Όπου παντρεύτηκαν η ζωγραφική με την επιστήμη.Φυσικά την παράσταση έκλεψε ο ζωγράφος ,γλαφυρότατος ,διασκεδαστικός ,ονειροπόλος ο οποίος έχει τη φήμη του κολορίστα.Ο Ζερεφός μιλούσε για την ερευνητική του εργασία πάνω στα χρώματα του ουρανού που δημιουργούν τα μικροσωματίδια.Είναι χαρακτηριστικά τα χρώματα του ουρανού στην Ανατολή και Δύση του Ηλίου.

Γιατί εξαφανίζεται το μπλε και έχουμε το πορφυρούν.?Διότι στη Δύση ή στην Ανατολή σκεδάζεται περισσότερο το μπλε πάνω στα μικροσωματίδια επειδή διανύει μεγαλύτερη διαδρομή και υφίστανται μικρότερη σκέδαση το κόκκινο, το πράσινο ,το κίτρινο που η μίξη τους στο μάτι μας δημιουργεί την εικόνα του πορφυρού.Οι αποχρώσεις των χρωμάτων του ουρανού επηρεάζονται από τα μικροσωματίδια που αιωρούνται στην Ατμόσφαιρα.Ο Ζερεφός έκανε ανάλυση του χρώματος φασματοσκοπικά και βρήκε τη σχέση κόκκινου προς πράσινο ανάλογα με τα μικροσωματίδια στον ουρανό που μπορουν να προκληθούν από διάφορες αιτίες πχ έκρηξη ηφαιστείου .Μελέτησε αντίστοιχα τους πίνακες που δημιουργησαν ζωγράφοι στο παρελθόν όταν δημιουργούνται τέτοια φυσικά φαινόμενα και βρήκε την αναλογια κόκκινου προς πράσινο .

Η σχέση κόκκινου προς πράσινο δείχνει την κατάσταση της ατμόσφαιρας την εποχή που δημιουργήθηκε το έργο ζωγραφικής.Προκύπτουν σημαντικές περιβαλλοντικές πληροφορίες μέσα από τη μελέτη των χρωμάτων στον ουρανό κατά τη δύση του ηλίου, έτσι όπως τα απέδωσαν στους πίνακές τους διάσημοι ζωγράφοι των περασμένων πέντε αιώνων (Τέρνερ, Ντεγκά, Κλιμτ, Ρενουάρ, Ρόμπινσον, Ντελακρουά, Μονέ, Ρούμπενς, Ρέμπραντ, βαν Ντάικ κ.ά.). 

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο καθηγητής Ζερεφός «αυτή η ανακάλυψη είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας του πιο σπουδαίου οπτικού οργάνου, του ανθρώπινου οφθαλμού, που μαζί με το ταλέντο και την ψυχή του καλλιτέχνη οδηγούν από κοινού στην καλλιτεχνική δημιουργία. Όταν δε οι πίνακες αναλυθούν σε κόκκινο και σε πράσινο, περιέχουν πληροφορίες τις οποίες αναγνώρισε ο οφθαλμός, ακόμα και εν αγνοία του ζωγράφου και οι οποίες είναι αντικειμενικές και ανεξάρτητες από τη Σχολή, το στυλ ακόμα και την ψυχική διάθεση του καλλιτέχνη»

H φωτό του ουρανού είναι από τα blogs :

Π.....Ξωτικό    και Margo...

ΜΑΝΤΙΝΕΗ ΕΡΑΤΙΝΕΗ

Για τη Μαντινεία κάνει λόγο για πρώτη φορά ο Όμηρος στην Ιλιάδα και την χαρακτηρίζει σαν χώρα  «ΜΑΝΤΙΝΕΗ ΕΡΑΤΙΝΕΗ»,δηλαδή Μαντινεία η Αξιαγάπητη.

