Χρυσόμυγα σε άνθος μηλιάς

Ευτυχισμένο το Νέο Έτος 16 φορές στο Διαστημικό Σταθμό.

To πλήρωμα της αποστολής 42 στο διαστημικό σταθμό είχε την ευκαιρία να γιορτάσει 16 φορές τη παραμονή της πρωτοχρονιάς καθώς ο σταθμός περιφέρεται με ταχύτητα 28157,5 χιλιόμετρα την ώρα γύρω από τη Γη.Το έτος 2015 ξεκινά επίσημα για το πλήρωμα του σταθμού στις 19:00 EST(Estern Standar Time που είναι ώρα ΗΠΑ και Καναδά)στις 31 Ιανουαρίου, η οποία είναι μεσάνυχτα για την Παγκόσμια Ώρα (UTC), που είναι γνωστή ως ώρα Greenwich Mean Time (GMT), στο Λονδίνο

Ο Διοικητής Barry "Butch" Wilmore και το πλήρωμά του, το οποίο περιλαμβάνει τον Terry Virts από τη NASA και τους Ρώσους κοσμοναύτες Έλενα Serova, Αλέξανδρο Samoukutyaev και Anton Shkaplerov, και από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος την αστροναύτη Samantha Cristoforetti, δήλωσαν ότι σχεδιάζουν να γιορτάσουν με τοστ και χυμό φρούτων.Το πλήρωμα έχει προγραμματιστεί να τεθεί σε βάρδια ύπνου , αλλά μπορεί να επιλέξει να μείνει μέχρι αργά, δεδομένου ότι έχει προγραμματιστεί ρεπό για την Πρωτοχρονιά.Το πλήρωμα πέρασε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς εργαζόμενο σε μια ποικιλία πειραμάτων, που κυμαίνονται από εκείνα που έχουν σχέση με την καλύτερη κατανόηση των αλλαγών που συμβαίνουν στο ανθρώπινο μάτι κατά τη διάρκεια των μακράς διάρκειας διαστημικών πτήσεων, και με παρατηρήσεις της Γης με στόχο να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των καταστροφών στην επιφάνεια της Γης.

Χριστούγεννα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

  Η Ιταλίδα αστροναύτης Samantha Cristoforetti είναι στο πνεύμα των Χριστουγέννων, ο σταθμός είναι διακοσμημένος με κάλτσες για κάθε μέλος του πληρώματος και ένα δέντρο.

Οι κάτοικοι του σταθμού συνεχίζουν την προηγμένη διαστημική έρευνα προς όφελος της ζωής στη Γη και στο διάστημα.
Ένα ευρύ φάσμα ερευνητικών εργασιών έλαβε χώρα την Τρίτη με τους επιστήμονες στο έδαφος, σε συνεργασία με τους αστροναύτες, εξερευνώντας διάφορους τομείς.
Η Συμπεριφορική εξέταση είχε προγραμματιστεί την Τρίτη για μελέτη Neuromapping ώστε να αξιολογηθούν οι μεταβολές στην αντίληψη ενός μέλους πληρώματος, κινητικού ελέγχου, στη μνήμη και στην προσοχή κατά τη διάρκεια της εξάμηνης διαστημικής αποστολής. Τα αποτελέσματα θα βοηθήσουν τους γιατρούς να κατανοήσουν τη δομή και λειτουργία του εγκεφάλου σε σχέση με αλλαγές στο χώρο, πως τα μέλη του πληρώματος προσαρμόζονται όταν επιστρέφουν στη Γη και την ανάπτυξη αποτελεσματικών μέτρων αντιμετώπισης.Μια άλλη μελέτη παρατηρεί γιατί το ανθρώπινο δέρμα γερνάει με ταχύτερο ρυθμό σε διάστημα από ό, τι στη Γη. 

Το πείραμα του δέρματος θα δώσει στους επιστήμονες ένα μοντέλο για τη μελέτη της γήρανσης των άλλων ανθρώπινων οργάνων και θα βοηθήσει τα μελλοντικά μέλη του πληρώματος να προετοιμαστούν για μακροπρόθεσμες αποστολές πέραν από τη χαμηλή γήινη τροχιά.

Julie Kramer White

Julie Kramer White Aρχιμηχανικός της NASA ,υπεύθυνη για το πρόγραμμα κατασκευής του Οrion,διαστημοπλοίου που προορίζεται στο μέλλον να πάει στο πλανήτη Άρη και στις 4 Δεκεμβρίου έκανε με επιτυχία τη πρώτη μη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση φτάνοντας σε απόσταση 5800 km από τη Γη.
Μεγάλωσα σε ένα συντηρητικό Μεσοδυτικό σπίτι με αξίες τη σκληρή δουλειά και την επιμέλεια. Ήμουν πολύ τυχερή να έχω την επιρροή τριών ισχυρών γυναικών στη ζωή μου - τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου και τη μεγάλη θεία μου. Με ενεθάρρυναν να πιστεύω πραγματικά ότι θα μπορούσα να κάνω οτιδήποτε- αν ήταν σπορ, άλγεβρα ή ακόμη και να είμαι μια από τις λίγες γυναίκες, εκείνη την εποχή, για να εγγραφώ και να αποφοιτήσει από σχολή μηχανικών. Για αυτές το φύλο δεν ήταν ποτέ ένα εμπόδιο. Απλά έπρεπε να εργαστώ σκληρά για να επιτύχω το στόχο μου.

Στο σπίτι μου, δεν υπήρξε ποτέ ζήτημα του αν θα ήθελα να πάω στο κολέγιο, αλλά μάλλον τι θα σπουδάσω και πού. Η οικογένειά μας είχε τοποθετήσει πολύ ψηλά την εκπαίδευση και τις ευκαιρίες που δημιουργεί.Η φοίτηση στο σχολείο ήταν η «δουλειά» μου και στόχος μου ήταν να τα πάω καλά σε αυτό.

Επειδή ήμουν καλή στα μαθηματικά και τις επιστήμες, προσανατολιζόμουν να δοκιμάσω στην ιατρική ή τη μηχανολογία. Αλλά μου άρεσε η επιστημονική φαντασία, και η ιδέα του σχεδιασμού ενός διαστημικού σκάφους για εξερεύνηση μακράς διάρκειας μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Έστρεψα τα μάτια μου στην «Μέκκα» των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων: τη NASA.

