α Kενταύρου: ΦΑΡΟΙ

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

ΦΑΡΟΙ

18 σχόλια:

kariatida62 είπε...: Δεν είναι ενας απλός φάρος, είναι η ανθρώπινη αντίσταση στην κοσμογονία!!!; 10 Φεβρουαρίου 2010 στις 10:23 μ.μ.
$fractal$ fractal είπε...: Μια ιδέα από τα όσα τραβούν οι ανα τους αιώνες "φαροι"; 10 Φεβρουαρίου 2010 στις 10:34 μ.μ.
a-kentavrou είπε...: Φάρος και ο άνθρωπος και γύρω του λυσσομανά η θάλασσα του εξωτερικού κόσμου και η ποιό βίαιη και ορμητική η θάλασσα του εσωτερικού του κόσμου.
Κariadida62,fractal ευχαριστώ για τη βραδινή σας επίσκεψη.; 10 Φεβρουαρίου 2010 στις 11:22 μ.μ.
Unknown είπε...: η διαφορα του ανθρωπου απο τον φαρο ειναι η επιδραση που εχουν τα κυματα πανω στον κεθενα:
Σε καθε κυμα ο φαρος χανει λιγο λιγο την αντοχη του, ενω ο ανθρωπος οχι απλα δεν φθειρεται, αλλα βγαινει δυνατοτερος.

καλη συνεχεια!; 11 Φεβρουαρίου 2010 στις 12:07 π.μ.
A.G.Selena είπε...: Πωωωωωω!!!Τι ομορφιά είναι αυτή?!?!
Να ήμουν μέσα σε έναν!
Βαθιά στην αγκαλιά της μάνας!!!

Καλό σου βράδυ!
Με μάγεψες!
Φιλιά!; 11 Φεβρουαρίου 2010 στις 5:23 π.μ.
Dimos είπε...: Ωραίο το βίντεο... με ταξίδεψε... Αλλά σε αντίθεση με τους προλαλήσαντες αναγνώστες, εμένα μου δημιούργησε (παραδόξως) και μια πιο σκοτεινή φαντασιακή εικόνα, γιατί μου θύμισε το ονειρικό αλλά και τρομώδες διήγημα του H. P. Lovecraft "Το άσπρο καράβι", όπου κεντρικός ήρωας είναι ένας φαροφύλακας.; 11 Φεβρουαρίου 2010 στις 4:06 μ.μ.
α Κενταύρου είπε...: Aγαπητή Faye χαίρομαι που μετά από τόσο καιρό επικοινωνονούμε.Ελπίζω φεύγοντας από κοντά μας, σου δώσαμε τα εφόδια ,κυρίως η κοινή μας φίλη Αντιγόνη,να αντέξεις τα άγρια κύματα της ζωής και να σε κάνανε δυνατή.; 11 Φεβρουαρίου 2010 στις 4:35 μ.μ.
α Κενταύρου είπε...: selena
Αν το δείς διαφορετικά είναι ο άγριος βίαιος εναγκαλισμός του παθιασμένου έρωτα....; 11 Φεβρουαρίου 2010 στις 4:39 μ.μ.
α Κενταύρου είπε...: Dimo
Εχω μείνει έκπληκτος με πόσο διαφορετικό τρόπο βιώνουμε την βίαιη επίθεση των κυμάτων στο Φάρο..Το Video αυτό ήρθε σε μένα με τίτλο:
Zητείται Φαροφύλακας.Ο τίτλος αυτός παραπέμπει σε απλές καθημερινές σκέψεις.Δεν μου άρεσε άλλαξα τίτλο γιατί μέσα μου η βιαιότητα των κυμάτων με οδηγούσε σε άλλες σκέψεις,διαπίστωσα ότι κανένας δεν έμεινε στην εικόνα της μανιασμένης θάλασσας.; 11 Φεβρουαρίου 2010 στις 5:06 μ.μ.
Unknown είπε...: Τωρα, μετα απο 6 χρονια αρχιζω να βλεπω τα αποτελεσματα! Τελικα το μονο πραγμα που μου εχει λειψει απο το σχολειο, ειναι οι καθηγητες.. και ειναι κατι που καταφερε μονο του Καρεα, γιατι ειχα αλλαξει αρκετα σχολεια μεχρι τοτε. Μακαρι να συνεχισετε ολοι σας, για πολλα χρονια ακομα, να εμπνεετε τα παιδια! Αυτο το "καποτε θα καταλαβουν" ειναι αληθεια! :); 11 Φεβρουαρίου 2010 στις 7:22 μ.μ.
Dimos είπε...: Αλήθεια, και εμένα μου έμεινε εξίσου η εικόνα των μανιασμένων κυμάτων και οι εικόνες των θαλασσοδαρμένων φάρων. Στο διήγημα στο οποίο κάνω αναφορά ενυπάρχουν με την ίδια δύναμη και οι δύο εικόνες.; 11 Φεβρουαρίου 2010 στις 7:55 μ.μ.
A.G.Selena είπε...: Θα συμφωνήσω!Θα μπορούσε βέβαια να είναι πάρα πολλά ακόμα.Αλλά ομολογώ ότι ήταν στη σκέψη μου πριν αφήσω στο σχόλιο μου.Επέλεξα τελικά την αγκαλιά της μάνας γιατί για μένα η θάλασσα είναι μάνα!Ακόμα και όταν είναι αγριεμένη!Κάπου είχα γράψει για εκείνη στο μπλογκ μου.Ίσως αν το διαβάσεις να καταλάβεις :)