Στην Αρχαία Μαντινεία αναφέρεται ο περιηγητής Ιστορικός ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ στο έργο του ΑΡΚΑΔΙΚΑ VII.H Aρχαία Μαντινεία πρέπει να κτίστηκε το 1200πχ,βρισκόταν στα Βόρεια του Αρκαδικού οροπεδίου ανάμεσα στο όρος Μαίναλο και Αρτεμίσιο 15 χιλ Βόρεια της Τρίπολης.

Τη πόλη ίδρυσε σύμφωνα με τη Μυθολογία η Αντινόη.   Η ΑΝΤΙΝΟΗ ήταν η μεγαλύτερη από τις δύο κόρες του ΚΗΦΕΑ, του δευτερότοκου γιου του ΑΛΕΟΥ, του 7ου βασιλιά της αρχαίας ΑΡΚΑΔΙΑΣ.  Ο ΚΗΦΕΑΣ δεν κληρονόμησε το βασίλειο των ΑΡΚΑΔΩΝ, αλλά παίρνοντας μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία, κατέλαβε μία τεράστια έκταση (χώρα των ΚΑΦΥΩΝ την ονόμασαν), την οποία και διαμοίρασε στους είκοσι γιους του, παραγκωνίζοντας τις μόνο δύο κόρες του ΑΝΤΙΝΟΗ και ΣΤΕΡΟΠΗ. Η ΑΝΤΙΝΟΗ θεωρώντας ότι η ίδια και η αδερφή της αδικήθηκαν, τσακώθηκε με τον πατέρα της και τελικά του απέσπασε την υπόσχεση να της διαθέσει όποια τοποθεσία επέλεγε για ίδρυση της πόλης της , αρκεί να είχε μαζί της αρκετούς αποίκους. (Ο ΚΗΦΕΑΣ ήταν σίγουρος ότι κανένας δεν θα δεχόταν να ακολουθήσει μία γυναίκα). Η ΑΝΤΙΝΟΗ όμως δεν επέλεξε κανέναν άνδρα. Επέλεξε τις συζύγους όσων επαγγελματιών θα χρειάζονταν η νέα πόλη, τάζοντάς τους προνόμια, και εκείνες έπεισαν (ή κατά άλλους εκβίασαν) τους συζύγους τους, κι έτσι ένα σεβαστό πλήθος την ακολούθησε στην επιλογή νέας πατρίδας. Η ΑΝΤΙΝΟΗ, οδηγημένη από έναν παλιό χρησμό, ακολούθησε ένα μεγάλο φίδι επί δύο μερόνυχτα κι όταν αυτό σταμάτησε να ξεκουραστεί κοντά σ’ ένα ποτάμι, (ΟΦΙΣ ονομάστηκε το ποτάμι), η ΑΝΤΙΝΟΗ είχε βρει την πόλη της. ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ την ονόμασε σε ανάμνηση του χρησμού που την οδήγησε εκεί (και μαντείο ίδρυσε εκεί που στάθηκε το φίδι). Η ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ είχε ανέκαθεν ιδιαίτερο καθεστώς για τις γυναίκες, μέχρι τα Ρωμαϊκά χρόνια. Ο τάφος της ΑΝΤΙΝΟΗΣ, ένα μεγαλοπρεπές μνημείο κοντά στο θέατρο της πόλης, ονομαζόταν «ΕΣΤΙΑ ΚΟΙΝΗ», και της αποδίδονταν τιμές για αιώνες. Κοντά σε αυτό το μνημείο στήθηκε αργότερα η επιτάφια στήλη του ΓΡΥΛΟΥ, γιου του στρατηγού και συγγραφέα του έργου «Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ», ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ, που σκοτώθηκε πολεμώντας με τους ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ στην μάχη της ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ το 362 π.χ.  