Φοίτησα στο Πανεπιστήμιο Purdue στην Ιντιάνα, με την πολύχρονη ιστορία του με τη NASA και το Διαστημικό Κέντρο Johnson. Το Πανεπιστήμιο Purdue ήταν πρώτο στη στρατολόγηση για αρχάριους μηχανικούς αεροδιαστημικής. Στα 19 μου έφτασα στο Johnson Space Center της NASA στο Houston, σπίτι των μηχανικών που σχεδίασαν το διαστημόπλοιο Apollo και το Διαστημικό λεωφορείο (Space Shuttle)Εργάστηκα σε μια ομάδα εκπαίδευσης φοιτητών στο Διαστημικό Κέντρο . Η εκπαίδευσή μου άρχισε αμέσως από μια ομάδα "παλαιών " μηχανικών του " Απόλλων", η εμπειρία τους και ο νεανικός ενθουσιασμός ήταν μια ενδιαφέρουσα, ενεργητική και πάντα εκπαιδευτική αλληλεπίδραση. Μου τροφοδότησε την αυτοπεποίθησή μου και μου έμαθε τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, όταν ζωές και η επαγγελματική φήμη, βρίσκονται σε κίνδυνο.

Αυτές οι δεξιότητες ήταν χρήσιμες για να υποστηρίξουν όλα τα επανδρωμένα διαστημικά προγράμματα,όπως το διαστημικό λεωφορείο, το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, το Χ-38 όχημα και τώρα το Orion οχήματος πολλαπλών χρήσεων με πλήρωμα. .

Μπήκα στη NASA στη σκιά της τραγωδίας του διαστημικού λεωφορείου Challenger το 1985. Είδα από πρώτο χέρι πως άνθρωποι με ηγετικές θέσεις ήταν αποφασισμένοι να βρουν τι πήγε στραβά εκείνη την ημέρα και να βεβαιωθούν ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ ξανά. Από εκείνο το σημείο , το πάθος μου έγινε αυτό που η NASA προσπαθεί να επιτύχει _ μηχανική τελειότητα και την ακεραιότητα _ έγινε η λυδία λίθος για όλα όσα έχω κάνει. Ξέρω ότι αυτά τα μαθήματα της ζωής δεν είναι τα μοναδικά στη NASA. Αλλά και η ικανότητα να προωθεί αυτές τις αξίες, προσθέτοντας μια έμφαση στην ομαδική εργασία και επιμονή, έτσι εξηγείται γιατί η NASA πραγματικά διαπρέπει και συνεχίζει να αντλεί μερικά από τα καλύτερα και φωτεινότερα μυαλά νέων ανθρώπων στην περιπέτεια των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων.

Έζησα πάλι αυτά τα σκληρά μαθήματα του 2003, όταν το διαστημικό λεωφορείο Κολούμπια γνώρισε μια θερμο -διαρθρωτική αδυναμία κατά τη διάρκεια της επανεισόδου στη Γη. Αυτή τη φορά ήταν ακόμα πιο προσωπικό για μένα. Είχα περάσει 15 χρόνια εργασίας στο διαστημικό λεωφορείο, και ήμουν πλέον σε θέση να αναλάβω ηγετικό ρόλο. Όσα οι συνάδελφοί μου του προγράμματος "Απόλλων"με είχαν διδάξει, όλα όσα είχα μάθει μέσα από ποικίλες περιηγήσεις συνεργασίες, όλα όσα είχα μάθει στο σχολείο ήρθαν στο προσκήνιο. Ήταν σαν να είχα περάσει 15 χρόνια συγκεντρώνοντας τις δεξιότητες που απαιτούνται για να συμβάλω στη διερεύνηση του ατυχήματος Κολούμπια. Δείχνει ότι ποτέ δεν ξέρετε πώς οι εμπειρίες της ζωής σας θα συνεργαστούν για να ενεργοποιήσετε τις ευκαιρίες σας στο μέλλον.

Μετά το ατύχημα του Columbia, πήρα ένα διάλειμμα για να κάνω την κόρη μου. Αυτή είναι τώρα 8, και ομολογώ ότι έχω ακόμα δυσκολία επίτευξης ισορροπίας μεταξύ εργασίας και σπιτιού. Είναι ένας συνεχής αγώνας, αλλά εντελώς αξίζει τον κόπο. Δεν θα ήθελα να είχα να επιλέξω ανάμεσα στην οικογένεια μου και την καριέρα μου. Είμαι στη NASA για 25 χρόνια. Η καριέρα μου είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου ... ένα σημαντικό μέρος του ποιος είμαι.

Όταν επέστρεψα στη NASA, έγινα μέλος του τμήματος Μηχανικών του NASA Center και στη συνέχεια πήρα την τρέχουσα εργασία μου ως μηχανικός επικεφαλής του Ωρίωνα. Ως επικεφαλής μηχανικός, εκπλήσσομαι κάθε μέρα για της επιδώσεις στη τεχνολογία στην υπηρεσία αυτή και στην συνολική οικογένεια της ΝΑSA. Είμαι επίσης έκπληκτη πόσο αυτοί οι άνθρωποι της τεχνολογίας χρειάζονται και μια άξια ηγεσία . Οι ηγέτες που μπορούν να επικοινωνούν, συνεργάζονται και κάνουν σαφείς σωστές αποφάσεις αξίζουν το βάρος τους σε χρυσό. Θεωρώ ότι τώρα περνώ το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου προσπαθώντας να μάθω να είμαι ένας καλύτερος ηγέτης - έχουμε εργαζομένους από διάφορες χώρες ικανούς να μας παρέχουν τις καλύτερες τεχνικές επιλογές - έτσι η δουλειά μου είναι να γκρεμίσουμε τα εμπόδια, να τους βοηθήσουμε να τους δοθεί προτεραιότητα,να τους επιτρέπουμε να προχωρήσουν μπροστά . Αυτή είναι μια εντελώς διαφορετική δεξιότητα, αλλά εξίσου σημαντική για την επιτυχία μας ως οργανισμού και ενός έθνους.

Διαστημόπλοιο Cassini-Huygens

Το διαστημόπλοιο Cassini-Huygens είναι μια κοινή αποστολή ρομποτικού διαστημικού οχήματος από τη NASA, την Ευρωπαϊκή επιτροπή διαστήματος (ESA) και την ιταλική επιτροπή διαστήματος(ASI) για την μελέτη του Κρόνου και των φυσικών δορυφόρων του.

