Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Η ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Από τις πιό ενδιαφέρουσες διηγήσεις που διεγείρουν την ανθρώπινη φαντασία είναι η εξιστόρηση της εξέλιξης του σύμπαντος από τη στιγμή της δημιουργίας του μέχρι σήμερα.Όπως είναι φανερό μιλώντας για την ιστορία του σύμπαντος θεωρούμε δεδομένο ότι το σύμπαν είχε μια συγκεκριμένη αρχή γέννησης ,όπως ακριβώς ένα παιδί.Ως εκ τούτου μια συγκεκριμένη και πρακτικά μετρήσιμη ηλικία,δηλαδή μια χρονική περίοδο ύπαρξης.
Η έννοια της ηλικίας του σύμπαντος είναι ένα πλαστό κατασκεύασμα της ανθρώπινης επιστήμης και δεν ανταποκρίνεται στην ουσία της πραγματικότητας.
Η απόδειξη της αλήθειας είναι πολύ εύκολη.
Σύμφωνα με τη θεωρία της μεγάλης έκρηξης ,το σύμπαν από τη στιγμή της έκρηξης άρχισε να διαστέλλεται ,που σημαίνει όταν αυξάνεται η ακτίνα του σύμπαντος ταυτόχρονα μεταβάλλεται η καμπυλότητα του χώρου και η πυκνότητα της ύλης.Αυτό σημαίνει σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας μεταβολή εκείνης της ποσότητας που σήμερα την ονομάζουμε  δευτερόλεπτο χρόνου,δηλαδή η διάρκεια του δευτερολέπτου κατά της διάφορες περιόδους της ζωής του σύμπαντος διαρκούσε περισσότερο ή λιγότερο ανάλογα με τη πυκνότητα της ύλης και τη καμπυλότητα του χώρου.
Δεχόμαστε ότι κατα τις πρώτες στιγμές η πυκνότητα και η καμπυλότητα του χώρου ήταν άπειρη, επομένως η διάρκεια του δευτερολέπτου ήταν άπειρη.
Τι εννοούμε λοιπόν όταν αναφερόμαστε στη ηλικία του σύμπαντος σχεδόν τίποτα.
Αφού η ηλικία αυτή είναι ένα άθροισμα δευτερολέπτων διαφορετικής διάρκειας,όπου η αρχική διάρκεια είναι άπειρη.
Η συζήτηση λοιπόν της ηλικίας του σύμπαντος μόνο φιλοσοφική αξία μπορεί να έχει.
Αυτό γίνεται για να επιβεβαιωθεί πλαστά ,η κοινή ανθρώπινη αντίληψη ότι η Νευτώνια Φυσική και η Ευκλείδια Γεωμετρία συνεχίζουν να κυριαρχούν στην ερμηνεία των μεγάλων κοσμικών δομών της ύλης που είναι το σύμπαν.
Γνωρίζουμε όμως ότι από το 1905 που ο Αϊνστάιν δημιούργησε τη Γενική Θεωρία τηςΣχετικότητας δεν ισχύει η αντίληψη αυτή.
Οταν λοιπόν σήμερα λέμε ηλικία του σύμπαντος ,δεν είναι η ηλικία του σύμπαντος από την υποτιθέμενη έναρξη του σύμπαντος που μπορεί να μην υπάρχει ,αλλά την ηλικία των αρχαιοτέρων αστέρων που αρχίζει από τη στιγμή της δημιουργίας τους και δεν ταυτίζεται με την στιγμή της μεγάλης έκρηξης.
Αυτή η ηλικία βρέθηκε να είναι περίπου 13,5 δισεκατομύρια χρόνια.
Το 1920 ο Εdwin Hubble ανακάλυψε τη διαστολή του σύμπαντος, βρήκε ότι οι γαλαξίες απομακρύνονται με ταχύτητα , που είναι ανάλογη της απόστασης τους από τη Γη.
Η απόσταση των γαλαξιών βρίσκεται μέσω των κηφείδων αστέρων .Οι κηφείδες αστέρες έχουν μεταβλητή λαμπρότητα ,από τη περίοδο της μεταβολής υπολογίζουμε την απόσταση τους και επομένως και την απόσταση του γαλαξία .Έτσι βρέθηκε η ηλικία του σύμπαντος μεταξύ 7 και 20 δισ. χρόνια.Τα επίγεια τηλεσκόπια αδυνατούσαν να παρατηρήσουν λόγω της ατμόσφαιρας απομακρυσμένους κηφείδες γαλαξιών.Όταν τοποθετήθηκε στο διάστημα το τηλεσκόπιο Ηubble βρέθηκαν γαλαξίες σε μεγαλύτερες αποστάσεις ,οπότε υπολογίστηκε η ηλικία του σύμπαντος με μεγαλύτερη ακρίβεια.                                Γαλαξίας ΝGC 4603
Το 1996-1997 οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν 50 κηφείδες στο γαλαξία NGC4603 προσδιορίζοντας την  απόσταση του 108 εκατομμύρια έτη φωτός.Αυξάνοντας και την ακρίβεια υπολογισμού της ηλικίας του σύμπαντος.
Η ηλικία αυτή επιβεβαιώθηκε και με άλλη μέθοδο.
Το 2003 χαρτογραφήθηκε η ακτινοβολία που εκπέμπεται από όλα τα σημεία του ουρανού και δημιουργήθηκε πριν δημιουργηθούν τα αστέρια.
Αυτή η ακτινοβολία που λέγεται κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων υποβάθρου(CMB),είναι απομεινάρι της θερμότητας από τη μεγάλη έκρηξη.
Η ανίχνευση αυτής της ακτινοβολίας είναι από τα μεγαλύτερa επιτεύγματα της Ραδιοαστρονομίας .
Σύμφωνα λοιπόν με τις εκτιμήσεις που έγιναν από αυτή  την ακτινοβολία η ηλικία του σύμπαντος είναι 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια με αβεβαιότητα 200 εκατομμύρια χρόνια.

Εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble: Διπλός γαλαξίας NGC5194 σπειροειδής με διάμετρο 60000 έτη φωτός  και ο σφαιρικός NGC5195.Απόσταση ζεύγους 31 εκατομμύρια έτη φωτός.
Πηγές:1)Στράτος Θεοδοσίου Καθηγητής Πανεπιστημίου-Αστροφυσικός,Σειρά διαλέξεων
           2)Ιστοσελίδα της NASA
           3)wikipedia

7 σχόλια:

Dimos είπε...

Πράγματι, μιλώντας για την ηλικία του Σύμπαντος μιλάμε ουσιαστικά για την ηλικία των γεροντότερων αστεριών, αφού τόσο ο Χρόνος όσο και ο Χώρος, την στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης και λίγο πιο μετά ("η εποχή των κουάρκ" αν θυμάμαι καλά;), είχαν άλλη έννοια από αυτήν που ντετερμινιστικά και μονοδιάστατα τους αποδίδουμε οι άνθρωποι ως όντα πεπερασμένης αντίληψης, κάτι που πολύ ωραία ανέπτυξες στο άρθρο σου.

Αξίζει εδώ να σημειώσω ένα ωραίο παράδειγμα (διετυπωμένο από τον Ασίμωφ, μου φαίνεται;) που περιγρλαφει γλαφυρά το τί ακριβώς σημαίνει χώρος και χρόνος για το Σύμπαν και την Μεγάλη Έκρηξη. ""Η Μεγάλη Έκρηξη δεν ήταν σαν την έκρηξη μιας χειροβομβίδας, η οποία πέφτει κάπου κι εκρύγνειται, διασκορπίζοντας τα υλικά της σε έναν ήδη υπάρχοντα χώρο. Στην Μεγάλη Έκρηξη ο ίδιος ο χώρος και ο χρόνος "απλωνόντουσαν", γιατί εφόσον αποτελούν και αυτά τα δύο ιδιότητες του Σύμπαντος, δεν έχει νόημα να σκεφτούμε "πού" υπήρχε πριν την Έκρηξη το υπερσυμπυκνωμένο Σύμπαν και "πότε" ή "για πόσο". Το "πού" και το "πότε" άρχισαν να υφίστανται την ίδια στιγμή που συνέβη η Έκρηξη, τουλάχιστον όσων αφορά το δικό μας Σύμπαν (σημείωση δικιά μου, όταν τα είπε αυτά ο Ασίμωφ δεν είχε μου φαίνεται αναπτυχθεί ούτε η θεωρία των υπερχορδών ούτε του "κοσμικού χυλού", που θα δικαιολογούσαν κάποια μορφή προϋπάρχοντος χρόνου και χώρου. Για να πω την αλήθεια, δε συμπαθώ ιδιαίτερα αυτές τις ιεωρίες, μου φαίνονται αρκετά χύμα). Το ζήτημα είναι ότι το Σύμπαν γερνάει όλο και πιο γρήγορα, διότι η πυκνότητά του μειώνεται, άρα μειώνεται και η σχετική επιρροή της.""

Αυτό είχε πει, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων... την καλημέρα μου. Βέβαια καλημέρα στις 1μιση το μεσημέρι είναι λίγο ό,τι να'ναι, αλλά τί να γίνει, χτές ξενυχτήσαμε λίγο παραπάνω. Α ρε Πρίγκηπος, τί μας κάνεις!