Η Μαντινεία ήταν μια πόλη κράτος που η ευημερία της εξιαρτιόταν άμεσα από την ολιγαρχική Σπάρτη.Ισχυρός ανταγωνιστής  για την απόκτηση της εύφορης πεδιάδας στου Αρκαδικού οροπεδιου στα Νότια ήταν η Τεγέα.Το 496 πχ η Σπάρτη έκανε επίθεση στην Αρκαδία. Και η  Μαντινεία τίθεται υπό τη κηδεμονία της Σπάρτης.Το 431-404 πΧ σαν σύμμαχος της Σπάρτης μπαίνει στο Πελοποννησιακό πόλεμο.Στην περιοχή της Αρχαίας Μαντινείας ,ανασκαφές για πρώτη φορά έγινα το 1887-89 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή .Βρέθηκαν,το τείχος,η αγορά,το βουλευτήριο,το θέατρο,ο Ναός του Δία Σωτήρα,το Ηραίο.Ο τάφος της Αντινόης.

Πηγή:Iστορική και Αρχαιολογική Ανασκόπηση ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ.-1976

Ιωάννας Αλεξοπούλου-Ιστορικού Αρχαιολόγου

Θηλυκιές οι θηλιές του κόσμου

Σήμερα 9/5 η blogger ποιήτρια Κάκια Παυλίδου γνωστή στο τόπο της  στα Γιαννιτσά, δοκίμασε να λάμψει το άστρο της στον δύσκολο και απαιτητικό Αττικό Ουρανό.
Παρουσίασε στις 7.30 μμ στο πολυχώρο "Αίτιο" κοντά στην Ακρόπολη τη ποιητική της συλλογή "Θηλυκιές οι θηλιές του κόσμου".
Η ποίηση της είναι κύρια ερωτική,υπαρξιακή και ονειρική.Έχει ένα ιδιαίτερο ύφος γραφής,η ποίηση της είναι μια επίμονη άσκηση του νου για τον αναγνώστη.Σε αυτό απαντά με την αφιέρωση που μου έκανε με την έκφραση: "Δεν καλπάζουν τα κείμενα αν δεν τα ιππεύσουν Μάτια Ατίθασα".
Παραθέτω δυο στροφές από το ποίημα της " Παράκτιο φιλί" που έχει αποσπάσει  βραβείο στίχου.




Εκείνη που...
..τράβηξε ίνα απ τις φλέβας σου κλωστή
και σε ξηλώνει κάθε νύχτα και σε ράβει ΄
σαν να σαι υδάτινο στο σώμα της πανί
απ τον παράδεισο απλωμένο ως τον Άδη

Σ' το χαν ψελλίσει οι παλιοί οι ναυτικοί
όταν σε είδαν να παίζεις με κοχύλια
πως το παράκτιο του έρωτα φιλί
κρύβει πνιγμούς ...από Γυναίκας χείλια.

Ο θρήνος της Μάνας

Οίμοι, φώς του κόσμου!

οίμοι, φως το εμόν!
Ιησού μου ποθεινότατε έκραζον,
η Παρθένος, θρηνωδούσα γοερώς.
Ώ Θεέ και Λόγε,ω χαρά η εμή,
πώς ενέγκω σου ταφήν την τριήμερον;
Νυν σπαράττομαι τα σπλάγχνα, μητρικώς.

Τη τριανταφυλλιά την έχω φυτέψει πριν τρία χρόνια με μόσχευμα από γειτονικό κήπο δεν ήξερα το χρώμα της.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΓΕΛ ΚΑΡΕΑ ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ " ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟ Γ' ΡΑΙΧ"

 Tη παράσταση σκηνοθέτησε ο ηθοποιός Μ.ΣAΡΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ καθηγητής Θεατρολογίας στο σχολείο.

Την Οργάνωση είχαν η οικονομολόγος  Α.ΑΡΜΑΓΟΥ και ο Β.ΚΑΤΣΙΚΟΝΟΥΡΗΣ θεατρικός συγγραφέας του έργου" Το Γάλα" καθηγητές στο σχολείο.
Το θεατρικό έργο του Μπρέχτ διαπραγματεύεται τις συνέπειες του φασισμού στη συμπεριφορά των  ανθρώπων,στην εισαγωγή του έργου μέσω videowall γίνεται αναφορά στο ιστορικό πλαίσιο,πως από τη Δημοκρατία της Βαιμάρης έφτασαν στη Χιτλερική Γερμανία.Το έργο είναι διαχρονικό και μας υποδεικνύει πόσο εύκολο είναι να διολισθήσει η κοινωνία στο φασισμό κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες που εμφανίστηκαν και στη σημερινή Ελλάδα.