Το διαστημόπλοιο αποτελείται από δύο βασικά στοιχεία: το σχεδιασμένο και κατασκευασμένο από την ΝΑSΑ Cassini Orbiter, που ονομάζεται έτσι για να τιμηθεί ο Ιταλο-Γαλλικής εθνικότητας αστρονόμος Τζιοβάνι-Ντομένικο Κασίνι (Giovanni Domenico Cassini), καθώς και το συνοδευτικό σκάφος που είναι σχεδιασμένο από την ΕSΑ με το όνομα Huygens που οφείλει το όνομά του στον ολλανδό αστρονόμο, μαθηματικό και φυσικό Κρίστιααν Χόιχενς (Christiaan Huygens). Το Κασσίνι είναι το πρώτο διαστημόπλοιο που τίθεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Κρόνο και το τέταρτο που επισκέπτεται τον Κρόνο.

Mουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου

Στη κεντρική αίθουσα του Μουσείου εκτίθεται το απολίθωμα του δεινοσαύρου του είδους Diplodocus.carnegii που μελέτησε ο John Bell Hatcher το 1901. 
Diplodocus είναι ένα εξαφανισμένο γένος σαυρόποδων δεινοσαύρων των οποίων απολιθώματα ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 1877 από τον SW Williston . Η ονομασία προέρχεται από την ελληνική λέξη διπλός ( diplos ) και δοκός(docus). Diplodocus είναι οι πιο εύκολα αναγνωρίσιμοι δεινόσαυροι, με κλασικό σχήμα δεινοσαύρων,με μακρύ λαιμό και ουρά και τέσσερα ανθεκτικά πόδια.
Αυτό το γένος των δεινοσαύρων ζούσαν σε μια περιοχή της Γης που είναι τώρα η δυτική Βόρεια Αμερική στα τέλη του Jurassic περιόδου .Τα απολιθώματα Diplodocus είναι από τα πιο κοινά απολιθώματα δεινοσαύρων που βρέθηκαν σε μια ακολουθία θαλάσσιων και προσχωσιγενών ιζημάτων που δημιουργήθηκαν περίπου 155 έως 148 εκατ. ευρώ χρόνια πριν.

O Γαλαξίας Ανεμόμυλος

To ουράνιο τόξο του Γαλαξία Ανεμόμυλος (Pinwheel Galaxy Rainbow). 
Ο γαλαξίας Ανεμόμυλος (Pinwheel) είναι στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου . Είναι περίπου 70 τοις εκατό μεγαλύτερoς από ό,τι ο δικός μας γαλαξίας , με διάμετρο περίπου 170.000 έτη φωτός και βρίσκεται σε απόσταση 21 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη . Αυτό σημαίνει ότι το φως που βλέπουμε σε αυτή την εικόνα στα αριστερά το γαλαξία Ανεμόμυλου έφυγε από αυτόν 21 εκατομμύρια χρόνια πριν - πολλά εκατομμύρια χρόνια πριν οι άνθρωποι περπατήσουν στη Γη .

Αυτή η εικόνα του Γαλαξία Ανεμόμυλου , ή M101 , συνδυάζει δεδομένα στο υπέρυθρο , το ορατό ,στο υπεριώδες και τις ακτίνες X ,από τέσσερα διαστημικά τηλεσκόπια της NASA . Είναι σαν να βλέπουμε με μια κανονική κάμερα , μια φωτογραφική μηχανή υπεριώδους ακτινοβολίας, γυαλιά νυχτερινής όρασης και απεικόνιση ακτίνων Χ , όλα με τη μία !
Η εικόνα δείχνει ότι και τα νέα και τα μεγάλης ηλικίας αστέρια κατανέμονται ομοιόμορφα κατά μήκος των σφιχτά τυλιγμένων σπειροειδών βραχιόνων του M101 .
Τα κόκκινα χρώματα στην εικόνα δείχνουν υπέρυθρο φως, όπως φαίνεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer . Οι περιοχές αυτές δείχνουν τη θερμότητα που εκπέμπεται από περιοχές διαστημικής σκόνης του γαλαξία , όπου σχηματίζονται νέα αστέρια .
Το κίτρινο συστατικό είναι το ορατό φως , που παρατηρήθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble . Τα περισσότερα από αυτό το φως προέρχεται από αστέρια , και εντοπίζουν την ίδια σπειροειδή δομή όπως οι λωρίδες διαστημικής σκόνης ορατές στο υπέρυθρο .
Οι μπλε περιοχές δείχνουν υπεριώδες φως , που εκπέμφθηκε από θερμά νεαρά άστρα που σχηματίστηκαν περίπου 1 εκατομμύριο χρόνια πριν .Τέλος , οι θερμότερες περιοχές που εμφανίζονται με μοβ χρώμα , όπου το Παρατηρητήριο ακτίνων-Χ Chandra παρατήρησε την εκπομπή ακτίνων Χ από αστέρια που εξερράγησαν, Τις ακτίνες Χ εκπέμπει αέριο θερμοκρασίας εκατ. Βαθμών και το υλικό που συγκρούεται γύρω από τις μαύρες τρύπες .
πηγή:NASA

Ενα δαχτυλίδι αρραβώνων στο Διάστημα! Εκπληκτική ομοιότητα του νεφελώματος Abell 33 με διαμαντένιο κόσμημα