α Κενταύρου είπε...

Καλημέρα
Θαυμάζω που παρόλο το ξενύχτη είχες διάθεση να σκεφτείς για τα μικρά Φυσικά μου.
Σαφής και ξεκάθαρη η άποψη για το αδιαίρετο του χωροχρονικού συνεχούς.Οι υπερχονδρές ,ο κοσμικός χυλός θέλουν μελέτη.Με απόκριες δύσκολο να σκεφτεί κανείς, τις μόνες χορδές που ακούμε τώρα είναι χορδές μπουζουκιού.Γύρο μου περιστρέφεται μια κρεατόπιτα,ένα μπουργινιόν με μοσχάρι και ψήνεται ένα γαλακτομπούρεκο,και ότι τη Μαντόνα την άφησε ένας βραζιλιάνος που το λένε χε σους κάπως έτσι τελοσπάντων.
Συμπέρασμα η ζωή κυλά η Πρίγκηπος ως θηλυκού γένους ζημιά θα κάνει θα συσκοτίσει το μυαλό..
Τι είναι τελοσπάντον η Πρίγκηπος εγώ ξέρω ότι είναι νησάκι στο Βόσπορο και το έχω επισκεφτεί.
Καλές απόκριες.

Dimos είπε...

Η Πρίγκηπος που λέω εγώ είναι cult στέκι στην Θεσσαλονίκη, κοντά στο Τουρκικό Προξενείο, με ναργιλέδες, μπύρες, ρακόμελα, νόστιμους μεζέδες και ακόμα πιο νόστιμες σερβιτόρες. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την ευρεία παρέα που είχαμε μαζευτεί χτες στην οποία ήμασταν λίγοι (τυχεροί) και πολλές κοπέλες συνετέλεσε στο μέχρι πρωίας ξενύχτι που λειτούργησε και ως ιδανική εκτόνωση απωθημένων μετά από μέρες ξεσκίσματος στο διάβασμα. Βέβαια, αυτό συνετέλεσε και στο πολύ αργοπορημένο σημερινό μου ξύπνημα που το μετανιώνω, γιατί ακόμα έχω δύο μαθήματα να δώσω, Τρίτη το ένα, Τετάρτη το άλλο... Τί να κάνουμε...

Καλές Απόκριες και σε εσένα. Εύχομαι οι κρεατόπιτες, τα γαλακτομπούρεκα και τα λοιπά εδέσματα που σε περιτριγυρίζουν να βρουν αργό θάνατο στους μασητήρες σου και την Κυριακή της Αποκριάς να ντυθείς μασκαράς ο ίδιος αλλά και να... γδύσεις δυο τρία κουνελάκια! ;) Εκτός βέβαια αν υφίσταται ήδη κάποια. Καλή συνέχεια!

Pantelis είπε...

Υπέροχη ανάρτηση Μιχάλη, απλή και κατατοπιστική.
Άργησα λίγο αλλά την πήρα χαμπάρι! Και αυτή αξίζει μεγαλύτερο κοινό!

a-kentavrou είπε...

Kαλημέρα Παντελή
Πως είναι η Κρήτη αυτό το καιρό ,φαντάζομαι θα έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα σημάδια της άνοιξης.
Έχει και αυτή η ανάρτηση το κοινό της,αλλά οι φίλοι που την επισκέπτονται είναι δύσκολο να εκφράσουν άποψη,ακόμη και όταν έχουν απορία έχουν ίσως το φόβο της άστοχης ερώτησης.

Madame de la Luna είπε...

Απροσμέτρητα μεγέθη δηλαδή, στην ουσία..

Φιλοσοφική συζήτηση, αλλά ωραία ανάρτηση. Για κάποιο λόγο, μας απασχολεί να ορίσουμε ακόμα κι αυτό που μοιάζει αδύνατον να οριστεί, ίσως για να νιώσουμε ότι έχουμε έναν ψευτοέλεγχο (κι ας μην τον έχουμε), όσον αφορά το αχανές Σύμπαν που μας περιβάλλει. Προσωπικά, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς, αν αφαιρέσω βέβαια τα επιστημονικά κίνητρα.

α Κενταύρου είπε...

@Madame de la Luna
Tέλεια μπήκες στη καρδιά του προβλήματος και έδωσες μια απρόσμενη εξήγηση.Ακριβώς η σκέψη μας είναι έτσι να έχουμε τη ψευδαίσθηση του ελέγχου του που είμαστε και που πάμε.Τα επιστημονικά κίνητρα είναι τα ίδια.