ΣΥΝΘΕΣΗ

                                                                                                                                                                                       

Ήταν εξοχικό στη δεκαετία του 60.
Τώρα μέσα στη πόλη δείχνει πως ήταν τα Βριλήσσια.Γλίτωσε την αντιπαροχή.

Για πόσο όμως? Η οικονομική κρίση ίσως  επιβράδυνε τη μετατροπή του σε πολυκατοικία.

ANΟΙΞΙΑΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Σπαθίφυλλο
Αζαλέα κόκκινο
Ανθούριο ή Φλαμίγκο
Κρίνος
Άνθος Αζαλέας
Αζαλέα 
Μαργαρίτα(μωβ) 
Άνθος κυδωνιάς
Μαργαρίτες
(πορτοκαλί,κίτρινο
λευκό)
Άνθη κορομηλιάς
Έλατο
Ανεμώνη

Aνθισμένη Νεκταρινιά
Ανθισμένη Βερικοκιά

Ταξιανθία άγριας
αχλαδιάς(γκορτσιά)

ΥΔΡΙΤΕΣ "ΦΛΕΓΟΜΕΝΟ ΧΙΟΝΙ": Εφιάλτης του Φαινομένου του Θερμοκηπίου?Ενεργειακή Πανάκεια?ή όνειρο Θερινής νυκτός? Υδρογονάνθρακες στην Ελληνική ΑΟΖ.

Η Ιαπωνία ανακοίνωσε την Τρίτη 19/3 ότι έγινε η πρώτη χώρα του κόσμου που απομονώνει φυσικό αέριο από υδρίτη μεθανίου, ενός υλικού στο θαλάσσιο πυθμένα που μοιάζει με πάγο αλλά είναι στην πραγματικότητα εύφλεκτο, και αναμένεται να αποτελέσει σημαντική πηγή υδρογονανθράκων στο μέλλον.

Οι υδρίτες μεθανίου είναι στερεά υλικά που σχηματίζονται από μόρια μεθανίου τα οποία «πακετάρονται» ανάμεσα σε μόρια νερού. Η υπόλευκη, συμπυκνωμένη ουσία καίγεται με μια κοκκινωπή φλόγα αφήνοντας πίσω της μόνο νερό.
Στην εικόνα καθαρός υδρίτης μεθανίου καιόμενος, δίνει την εντύπωση "φλεγόμενου χιονιού".
 Οι επιστήμονες πίστευαν κάποτε ότι οι υδρίτες υπάρχουν μόνο στις παγωμένες συνθήκες του εξώτερου Ηλιακού Συστήματος. Σήμερα όμως γνωρίζουν ότι μεγάλες αποθέσεις υπάρχουν σε πολλά σημεία του θαλάσσιου πυθμένα, ακόμα και στην περιοχή του Αιγαίου.

Απαντώνται σε βάθη θάλασσας που κυμαίνονται από 200 έως 2.500 μέτρα, κυρίως σε στρώματα κάτω ή επί του πυθμένα, όπου επικρατούν συνθήκες υψηλής πίεσης και χαμηλής θερμοκρασίας αλλά όταν βρεθούν σε χαμηλότερες συνθήκες πίεσης και υψηλότερες τιμές θερμοκρασίας, αποσυντίθενται και ο πάγος γίνεται νερό μειουμένου του όγκου του ενώ το μεθάνιο αποκτά, ως αέριο, όγκο 164 φορές μεγαλύτερο.