Το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή κατέγραψε μια πραγματικά καταπληκτική φωτογραφία του νεφελώματος Abell 33 που βρίσκεται σε απόσταση 2.5 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη.Το πλανητικό νεφέλωμα PN A66 33 -. Συνήθως γνωστό ως Abell 33, δημιουργήθηκε όταν ένα γήρασμένο αστέρι εκτόξευσε μακριά τα εξωτερικά του στρώματα, αυτη η όμορφη μπλε φούσκα κατά τύχη, ευθυγραμμίστηκε με ένα αστέρι στο προσκήνιο, και έχει μια παράξενη ομοιότητα με ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι αρραβώνων. Αυτό το κοσμικό στολίδι είναι ασυνήθιστα συμμετρικό, και φαίνεται να είναι σχεδόν κυκλικό στον ουρανό. Το ολοστρόγγυλα σχήμα είναι ασυνήθιστο για τα αντικείμενα αυτά - συνήθως κάτι διαταράσσει τη συμμετρία και προκαλεί το πλανητικό νεφέλωμα να εμφανιστεί με ακανόνιστα σχήμα.
Τα περισσότερα αστέρια με μάζες παρόμοιες με εκείνη του Ήλιου μας θα τελειώσουν τις ζωές τους ως λευκοί νάνοι – με μικρή πολύ πυκνή και ζεστή μάζα που σιγά-σιγά θα κρυώσει κατά τη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών. Στο δρόμο προς αυτή την τελική φάση της ζωής τους τα αστέρια ρίχνουν ατμόσφαιρες τους έξω στο χώρο και δημιουργούν τα λεγόμενα πλανητικά νεφελώματα, πολύχρωμα λαμπερά νέφη αερίου που περιβάλλουν τα μικρά, φωτεινά αστρικά λείψανα.
Το εντυπωσιακό φωτεινό αστέρι που βρίσκεται κατά μήκος του χείλους του νεφελώματος δημιουργεί μια όμορφη ψευδαίσθηση . Αυτό είναι απλά μια τυχαία ευθυγράμμιση - το αστέρι, που ονομάζεται HD 83535, βρίσκεται στο προσκήνιο του νεφελώματος, μεταξύ της Γης και Abell 33, ακριβώς στη σωστή θέση για να κάνουν αυτή την εικόνα ακόμα πιο όμορφη. Μαζί, HD 83535 και Abell 33 δημιουργούν ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι.
Το υπόλοιπο του άστρου-προγόνου ,του νεφελώματος Abell 33 , στο δρόμο του να γίνει ένας λευκός νάνος,,φαίνεται μόνο ελαφρώς εκτός κέντρου μέσα στο νεφέλωμα, ορατό σαν ένα μικρό λευκό μαργαριτάρι. Είναι ακόμα φωτεινό - πιο φωτεινό από τον Ήλιο μας - και εκπέμπει αρκετή υπεριώδη ακτινοβολία για να κάνει τη φούσκα που δημιουργήθηκε από την εκτόξευση της ατμόσφαιρας του ,να λάμπει. .
Το νεφέλωμα Abell 33 είναι μόνο ένα από τα 86 αντικείμενα που περιλαμβάνονται στο καταλογο των πλανητικών νεφελωμάτων που δημιούργησε ο αστρονόμος Τζορτζ Άμπελ το 1966

Τηλεσκόπιο «είδε βαρυτικά κύματα της Μεγάλης Έκρηξης» Εφόσον επιβεβαιωθεί, η ανακάλυψη θα είναι η μεγαλύτερη του αιώνα και πιθανότατα θα βραβευθεί με Νομπέλ

Τηλεσκόπιο που λειτουργεί σε βάση του Νότιου Πόλου ανίχνευσε για πρώτη φορά ρυτιδώσεις στον χωροχρόνο που εμφανίστηκαν μια στιγμή μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές. Εφόσον επιβεβαιωθεί, η ανακάλυψη θα είναι «η μεγαλύτερη του αιώνα» και πιθανότατα θα βραβευτεί με Νομπέλ, σχολιάζουν ανεξάρτητοι ειδικοί.

Τα σήματα που κατέγραψε το εξειδικευμένο τηλεσκόπιο BICEP στην Ανταρκτική φέρεται να είναι ίχνη από τα λεγόμενα βαρυτικά κύματα, η τελευταία ανεπιβεβαίωτη πρόβλεψη του Αλμπερτ Άινσταϊν.

Η ανίχνευσή τους αφενός θα δικαίωνε τον πατέρα της Σχετικότητας, αφετέρου θα προσέφερε στήριξη στη λεγόμενη θεωρία του πληθωρισμού, σύμφωνα με την οποία το νεογέννητο Σύμπαν πέρασε από μια φάση απότομης διόγκωσης.

Η θεωρία, η οποία προτάθηκε ως εξήγηση για την παρατηρούμενη ομοιογένεια του Σύμπαντος, είναι σήμερα αποδεκτή από τους περισσότερους κοσμολόγους και θεωρητικούς φυσικούς, παραμένει όμως αναπόδεικτη.

Τα αποτελέσματα του BICEP δεν έχουν υποβληθεί ακόμα για έλεγχο και δημοσίευση στον επιστημονικό Τύπο, αναρτήθηκαν όμως στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv. Οι ερευνητές υπολογίζουν μάλιστα την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων σε περισσότερο από πέντε σίγμα, κάτι που σημαίνει ότι η πιθανότητα να οφείλονται τα αποτελέσματα σε καθαρή τύχη είναι μία στα 3,5 εκατομμύρια.

Τα συμπεράσματα των ερευνητών θα πρέπει να επιβεβαιωθούν, ωστόσο «η ομάδα [των ερευνητών] φαίνεται πολύ αξιόπιστη και αυτό που είδαν φαίνεται σαφές» σχολίασε στο New Scientist ο κορυφαίος φυσικός Άλαν Γκουθ του MIT, του οποίου η ομάδα πρότεινε τη θεωρία του πληθωρισμού τη δεκαετία του 1980.

Ρυτιδώσεις στον χωροχρόνο

Τα βαρυτικά κύματα είναι θεωρητικές ρυτιδώσεις στο χωροχρόνο οι οποίες διαδίδονται σαν κύμα με την ταχύτητα του φωτός -ουσιαστικά συμπιέζουν το χώρο σε μία κατεύθυνση και τον τεντώνουν προς μια άλλη. Η ύπαρξή τους προβλέφθηκε τo 1916 από τον Άινσταϊν ως συνέπεια της Γενικής Σχετικότητας, μέχρι σήμερα όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί.

Βαρυτικά κύματα παράγονται θεωρητικά από επιταχυνόμενα αντικείμενα μεγάλης μάζας. Μπορούν για παράδειγμα να παραχθούν από μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων που κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο.

Η κίνησή τους προκαλεί παραμορφώσεις στην καμπυλότητα του χωροχρόνου, η οποία μπορεί θεωρητικά να γίνει αντιληπτή στη Γη ως αμυδρή μεταβολή στις διαστάσεις μεγάλων αντικειμένων.

Όμως αυτό που φέρεται να ανίχνευσαν οι ερευνητές του BICEP αφορά τα πρώτα βαρυτικά κύματα που εμφανίστηκαν στο Σύμπαν, γνωστά ως «αρχέγονα» βαρυτικά κύματα.

Αυτές οι «δίνες» στα μοτίβα πόλωσης της ακτινοβολίας CBM φέρεται να είναι ίχνη βαρυτικών κυμάτων (Πηγή: BICEP II)

Τα κύματα αυτά εμφανίστηκαν αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη και αρχικά πρέπει να είχαν πολύ μικρό μήκος κύματος. Οι κοσμολόγοι όμως έχουν προβλέψει ότι ο πληθωρισμός, δηλαδή η απότομη διόγκωση του χωροχρόνου που ξεκίνησε 10^-34 δευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, ουσιαστικά τέντωσε τα βαρυτικά κύματα και αύξησε το μήκος κύματος σε μετρήσιμα μεγέθη.