Και τώρα θα γκρινιάξω!!!(προειδοποιώ!!!)
Καλέ μου βάλε να έρχοντε οι ειδοποιήσεις από τα σχόλια σου.Με δυσκολεύει λίγο γιατί κάποιες φορές δε μπορώ να μπω στο μπλογκ (κολλάει το άτιμο) οπότε δε μπορώ να δω και τις απαντήσεις σου.

Πολλά είπα πάλι :Ρ
Φιλιά πολλά!Καλό σου βράδυ!; 12 Φεβρουαρίου 2010 στις 4:36 π.μ.
$fractal$ fractal είπε...: http://www.youtube.com/watch?v=UABb6Lg6Ucg&NR=1

Επειδή βρίσκομαι σε εμπόλεμη κατάσταση δεν μπορώ να φύγω δευερόλεπτο από το επιχειρησιακό πεδίο.
Αφήνω κατιτίς και εξαφανίζομαι.; 12 Φεβρουαρίου 2010 στις 12:35 μ.μ.
$fractal$ fractal είπε...: http://www.youtube.com/watch?v=UpOP7b5e410

Και καλό ταξείδι......; 12 Φεβρουαρίου 2010 στις 5:29 μ.μ.
a-kentavrou είπε...: fractal ήχοι,φως,χρώματα,ανατολίτικο άρωμα, ευχαριστώ.; 12 Φεβρουαρίου 2010 στις 6:25 μ.μ.
Μικρές ανάσες είπε...: Μου θύμησες τα φοιτητηικά μου χρόνια στο Εδιμβούργο. Είχα μια τέτοια εικόνα για αφίσα στο δωμάτιο μου.... Κάποιες μέρες με αγρίευε η αγριοτήτα της φύσης και κάποιες άλλες με παρηγορούσε το ξέσπασμα...; 12 Φεβρουαρίου 2010 στις 9:31 μ.μ.
Γιώργος είπε...: Τους φάρους σου τους λάτρεψα
γιατί το δρόμο δείχνουν,
οι πέτρες μες στα κύματα
τo φως σα πέπλο ρίχνουν!!

Τα μουσικά μου σέβη φίλε!

G; 14 Φεβρουαρίου 2010 στις 5:36 μ.μ.
α Κενταύρου είπε...: Φίλε Γιώργο
Θαυμάσια εσύ πάντα μουσικά,τη τέχνη σου και τα μάτια σου.; 14 Φεβρουαρίου 2010 στις 9:56 μ.μ.