Οι ιδιαιτερότητες της σύστασης των υδριτών σε συνδυασμό με τα τεράστια αποθέματα που έχουν διαπιστωθεί έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον πολλών επιστημόνων. Η σημασία τους συνοψίζεται σε τρεις τομείς. 1) Ενδεχόμενη αποσύνθεσή τους θα είχε σημαντικές συνέπειες  στην επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με μεθάνιο και αύξηση της  μέσης θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου(Greenhouse Nightmare) 2)στην πρόκληση μεγάλων υποθαλάσσιων κατολισθήσεων λόγω της ενδεχόμενης υγροποίησής τους 3) Ιδιαίτερα για την ενδεχόμενη εκμετάλλευσή τους ως καύσιμη ύλη.  Αυτό συμβαίνει όχι μόνο λόγω του συνολικού όγκου τους όσο λόγω του γεγονότος ότι σε μερικές περιοχές τα αποθέματα υδριτών είναι μεγάλα οπότε μια μελλοντική χρήση τους από χώρες με υψηλές ανάγκες σε ενέργεια (π.χ.Ιαπωνία, Κίνα, Ινδία) να είναι οικονομικά συμφέρουσα.

 Οι Υδρίτες της Ελληνικής ΑΟΖ-Πετρέλαιο-Φυσικό αέριο

Εντός της Ελληνικής ΑΟΖ τα αποθέματα των υδριτών υπερβαίνουν τα 300 δισεκατομμύρια m³, που αντιστοιχούν με 51 τρισεκατομμύρια m³ φυσικού αερίου.

Αυτά τα αποθέματα αποκαλούνται «μη συμβατικά», διότι η εκμετάλλευσή τους προς το παρόν δεν είναι δυνατή. «Σήμερα και για τις επόμενες δεκαετίες η εκμετάλλευση των υδριτών είναι τεχνικά πολύ δύσκολη λόγω του βάθους που βρίσκονται και λόγω της γρήγορης αποσύνθεσής τους. Στις ΗΠΑ προγραμματίζεται δοκιμαστική εκμετάλλευση μετά από 20-25 έτη περίπου»,σύμφωνα με το συντονιστή του Προγράμματος «ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ» δρ Περισοράτης.
 Η Ευρωπαική   Ένωση ενέκρινε για χρηματοδότηση το 2002 με ημερομηνία λήξης την 31/12/2005,το τριετές πρόγραμμα «ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ» στην υποθαλάσσια οροσειρά του Αναξίμανδρου νότια του Καστελόριζου Στόχος  του προγράμματος ήταν η καθολική μελέτη του φαινομένου των υδριτών από κάθε πλευρά (γεωλογικό περιβάλλον, στρωματογραφική ανάλυση, γεωχημικές μελέτες, σχηματισμός και αποσύνθεση των υδριτών, ρόλος της συμπαρομαρτούσης βιόσφαιρας.Τα συμπεράσματα συνοπτικά είναι τα ακόλουθα:

- Οι υδρίτες στη περιοχή αυτή, εμφανίζονται σε βάθος από 0,3 μ έως 1,5μ. κάτω από τον πυθμένα είτε ως διακριτοί κρύσταλλοι μεγέθους έως μερικών εκατοστών είτε ως κόκκοι ρυζιού διασπαρμένοι στο ίζημα.

- . Το βάθος της θάλασσας που βρέθηκαν οι υδρίτες κυμαίνεται από 1.260 έως 2.230 μέτρα.

- Η θερμοκρασία των ιζημάτων ήταν χαμηλή (έως και 3οC) σε αντίθεση με την θερμοκρασία του περιβάλλοντος θαλάσσιου χώρου που ήταν αρκετά υψηλότερη (12-14οC).

- Η περιοχή που δημιουργούνται υδρίτες στην περιοχή των ορέων του Αναξίμανδρου είναι σημαντικά πιο εκτεταμένη από ότι θεωρείτο μέχρι τώρα.