Ιχνη των «τεντωμένων» βαρυτικών κυμάτων

Το BICEP, το οποίο παρατηρεί τον ουρανό στο φάσμα των μικροκυμάτων, φέρεται να είδε τα ίχνη αυτών των «τεντωμένων» βαρυτικών κυμάτων στη λεγόμενη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (CBM): το αρχαίο υπόλειμμα μιας λάμψης που γέμισε τα πάντα όταν το νεαρό Σύμπαν έγινε ξαφνικά διαφανές περίπου 380.000 χρόνια μετά τη γέννησή του (σήμερα έχει ηλικία περίπου 13,8 δισ. ετών).

Συγκεκριμένα, το τηλεσκόπιο που βρίσκεται δίπλα στον αμερικανικό Σταθμό Άμουδσεν-Σκοτ στον Νότιο Πόλο, φέρεται να ανίχνευσε ίχνη των βαρυτικών κυμάτων από την πόλωση που προκαλούν στην ακτινοβολία CBM, δηλαδή τη μεταβολή στον προσανατολισμό των κυμάτων της ακτινοβολίας.

Όπως η ηλιακή ακτινοβολία πολώνεται καθώς σκεδάζεται (εκτρέπεται) από τα άτομα της ατμόσφαιρας, έτσι και η CBM πολώνεται καθώς σκεδάζεται από ηλεκτρόνια που συναντά στοn δρόμο της εδώ και 13,8 δισ. χρόνια. Τα βαρυτικά κύματα θα άλλαζαν το μοτίβο της πόλωσης και θα εμφανίζονταν ως «δίνες» που ονομάζονται B-modes.

Πρακτικά, όμως, η ανίχνευση αυτών των δινών είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση, αφού οι ερευνητές θα έπρεπε να αποκλείσουν τις παραμορφώσεις που προκαλεί η σκόνη στοn γαλαξία μας, η βαρύτητα άλλων γαλαξιών, ή τυχόν λαθών που εισάγει το ίδιο το τηλεσκόπιο.

Οι ερευνητές, όμως, λένε ότι πέρασαν τρία χρόνια αποκλείοντας αυτές τις εναλλακτικές εξηγήσεις.

Ισχυρό σήμα

Μάλιστα το σήμα που φέρεται να κατέγραψε το BICEP είναι ισχυρότερο από αυτό που προβλέπουν πολλά θεωρητικά μοντέλα, ένα χαρακτηριστικό που ίσως βοηθήσει τους θεωρητικούς φυσικούς να αποκλείσουν ορισμένα μοντέλα του πληθωρισμού.

Επιπλέον, τα αποτελέσματα δείχνουν να βρίσκονται σε συμφωνία με τις προβλέψεις της θεωρίας της ενοποίησης των δυνάμεων, σύμφωνα με την οποία όλες οι φυσικές δυνάμεις (βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητισμός, ασθενής και ισχυρή πυρηνική δύναμη) είναι εκφάνσεις μιας ενιαίας δύναμης που κυριαρχούσε τις πρώτες στιγμές ζωής του Σύμπαντος.

Θα περάσει όμως καιρός μέχρι να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα του BICEP. Περισσότερα στοιχεία ίσως προκύψουν από νέο χάρτη της ακτινοβολίας CBM από το νέο τηλεσκόπιο STP στην Ανταρκτική, το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Planck και το πείραμα Polarbear στη Χιλή.
Πηγή:To Bήμα

Το τηλεσκόπιο NuSTAR αποκαλύπτει το μυστήριο του πώς τα αστέρια εκρήγνυνται.

 Ο όρος υπερκαινοφανείς αστέρες ή σουπερνόβα (supernova) αναφέρεται σε διάφορους τύπους εκρήξεων που συμβαίνουν στο τέλος της ζωής των αστέρων κατά τις οποίες παράγουν εξαιρετικά φωτεινά αντικείμενα, αποτελούμενα απόπλάσμα, (ιονισμένη ύλη) και των οποίων η αρχική φωτεινότητά τους στη συνέχεια αδυνατίζει μέχρι του σημείου της αφάνειας μέσα σε λίγους μήνες.

Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στην αστρονομία , πώς τα αστέρια στο τέλος της ζωής τους καταλήγουν σε εκρήξεις σουπερνόβα.τελικά αποκαλύπτεται με τη βοήθεια του Φασματοσκοπίου Πυρήνων της NASA, (NuSTAR). Το παρατηρητήριο υψηλής ενέργειας ακτίνων Χ έχει δημιουργήσει τον πρώτο χάρτη του ραδιενεργού υλικού σε ένα κατάλοιπο υπερκαινοφανούς. Τα αποτελέσματα από ένα απομεινάρι που ονομάζεται Κασσιόπη Α (Cas A), αποκαλύπτουν πώς κρουστικά κύματα ενδέχεται να διαρρηγνύουν τα τεράστια αστέρια όταν πεθαίνουν.Οι υπερκαινοφανείς αστέρες (supernova) τροφοδοτούν το σύμπαν με πολλά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του χρυσού που χρησιμοποιούμε σε κοσμήματα, του ασβεστίου στα οστά και του σιδήρου στο αίμα.

"Γαλαξίας Πυροτεχνημάτων ."

Ο NGC 6946 είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας περίπου 22 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. Τον περασμένο αιώνα,παρατηρήθηκε να έχουν εκραγεί οκτώ σουπερνόβα σε αυτό το γαλαξία.Οι παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου Chandra , αποκάλυψαν τρία από τα παλαιότερα σουπερνόβα που έχουν εντοπιστεί ποτέ στις ακτίνες X, δίνοντας μεγαλύτερη αξιοπιστία στο ψευδώνυμό "Γαλαξίας Πυροτεχνημάτων ." Αυτή η σύνθετη εικόνα περιλαμβάνει επίσης οπτικά δεδομένα από το Παρατηρητήριο Gemini σε κόκκινο, κίτρινο και κυανούν.