Νοτίως της Κρήτης πιθανολογούμε ότι υπαρχουν μεγάλα κοιτάσματα υδρογοναθράκων, έχουμε δύο δείκτες, που προδίδουν την ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Ο πρώτος δείκτης είναι τα άφθονα λασποηφαίστεια και ο δεύτερος η ύπαρξη των πρισμάτων επαύξησης(γεολογικοί σχηματισμοί). Σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου υπάρχουν ενεργά λασποηφαίστεια ή πρίσματα επαύξησης απαντώνται και κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Νότια της Κρήτης υπάρχουν πάνω από εξήντα ενεργά λασποηφαίστεια, τα οποία εκλύουν μεθάνιο για περισσότερο από ένα εκατομμύριο χρόνια.Μέρος του μεθανίου διαφεύγει στην ατμόσφαιρα, ενώ άλλο μέρος του παραμένει στον πυθμένα της θάλασσας υπό μορφή στερεοποιημένου πάγου που είναι ο υδρίτης.Γεωχημικές αναλύσεις των φυσαλίδων απέδειξαν, ότι η προέλευσή τους προέρχεται από την πυρολυτική διάσπαση ενώσεων του αργού πετρελαίου. Επειδή αυτή η διάσπαση λαμβάνει χώρα στους 180 βαθμούς Κελσίου και επειδή η θερμοκρασία αυτή απαντάται σε βάθος 5.000 έως 5.500 μέτρων, καθίσταται φανερό ότι υπάρχουν κοιτάσματα αργού πετρελαίου σε βάθος 5 χιλιομέτρων από τον πυθμένα της θάλασσας.

Άρα υπάρχουν κοιτάσματα αργού πετρελαίου και πολύ πιθανόν πολύ μεγάλα κοιτάσματα, για να δικαιολογηθεί –πέραν της πολύ μεγάλης διαφυγούσας ποσότητας μεθανίου στην ατμόσφαιρα– η εναπομένουσα κολοσσιαία ποσότητα των υδριτών.

Πέραν όλων όσων προαναφέρθηκαν, η ύπαρξη πρισμάτων επαύξησης είναι δείκτης ύπαρξης κοιτασμάτων  υδρογονανθράκων.Η Κρήτη, η οποία έχει σε μήκος 1.200 χιλιομέτρων εκατοντάδες πρισμάτων επαύξησης, δεν μπορεί να μην έχει κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Υπάρχει μια σειρά από γεωλογικές και γεωχημικές ενδείξεις, οι οποίες μας προτρέπουν αβίαστα να πούμε ότι νοτίως της Κρήτης υπάρχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Γενικά η πιθανολογούμενη  ύπαρξη υδρογονανθράκων στην Ελληνική ΑΟΖ στο Αιγαίο απαιτεί Γεωλογικές και Γεωφυσικές έρευνες και ειδικότερα σεισμικές έρευνες με ερευνητικά σκάφη.

Για να αναλάβει μια εταιρεία την εξερεύνηση για την ύπαρξη υδρογονανθράκων σε μια περιοχή με τη χρήση γεωτρύπανου  πρέπει η πιθανότητα εύρεσης να είναι πάνω από 10% με τις προηγούμενες  Γεωλογικές και γεωφυσικές μελέτες.

Το αν το κοίτασμα είναι εκμεταλλεύσιμο εξαρτάται από τη ποσότητα,τη ποιότητα  και το κόστος εξόρυξης ώστε να είναι οικονομικά συμφέρουσα η εξόρυξη του.

Μέχρι σήμερα για διάφορους λόγους με τον πλέον σημαντικότερο το κόστος εξόρυξης δεν κατέστη δυνατόν να γίνει συστηματική έρευνα διότι υπήρχαν περιοχές της Γης όπως στις αραβικές χώρες και η Ρωσία  που παρείχαν μεγάλες ποσότητες υδρογονανθράκων με χαμηλό κόστος.Η αύξηση της τιμής των υδρογονανθράκων λόγω μείωσης των αποθεμάτων και η αύξησης της διεθνούς ζήτησης θα καταστήσει δυνατή την εκμετάλλευση των πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στον Ελλαδικό χώρο.

 Πηγή:1) TA ΟΡΗ ΤΟΥ ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΥ, ΑΝ. ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ:

 ΕΝΑ ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΟ ΠΕΔΙΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΥΔΡΙΤΩΝ

Κ. Περισοράτης

Συντονιστής του προγράμματος «Αναξίμανδρος»

Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών

2) Διάφορα Δημοσιεύματα στα ΜΜΕ.