ICE 434 NEBULA

IC 434 είναι ένα φωτεινό νεφέλωμα εκπομπής στον αστερισμό του Ωρίωνα . Ανακαλύφθηκε στις 1η Φεβρουαρίου 1786 από τον William Herschel .Περιλαμβάνει το σκοτεινό Νεφέλωμα Horsehead(Horsehead Nebula) και το νεφέλωμα της Φλόγας(Flame Nebula). Το νεφέλωμα Horsehead είναι σε απόσταση περίπου 1500 έτη φωτός από τη Γη. Είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα νεφελώματα λόγω του σχήματος του σύννεφου σκοτεινής σκόνης και αερίων που στροβιλίζονται, το οποίο έχει κάποια ομοιότητα με κεφάλι αλόγου όταν το βλέπουμε από τη Γη. Το σκοτεινό σύννεφο σκόνης και αερίου είναι μια περιοχή στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα , όπου ο σχηματισμός των άστρων λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή. Μια περιοχή του νεφελώματος που σχηματίζονται αστέρια και είναι γνωστή ως ένα αστρικό βρεφοκομείο , μπορεί να περιέχει πάνω από 100 γνωστά οργανικά και ανόργανα αέρια, καθώς και η σκόνη που αποτελείται από μεγάλα και σύνθετα οργανικά μόρια. Η περιοχή του νεφελώματος του Ωρίωνα που περιέχει το Horsehead είναι ένα αστρικό βρεφοκομείo.

Οι δίδυμοι μαθουσάλες του Σύμπαντος

Νέα εικόνα δύο «διάσημων» κβάζαρ που λάμπουν επί 14 δισ. έτη!

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εικόνα που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από δύο κβάζαρ που βρίσκονται κυριολεκτικά στην… αρχή του Κόσμου. Σύμφωνα με τους αστρονόμους τα δύο λαμπρά αντικείμενα γεννήθηκαν αμέσως μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.

Αρχαία και φωτεινά

Τα κβάζαρ είναι μακρινά και λαμπρά αντικείμενα του Σύμπαντος, που το καθένα  εκπέμπει ενέργεια εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από έναν γιγάντιο γαλαξία. Πρωτοανακαλύφθηκαν το 1960, όταν οι αστρονόμοι έψαχναν για πολύ ισχυρές ραδιοπηγές. Για αυτόν το λόγο ονομάστηκαν QUAsi-stellAR (ημιαστρικές ραδιοπηγές) ή ημιαστέρες.

Σήμερα ξέρουμε πως δεν έχουν καμιά ομοιότητα με τους αστέρες αν και στις φωτογραφίες μοιάζουν. Η μελέτη τους είναι ιδιαίτερα σημαντική λόγω της εικόνας που σχηματίζουμε για τα αρχαιότερα αντικείμενα του Σύμπαντος.

Δημιουργήθηκαν στο αρχέγονο Σύμπαν και η ηλικία τους συγκρίνεται με αυτή του ίδιου του Σύμπαντος. Αν και υπήρχαν πολλές θεωρίες για την προέλευσή τους η κυρίαρχη επιστημονική άποψη είναι πως τα κβάζαρ είναι πυρήνες γαλαξιών που περιέχουν στο κέντρο τους μια μεγάλη μαύρη τρύπα.

Πανάρχαιο δίδυμο

Τα δύο κβάζαρ που βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο εντοπίστηκαν το 1979. Λόγω του ότι οι ιδιότητές τους είναι όμοιες με εκπληκτικό και ανεξήγητο τρόπο, οι αστρονόμοι καταλήγουν να μιλούν για ένα και μόνο κοσμικό αντικείμενο. 

Το δίδυμο των κβάζαρ έχει λάβει την κωδική ονομασία QSO 0957+561 αλλά είναι περισσότερο γνωστό ως «Δίδυμα Κβάζαρ». Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι το δίδυμο βρίσκεται σε απόσταση που προσεγγίζει τα 14 δισ. έτη φωτός γεγονός που σημαίνει ότι είναι εκ των πρώτων αντικειμένων που δημιουργήθηκαν στο Σύμπαν. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι η Μεγάλη Εκρηξη από την οποία προέκυψε το Σύμπαν συνέβη πριν από 13.8 δισ. έτη.

Πηγή: Το Bήμα

Ν49 κατάλοιπο ενός υπερκαινοφανούς αστέρα (supernova)

To N49 είναι ένα κατάλοιπο υπερκαινοφανούς αστέρα (supernova)που βρίσκεται μέσα στο Μεγάλο  Nεφέλωμα του Μαγγελάνου , ένα δορυφορικό γαλαξία του Γαλαξία μας.

Δεδομένα ακτίνων-Χ από το  τηλεσκόπιο της ΝΑSA Chandra (μπλε) αποκαλύπτουν την παρουσία ενός αντικειμένου σε σχήμα  σφαίρας  προς τα κάτω δεξιά της εικόνας.

Αυτή η "σφαίρα", που   ταξιδεύει με ταχύτητα  5.000.000 μίλια ανά ώρα, είναι το αποδεικτικό στοιχείο ότι η έκρηξη του υπερκαινοφανούς αστέρα ήταν εξαιρετικά ασύμμετρη.

Το πείραμα της Υδρας

Ο Χρήστος Ζερεφός καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας ,προχώρησε σε ένα πείραμα επιστρατεύοντας έναν συνάδελφό του στην Ακαδημία Αθηνών, τον ζωγράφο Παναγιώτη Τέτση. Ο σπουδαίος ζωγράφος, εκλήθη να ζωγραφίσει επί δύο συνεχόμενες ημέρες το δειλινό από την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Υδρα. Εκείνο που δεν γνώριζε ο Τέτσης ήταν ότι τη μία ημέρα η ατμόσφαιρα ήταν επηρεασμένη από τη σκόνη της Σαχάρας και την επομένη είχε καθαρίσει. Οι τέσσερις ακουαρέλες που ζωγράφισε τα δυο δειλινά του Ιουνίου του 2010 διέφεραν εντυπωσιακά. Όταν μετρήθηκαν με τη μέθοδο του πηλίκου κόκκινου προς πράσινο, τα αποτελέσματα βρέθηκαν να ταιριάζουν με τις ψηφιακές μετρήσεις. «Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν έχουμε μαρτυρίες ότι έχει συμβεί ηφαιστειακή έκρηξη κι όμως παρατηρούμε να υπάρχουν στους πίνακες ενδείξεις συσσώρευσης αιωρούμενων σωματιδίων σε εποχές που δεν υπήρχε ατμοσφαιρική ρύπανση. 

Πρέπει τώρα να εξετάσουμε αν υπήρξε κάποια έκρηξη που δεν είναι καταγεγραμμένη. Είναι σαφές πάντως ότι με τον τρόπο αυτόν μπορούμε να συμπληρώσουμε τις χρονοσειρές και να δούμε πώς εξελίχθηκαν τα αιωρούμενα σωματίδια στην Ευρώπη αλλά και σε όλη τη Γη», καταλήγει ο κ. Ζερεφός. Σε μια ενδιαφέρουσα διάλεξη ο κ.Ζερεφός παρουσίασε την ερευνητική του εργασία στο Μέγαρο Μουσικής.,παρουσία και του Ζωγράφου Παναγιώτη Τέτση..Όπου παντρεύτηκαν η ζωγραφική με την επιστήμη.Φυσικά την παράσταση έκλεψε ο ζωγράφος ,γλαφυρότατος ,διασκεδαστικός ,ονειροπόλος ο οποίος έχει τη φήμη του κολορίστα.Ο Ζερεφός μιλούσε για την ερευνητική του εργασία πάνω στα χρώματα του ουρανού που δημιουργούν τα μικροσωματίδια.Είναι χαρακτηριστικά τα χρώματα του ουρανού στην Ανατολή και Δύση του Ηλίου.

Γιατί εξαφανίζεται το μπλε και έχουμε το πορφυρούν.?Διότι στη Δύση ή στην Ανατολή σκεδάζεται περισσότερο το μπλε πάνω στα μικροσωματίδια επειδή διανύει μεγαλύτερη διαδρομή και υφίστανται μικρότερη σκέδαση το κόκκινο, το πράσινο ,το κίτρινο που η μίξη τους στο μάτι μας δημιουργεί την εικόνα του πορφυρού.Οι αποχρώσεις των χρωμάτων του ουρανού επηρεάζονται από τα μικροσωματίδια που αιωρούνται στην Ατμόσφαιρα.Ο Ζερεφός έκανε ανάλυση του χρώματος φασματοσκοπικά και βρήκε τη σχέση κόκκινου προς πράσινο ανάλογα με τα μικροσωματίδια στον ουρανό που μπορουν να προκληθούν από διάφορες αιτίες πχ έκρηξη ηφαιστείου .Μελέτησε αντίστοιχα τους πίνακες που δημιουργησαν ζωγράφοι στο παρελθόν όταν δημιουργούνται τέτοια φυσικά φαινόμενα και βρήκε την αναλογια κόκκινου προς πράσινο .

Η σχέση κόκκινου προς πράσινο δείχνει την κατάσταση της ατμόσφαιρας την εποχή που δημιουργήθηκε το έργο ζωγραφικής.Προκύπτουν σημαντικές περιβαλλοντικές πληροφορίες μέσα από τη μελέτη των χρωμάτων στον ουρανό κατά τη δύση του ηλίου, έτσι όπως τα απέδωσαν στους πίνακές τους διάσημοι ζωγράφοι των περασμένων πέντε αιώνων (Τέρνερ, Ντεγκά, Κλιμτ, Ρενουάρ, Ρόμπινσον, Ντελακρουά, Μονέ, Ρούμπενς, Ρέμπραντ, βαν Ντάικ κ.ά.). 

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο καθηγητής Ζερεφός «αυτή η ανακάλυψη είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας του πιο σπουδαίου οπτικού οργάνου, του ανθρώπινου οφθαλμού, που μαζί με το ταλέντο και την ψυχή του καλλιτέχνη οδηγούν από κοινού στην καλλιτεχνική δημιουργία. Όταν δε οι πίνακες αναλυθούν σε κόκκινο και σε πράσινο, περιέχουν πληροφορίες τις οποίες αναγνώρισε ο οφθαλμός, ακόμα και εν αγνοία του ζωγράφου και οι οποίες είναι αντικειμενικές και ανεξάρτητες από τη Σχολή, το στυλ ακόμα και την ψυχική διάθεση του καλλιτέχνη»

H φωτό του ουρανού είναι από τα blogs :

Π.....Ξωτικό    και Margo...

ΜΑΝΤΙΝΕΗ ΕΡΑΤΙΝΕΗ

Για τη Μαντινεία κάνει λόγο για πρώτη φορά ο Όμηρος στην Ιλιάδα και την χαρακτηρίζει σαν χώρα  «ΜΑΝΤΙΝΕΗ ΕΡΑΤΙΝΕΗ»,δηλαδή Μαντινεία η Αξιαγάπητη.

Στην Αρχαία Μαντινεία αναφέρεται ο περιηγητής Ιστορικός ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ στο έργο του ΑΡΚΑΔΙΚΑ VII.H Aρχαία Μαντινεία πρέπει να κτίστηκε το 1200πχ,βρισκόταν στα Βόρεια του Αρκαδικού οροπεδίου ανάμεσα στο όρος Μαίναλο και Αρτεμίσιο 15 χιλ Βόρεια της Τρίπολης.

Τη πόλη ίδρυσε σύμφωνα με τη Μυθολογία η Αντινόη.   Η ΑΝΤΙΝΟΗ ήταν η μεγαλύτερη από τις δύο κόρες του ΚΗΦΕΑ, του δευτερότοκου γιου του ΑΛΕΟΥ, του 7ου βασιλιά της αρχαίας ΑΡΚΑΔΙΑΣ.  Ο ΚΗΦΕΑΣ δεν κληρονόμησε το βασίλειο των ΑΡΚΑΔΩΝ, αλλά παίρνοντας μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία, κατέλαβε μία τεράστια έκταση (χώρα των ΚΑΦΥΩΝ την ονόμασαν), την οποία και διαμοίρασε στους είκοσι γιους του, παραγκωνίζοντας τις μόνο δύο κόρες του ΑΝΤΙΝΟΗ και ΣΤΕΡΟΠΗ. Η ΑΝΤΙΝΟΗ θεωρώντας ότι η ίδια και η αδερφή της αδικήθηκαν, τσακώθηκε με τον πατέρα της και τελικά του απέσπασε την υπόσχεση να της διαθέσει όποια τοποθεσία επέλεγε για ίδρυση της πόλης της , αρκεί να είχε μαζί της αρκετούς αποίκους. (Ο ΚΗΦΕΑΣ ήταν σίγουρος ότι κανένας δεν θα δεχόταν να ακολουθήσει μία γυναίκα). Η ΑΝΤΙΝΟΗ όμως δεν επέλεξε κανέναν άνδρα. Επέλεξε τις συζύγους όσων επαγγελματιών θα χρειάζονταν η νέα πόλη, τάζοντάς τους προνόμια, και εκείνες έπεισαν (ή κατά άλλους εκβίασαν) τους συζύγους τους, κι έτσι ένα σεβαστό πλήθος την ακολούθησε στην επιλογή νέας πατρίδας. Η ΑΝΤΙΝΟΗ, οδηγημένη από έναν παλιό χρησμό, ακολούθησε ένα μεγάλο φίδι επί δύο μερόνυχτα κι όταν αυτό σταμάτησε να ξεκουραστεί κοντά σ’ ένα ποτάμι, (ΟΦΙΣ ονομάστηκε το ποτάμι), η ΑΝΤΙΝΟΗ είχε βρει την πόλη της. ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ την ονόμασε σε ανάμνηση του χρησμού που την οδήγησε εκεί (και μαντείο ίδρυσε εκεί που στάθηκε το φίδι). Η ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ είχε ανέκαθεν ιδιαίτερο καθεστώς για τις γυναίκες, μέχρι τα Ρωμαϊκά χρόνια. Ο τάφος της ΑΝΤΙΝΟΗΣ, ένα μεγαλοπρεπές μνημείο κοντά στο θέατρο της πόλης, ονομαζόταν «ΕΣΤΙΑ ΚΟΙΝΗ», και της αποδίδονταν τιμές για αιώνες. Κοντά σε αυτό το μνημείο στήθηκε αργότερα η επιτάφια στήλη του ΓΡΥΛΟΥ, γιου του στρατηγού και συγγραφέα του έργου «Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ», ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ, που σκοτώθηκε πολεμώντας με τους ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ στην μάχη της ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ το 362 π.χ.  

Η Μαντινεία ήταν μια πόλη κράτος που η ευημερία της εξιαρτιόταν άμεσα από την ολιγαρχική Σπάρτη.Ισχυρός ανταγωνιστής  για την απόκτηση της εύφορης πεδιάδας στου Αρκαδικού οροπεδιου στα Νότια ήταν η Τεγέα.Το 496 πχ η Σπάρτη έκανε επίθεση στην Αρκαδία. Και η  Μαντινεία τίθεται υπό τη κηδεμονία της Σπάρτης.Το 431-404 πΧ σαν σύμμαχος της Σπάρτης μπαίνει στο Πελοποννησιακό πόλεμο.Στην περιοχή της Αρχαίας Μαντινείας ,ανασκαφές για πρώτη φορά έγινα το 1887-89 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή .Βρέθηκαν,το τείχος,η αγορά,το βουλευτήριο,το θέατρο,ο Ναός του Δία Σωτήρα,το Ηραίο.Ο τάφος της Αντινόης.

Πηγή:Iστορική και Αρχαιολογική Ανασκόπηση ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ.-1976

Ιωάννας Αλεξοπούλου-Ιστορικού Αρχαιολόγου

Θηλυκιές οι θηλιές του κόσμου

Σήμερα 9/5 η blogger ποιήτρια Κάκια Παυλίδου γνωστή στο τόπο της  στα Γιαννιτσά, δοκίμασε να λάμψει το άστρο της στον δύσκολο και απαιτητικό Αττικό Ουρανό.
Παρουσίασε στις 7.30 μμ στο πολυχώρο "Αίτιο" κοντά στην Ακρόπολη τη ποιητική της συλλογή "Θηλυκιές οι θηλιές του κόσμου".
Η ποίηση της είναι κύρια ερωτική,υπαρξιακή και ονειρική.Έχει ένα ιδιαίτερο ύφος γραφής,η ποίηση της είναι μια επίμονη άσκηση του νου για τον αναγνώστη.Σε αυτό απαντά με την αφιέρωση που μου έκανε με την έκφραση: "Δεν καλπάζουν τα κείμενα αν δεν τα ιππεύσουν Μάτια Ατίθασα".
Παραθέτω δυο στροφές από το ποίημα της " Παράκτιο φιλί" που έχει αποσπάσει  βραβείο στίχου.




Εκείνη που...
..τράβηξε ίνα απ τις φλέβας σου κλωστή
και σε ξηλώνει κάθε νύχτα και σε ράβει ΄
σαν να σαι υδάτινο στο σώμα της πανί
απ τον παράδεισο απλωμένο ως τον Άδη

Σ' το χαν ψελλίσει οι παλιοί οι ναυτικοί
όταν σε είδαν να παίζεις με κοχύλια
πως το παράκτιο του έρωτα φιλί
κρύβει πνιγμούς ...από Γυναίκας χείλια.

Ο θρήνος της Μάνας

Οίμοι, φώς του κόσμου!

οίμοι, φως το εμόν!
Ιησού μου ποθεινότατε έκραζον,
η Παρθένος, θρηνωδούσα γοερώς.
Ώ Θεέ και Λόγε,ω χαρά η εμή,
πώς ενέγκω σου ταφήν την τριήμερον;
Νυν σπαράττομαι τα σπλάγχνα, μητρικώς.

Τη τριανταφυλλιά την έχω φυτέψει πριν τρία χρόνια με μόσχευμα από γειτονικό κήπο δεν ήξερα το χρώμα της.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΓΕΛ ΚΑΡΕΑ ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ " ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟ Γ' ΡΑΙΧ"

 Tη παράσταση σκηνοθέτησε ο ηθοποιός Μ.ΣAΡΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ καθηγητής Θεατρολογίας στο σχολείο.

Την Οργάνωση είχαν η οικονομολόγος  Α.ΑΡΜΑΓΟΥ και ο Β.ΚΑΤΣΙΚΟΝΟΥΡΗΣ θεατρικός συγγραφέας του έργου" Το Γάλα" καθηγητές στο σχολείο.
Το θεατρικό έργο του Μπρέχτ διαπραγματεύεται τις συνέπειες του φασισμού στη συμπεριφορά των  ανθρώπων,στην εισαγωγή του έργου μέσω videowall γίνεται αναφορά στο ιστορικό πλαίσιο,πως από τη Δημοκρατία της Βαιμάρης έφτασαν στη Χιτλερική Γερμανία.Το έργο είναι διαχρονικό και μας υποδεικνύει πόσο εύκολο είναι να διολισθήσει η κοινωνία στο φασισμό κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες που εμφανίστηκαν και στη σημερινή Ελλάδα.

ΣΥΝΘΕΣΗ

                                                                                                                                                                                       

Ήταν εξοχικό στη δεκαετία του 60.
Τώρα μέσα στη πόλη δείχνει πως ήταν τα Βριλήσσια.Γλίτωσε την αντιπαροχή.

Για πόσο όμως? Η οικονομική κρίση ίσως  επιβράδυνε τη μετατροπή του σε πολυκατοικία.